50 przykładów odmian językowych w Kolumbii

Odmiany językowe w Kolumbii

Odmiana lub modalność językowa to specyficzna forma, która nabywa język naturalny lub język, który zależy od kontekstu geograficznego, społecznego i wiekowego użytkowników, którzy go używają. ten dialekty to regionalne odmiany lub modalności, w których język jest prezentowany.

ten odmiany językowe w Kolumbii Istnieje ponad sześćdziesiąt, pomiędzy językami rdzennymi i kreolskimi używanymi w lokalnych i regionalnych ustawieniach. Ich konkretna liczba jest przedmiotem dyskusji, ponieważ niektórzy autorzy uważają za różne języki to, co inni nazywają dialektami tego samego języka. Najlepsze szacunki obejmują sześćdziesiąt sześć rdzennych języków, izolowanych lub zgrupowanych w ponad dwadzieścia rodzin, do których hiszpański jest językiem większościowym.

Zgodnie z ustawodawstwem językowym językiem urzędowym Kolumbii jest hiszpański lub kastylijski, a języki i dialekty grup etnicznych są również oficjalnymi na ich terytoriach.

Języki w Kolumbii

Języki ojczyste lub tubylcze w Kolumbii

Główne rodziny rdzennych języków Kolumbii to:

Języki barbakoańskie są również używane wzdłuż granicy z Ekwadorem, języki karaibskie na północy, ñe'engatú na południowym wschodzie.

Język hiszpański w Kolumbii

Główne cechy kolumbijskiego hiszpańskiego to:

dialekty kolumbijskie

W kraju mówi się dwanaście dialektów języka hiszpańskiego:

• dialekt przybrzeżny. Ma cechy podobne do hiszpańskiego z Andaluzji lub Wysp Kanaryjskich i jest mniej lub bardziej rozpowszechniony w niższych obszarach Ameryki. Jego główne cechy to:
  • Spółgłoski końcowe są osłabione: przedspółgłoska -s staje się przydechowa [h]. Na przykład: wybrzeże> kohta.
  • Występuje zjawisko pączkowania spółgłosek. Na przykład: Cartagena> Cattagena, prawda> veddá.
  • Zaimek tú jest powszechnie używany, z wyjątkiem the język formalny.
  • ten voseo szacunek łączy się z tuteo.
  • Podwarianty: Barranquillero, Sabanero, Samario, Valduparense, Guajiro, Cartagena.

• dialekt Paisa. Mówi się nim prawie na całym terytorium Antioquii oraz na typowym dla kawy obszarze: Risaralda, Quindío, Caldas, północno-zachodniej Tolimie oraz na wschodzie i północy Valle del Cauca. Jej podstawą jest kastylijska północnej Hiszpanii. Jego główne cechy to:
  • Jego wklęsłe S (apicoalveolar [s̺]) wyróżnia się.
  • R jest zwykle ostre i mocne.
  • Wykorzystywane jest voseo typu River Plate. Na przykład: jesteś, chcesz, mówisz.

• Dialekt Bogota lub Rolo. Mówi się nim w Bogocie, we wnętrzu Kolumbii i w niektórych sąsiednich gminach, takich jak Soacha, La Calera i Mosquera. Jego główne cechy to:
  • Jest w pełni wyartykułowany z postwokalnego S bez tendencji do aspiracji lub elizji.
  • Końcowy wyrostek zębodołowy N jest typowy, bez pomieszania ani wymiany L i R.
  • Ostatnia sylaba ostatniego słowa zdania wymawiana jest wyższym tonem.
  • U dorosłych mówców rozróżnia się boczny fonem podniebienny LL i półspółgłoskę Y, chociaż Yeísmo się rozprzestrzenił.
  • Jest używany ty zamiast Twój między rodziną a przyjaciółmi.

