Definitie van armoede-index

De index van armoede ook wel genoemd menselijke armoede-index of armoede-indicator is een statistische parameter die de Verenigde Naties (VN) heeft ontwikkeld met de missie van meet de levensstandaard die in de landen heerst, dat wil zeggen, in dit specifieke geval stelt het ons in staat om uit een aantal te weten hoeveel burgers in armoede leven.

Vanaf 2010 is de nieuwe multidimensionale armoede-index die belast is met het meten van de hierboven geschetste situatie.
zoals bij de index van Menselijke ontwikkeling is hij Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties (UNDP) de instantie die verantwoordelijk is voor het opstellen van de armoede-index.

De multidimensionale armoede-index biedt ons een uitgebreide synthese van de situatie aangezien het overweeg verschillende dimensies om het uit te werken. Het gaat niet alleen om het salaris dat iemand in een land ontvangt, maar ook om de behoeften of ontberingen waaraan die persoon wordt blootgesteld als gevolg van zijn sociale toestand. Dat wil zeggen, het geeft ons een parameter van de intensiteit van armen die iemand laat zien door drie basisaspecten van het leven te analyseren, zoals:

Ondertussen, samen met elk van deze, ongeveer tien indicatoren die zijn gegroepeerd in de bovengenoemde aspecten om uiteindelijk deze armoede-index te berekenen.

Wat het onderwijs betreft, analyseren ze: de jaren van school en de kinderen geschoold of bij gebreke daarvan als er geen toegang is of als het schoolproces werd onderbroken.

Betreffende de gezondheidszorg kindersterfte wordt geschat (indien er een kind in de familie is overleden), hoe gaat het? voeding (als er toegang is en als de volwassene of het kind ondervoed is).

En wat betreft dekwaliteit van het leven zaken als: toegang tot elektriciteit In het huis; de sanitaire omstandigheden (als ze een badkamer hebben in optimale omstandigheden, als deze wordt gedeeld door meerdere personen of gezinnen); drinkwater, indien het huishouden dat heeft, of zo niet, op welke afstand is het dichtstbijzijnde drinkwater te vinden; hoe is de bodem van de woning, of deze is schoongemaakt en van welk materiaal: aarde, zand of mest; als de woning een kachel heeft met brandhout, houtskool, of wat is de staat; en als er in huis toegang is tot materiële goederen zoals: televisie, radio, telefoon, motor, fiets, enz.

Het is vermeldenswaard dat wanneer de persoon geen toegang heeft tot ten minste 30% van de indicatoren die we hierboven hebben opgesomd, deze als slecht zal worden beschouwd.