Definicja języków romańskich

Języki mają pewne podobieństwo do żywych istot, ponieważ rodzą się w określonym momencie i z czasem rozwijają się i ewoluują. W tym procesie transformacji niektóre języki wymierają lub ulegają transformacji.

Łacina jest źródłem różnych języków romańskich

Języki romańskie, zwane również językami romańskimi lub językami neołacińskimi, tworzą a rodzina językoznawstwo, ponieważ wszystkie mają to samo pochodzenie, łacinę. Główne języki należące do tej rodziny to: hiszpański, włoski, francuski, portugalski, kataloński lub rumuński.

Struktury gramatyczne wszystkich z nich mają niezwykłe podobieństwa, ponieważ wywodzą się z łaciny.

- Słowo januarius w języku portugalskim to janeiro, we włoskim gennaio, we francuskim janvier, a w hiszpańskim January.

- Przymiotnik bonum po łacinie, staje się dobry po hiszpańsku, dobry po włosku i bon po katalońsku.

- W sąsiednim francuskim to voison, w portugalskim vizinho iw katalońskim veí.

Podobieństwa między różnymi językami romańskimi są wszelkiego rodzaju, ponieważ mają wspólny alfabet, podobieństwa leksykalne i cechy gramatyczne (zgodność gramatyczna między rzeczownikami i przymiotnikami jest kolejną wspólną cechą języków) Romański).

Większość etymologii różnych języków romańskich pochodzi z łaciny iw mniejszym stopniu z greki. W tym sensie należy wziąć pod uwagę, że cywilizacja Roman został założony na wartościach i tradycjach kultury greckiej.

Od ekspansji łaciny do pojawienia się języków romańskich

Cywilizacja rzymska rozszerzyła swoje rozległe dominicia na Morze Śródziemne. Obecności militarnej towarzyszyła ekspansja kulturalna na dużych terytoriach. W ten sposób łacina stała się głównym nośnikiem Komunikacja na basen Śródziemnomorski.

Kiedy Rzymianie zmieszali się z rdzennymi ludami Półwyspu Iberyjskiego, nastąpił proces dominacji i równolegle Wymieniać się kulturalny. Mieszkańcy Hispania uczyli się język dominującej cywilizacji, łac.

Jednak jego sposób mówienia był osobliwy, ponieważ doszło do połączenia oryginalnych języków ojczystych z łaciną.

Ten sposób mówienia był znany jako wulgarna łacina i rozprzestrzenił się w całej Hiszpanii

Tak więc łacina w swojej wulgarnej wersji jest odległym pochodzeniem hiszpańskiego i różnych języków romańskich.

Podczas gdy narody te porozumiewały się wulgarną łaciną, mniejszość populacja używał kulturowej łaciny. Ta wersja była również używana w pisanie, ale kiedy Imperium Rzymskie rozpoczął się powolny proces upadku kulturowej łaciny. W ten sposób około 1000 roku na Półwyspie Iberyjskim mówiono i pisano już po hiszpańsku w jego starej wersji.

Zdjęcie: Fotolia - Aytuncoylum

Tematy w językach romańskich