50 przykładów odmian językowych w Peru

Odmiany językowe w Peru

Odmiana lub modalność językowa to specyficzna forma, która nabywa język naturalny lub język, który zależy od kontekstu geograficznego, Społeczny i wiek głośników. ten dialekty to regionalne odmiany lub modalności, w których język jest prezentowany.

Obecnie, odmiany językowe w Peru Szacuje się je na około pięćdziesiąt języków wernakularnych, co czyni go jednym z krajów o największej różnorodności językowej na świecie. Zdecydowana większość tych języków to języki tubylcze, choć najbardziej rozpowszechnionym jest hiszpański, którym posługuje się ponad 85,9% populacji. Za nim plasuje się Quechua z 13,2%; Ajmara z 1,8%; a reszta składa się z języków amazońskich i języka migowego.

Na obszarach miejskich kraju, zwłaszcza w regionie przybrzeżnym, dominuje hiszpańska jednojęzyczność; podczas gdy na niektórych obszarach wiejskich kraju, zwłaszcza w Amazonii, przeważają populacje wielojęzyczne, to znaczy mówią więcej niż jednym językiem.

Oryginalne lub rdzenne języki Peru

Według oficjalnych danych rządu peruwiańskiego liczba języków tubylczych lub ojczystych wynosi czterdzieści siedem, a są one podzielone na:

andyjski

keczua

Quechua jest drugim najczęściej używanym językiem w kraju i ma oficjalny status, w którym jest dominujący. Z językowego punktu widzenia należy go rozumieć jako rodzinę języków pokrewnych (lub makrojęzyk), z których można wyróżnić ponad dwadzieścia pięć odmiany. Cztery główne grupy to: Quechua I, Quechua IIA, Quechua IIB i Quechua IIC.

1. Chawar: surowe.
2. Eka: ile?
3. Churara: zapisz, połóż.
4. Ichik: mały chłopiec.
5. kar: pokroić na małe kawałki, posiekać.
6. Illa: lekki.
7. Chíqeq: wróg.
8. Ampi: ciemna noc.
9. Ari: Tak.
10. Chiki: nienawiść, egoizm.

ajmara

Ajmara jest trzecim najczęściej używanym językiem w Peru. Obecnie dominuje na południu kraju, w departamentach Puno, Moquegua i Tacna.

Przykłady słów ajmara

1. Alaña: kupić.
2. Chhaxraña: grzebień.
3. Ikiña: spać.
4. Jakaña: żyć.
5. Jaxsaña: przestraszony.
6. Munana: chcieć.
7. Katana: ciągnąć.
8. Furia: powiedzieć.
9. Kimsa: trzy.
10. Tunka: dziesięć.

język hiszpański Peru

Hiszpański peruwiański jest językiem kastylijskim używanym w Republice Peru jako jeden z jej języków urzędowych. Składa się z czterech dialektów na swoim terytorium:

• Andyjski hiszpański. Zatrudniony w górach, ale także w mieście Lima z powodu migracji do stolicy. Jego główne cechy to:
  • Ma samogłoski pośrednie, to znaczy mają dźwięki samogłoskowe między literami E-I i między O-U.
  • S ma głośniejszy dźwięk.
  • Zachowuje również dźwięk LL.
  • Jest loist, czyli zastępuje zaimek ty za pomocą to w modlitwach
  • Użyj zdrobnienia bardzo często.
  • ten przeszły związek jest zastąpiony przez czas przeszły prosty i Tryb łączący jest zastąpiony przez orientacyjny w zdaniach podrzędny.
  • Podwój zaborczy i przedmioty.
  • Jeśli chodzi o użycie przedimków, czasami się z nich rezygnują, a czasami nadużywają.
  • ten czasowniki umieszcza się je zwykle na końcu zdania.
  • Zwykle używa wypełniacze “już nie" oraz "następnie”, Znajduje się za czasownikiem.

• łęg peruwiański lub limeño hiszpański. Posługują się dorosłymi osobami pochodzenia Limy lub długoletnimi w stolicy lub na wybrzeżu (i z niewielkim kontaktem z migracyjną grupą społeczną). Jest to obecnie podstawa „normatywnego” peruwiańskiego hiszpańskiego, chociaż mówi nim tylko 15% populacji. Jego główne cechy to:
  • ten s jest aspirowana, gdy znajduje się w końcowej pozycji i idzie przed a spółgłoska, to samo nie dzieje się, gdy jest umieszczony przed samogłoską lub pauzą.
  • Zamień ostatnie D słów na T.
  • Jego tempo jest wolniejsze niż standardowy hiszpański.
  • W języku mówionym istnieje tendencja do pomijania niektórych przyimki.

• amazoński hiszpański. Rozwinął się zwłaszcza w kontakcie języka hiszpańskiego andyjskiego i limy z językami amazońskimi bez większego wpływu. Posiada charakterystyczną strukturę tonalną. Jego główne cechy to:
  • S nie jest zasysane.
  • Pojawia się zamieszanie podczas wymawiania litery J, która w większości przypadków jest zastępowana przez F wymawiane dwuwargowo.
  • Fonemy P, T i K mają małą aspirację.
  • Nastąpiła zmiana kolejności w strukturze zdania.

• hiszpański równikowy. Nazywany także kolumbijsko-ekwadorskim Chocoano lub Costeño, obejmuje części północnego wybrzeża Peru. Ten dialekt jest typowy dla specyficznej mowy tak zwanych Afro-Peruwiańczyków i Metysów z północnego wybrzeża, w dzisiejszych departamentach Lambayeque, Piura i Tumbes. Jego główne cechy to:
  • S.
  • Istnieje zamieszanie między literą L i R, które w wielu przypadkach są zamieniane.

Przykłady słów w peruwiańskim hiszpańskim

1. Miejsce pobytu: przystanek autobusowy.
2. Nargile: student pierwszego roku studiów.
3. Praca: stanowisko.
4. Fundito: gospodarstwo spadkowe lub wiejskie.
5. Kurtka: kurtka.
6. Sajonaras: sandały na płaskim obcasie, zapinane dwoma paskami łączonymi pośrodku po bokach.
7. Choro: złodziej.
8. Pituco: osoba zamożna.
9. Roche: wstyd.
10. Otorongo: uszkodzony.
11. Huarique: mało znana restauracja, ale z dobrym jedzeniem.
12. Czingana: miejsce na niskim poziomie, niskiej jakości.
13. Salsodrom: miejsce lub dyskoteka, w której tańczy się tylko salsę.
14. Dziewczyna: pokojówka, gospodyni domowa.
15. Guachiman: z angielskiego stróż, czujny, opiekun.
16. Obcasy: buty z obcasami.
17. Sweter: sweter lub sweter.
18. Polak: Podkoszulek.
19. Jatar: spać.
20. Midden: miejsce, w którym wyrzucane są śmieci z domów.

Postępuj zgodnie z: