Concept in definitie ABC

We konden beschrijven zinnen als de meest elementaire structuren van de taal, zijnde de Grammatica het gebied van de taalkunde dat is gewijd aan het analyseren ervan in hun componenten en onderdelen, meer dan in hun betekenis. Zinnen kunnen heel eenvoudig zijn (bestaande uit een enkel woord) of heel complex (in dat geval kunnen ze vertellen met talrijke woorden of complexe manieren om ze met elkaar te verweven). Een van de Kenmerken belangrijkste deel van de grammaticale zin is dat het altijd een uitspraak, wat inhoudt dat het altijd een bepaalde betekenis heeft.

Zinnen, vanuit syntactisch oogpunt, hebben altijd deelbare segmenten, meestal maar niet uitsluitend, in onderwerpen en predikaat. Deze segmenten kunnen onafhankelijk of ondergeschikt zijn, afhankelijk van het type zin dat is vastgesteld en dit kenmerk wordt gegeven door de aanwezigheid of afwezigheid van syntactische elementen van vereniging, vooral bijwoorden. Binnen deze basisstructuur kunnen zinnen dan variëren in

complexiteit en zo zullen we vinden van eenvoudige zinnen tot veel complexere en lange zinnen waarin de vereniging van verschillende segmenten aanwezig is.

Er zijn verschillende classificaties voor het begrip zin. In die zin hebben we eenvoudige zinnen (die geen afhankelijke segmenten hebben, zoals 'Mijn naam is Esteban'), samengestelde zinnen (degenen die wel afhankelijke segmenten hebben, gescheiden door bijwoorden of leestekens, bijvoorbeeld 'Ik woon in Spanje omdat ik het leuk vind'), zinnen complexe (samengesteld uit een of meer segmenten met ten minste één afhankelijk segment) en complexe samengestelde zinnen (met meerdere onafhankelijke segmenten en nabestaanden).

Aan de andere kant kunnen zinnen ook worden geclassificeerd op basis van hun communicatieve doel of betekenis. In deze zin hebben we declaratieve, negatieve, vragende, uitroepende en gebiedende wijszinnen, elk met een andere betekenis en reden, afhankelijk van hoe ze in elk worden gebruikt situatie.

Onderwerpen in zinnen