• dialekt Cundiboyacense. Mówi się nim w departamentach Cundinamarca i Boyacá, jest bardzo podobny w odniesieniu do odmiany Bogoty. Jego główne cechy to:
  • Przedwokalne S jest wymawiane łagodnym tonem. Na przykład: nas> nohotros.
  • Używane są zaimki ty i sumercé, które wywodzą się z „Twojego miłosierdzia”.
  • Zaimek tú jest używany obok leczenia ciebie i sumercé w różnych sytuacjach.
  • Mężczyźni mają tendencję do rozmawiania o tobie z innymi mężczyznami w ich wieku i sytuacji społecznej, podczas gdy są mentorami dla kobiet na tym samym stanowisku. Wykorzystują jednak ciebie z kobietami, aby stworzyć efekt zaufania lub intymności. Z drugiej strony, w przypadku kobiet, tuteo służy do okazania pewności siebie, a ty do zachowania dystansu.

• Vallecaucano lub dialekt Valluno. Jest charakterystyczny dla regionu południowo-zachodniego, w skład którego wchodzi departament Valle del Cauca. Znany jest również jako akcent bugenwilli lub palmireño. Jego główne cechy to:
  • Podaje się nosowy staw dwuwargowy M końcowego N. Na przykład: pociąg> trem.
  • Końcowe i przedspółgłoskowe S jest zwykle utrzymywane, ale w pozycji przedwokalnej często występuje realizacja H gardłowego, zwłaszcza w połączeniach. Na przykład: potrzeba> [nehesitár].
  • Są używane wypełniacze jak „patrz” i „patrz, patrz” (zwykle używane przed zdaniem), „słyszeć” i „słyszeć” (często występujące po zdaniu).
  • ten voseo oznacza bliskość z rozmówcą, spychając „ty” do język formalny.
  • ten Obecnyorientacyjny dla czasowniki regularne z -ás, –és lub ís. Na przykład: mówisz, jesz, żyjesz. w czasowniki nieregularne, zakończenie jest takie samo, ale czasowniki nie podlegają typowej zmianie samogłosek. Na przykład: pamiętasz, masz, śpisz. To samo dzieje się w czas teraźniejszy w trybie łączącym.

• dialekt pastuso. Jest to typowe dla południowo-zachodniego regionu kraju (departamenty Nariño i Putumayo na obszarach andyjskich). Jego główne cechy to:
  • Boczny LL podniebienny wyróżnia się półspółgłoską Y (brak yeísmo).
  • Końcówka -ado jest rygorystycznie zachowana, unikając eliminacji D.
  • Voseo jest powszechny w młodości i mówi nieformalnie, chociaż często jest mieszany z tuteo. Na przykład: masz.
  • Posługiwanie się tobą jest utrzymane zarówno w mowie wykształconej, jak i nieformalnej, a także we wnętrzu kraju.
  • Tuteo jest drugorzędny i mało używany.

• dialekt Santander. Używany jest w departamentach Santander i Norte de Santander we wschodniej części kraju. Jego główne cechy to:
  • Używana jest silna i szybka intonacja.
  • Istnieje wiele pozostałości bocznego fonemu podniebiennego LL, które brzmią inaczej niż Y.
  • Sposób użycia wy chłopaki jest prawie ogólne, Twój jest używany na małych obszarach.
  • Voseo ma silną pozycję w niektórych gminach Catatumbo.

• dialekt tolima lub opita. Mówi się nim w departamentach Huila i Tolima. Jego główne cechy to:
  • Używany jest Yeísmo.
  • Tworzone są z dyftongów z przerw EA i EO. Na przykład: walka> walka, gorzej> pior.

• dialekt Llanero. Jest używany w departamentach wschodnich równin kolumbijsko-wenezuelskich, ma zauważalny wpływ rdzennych mieszkańców. Jego główne cechy to:
  • Ogólnie rzecz biorąc, S w liczbie mnogiej jest usuwane lub osłabiane. Na przykład: loj pies.
  • Używany jest Yeísmo.
  • R jest artykułowane aż do jego zneutralizowania lub zniknięcia w bezokoliczniku. Na przykład: mleko.
  • Stosuje się staw S (implozja), aspirację (maíh
  • Przedwokalne S jest aspirowane. Na przykład: ji jeñol
  • Dźwięk starego H.
  • Czas przeszły w trybie łączącym tworzy się z czasownikiem „być”. Na przykład: „Gdyby nie (byłoby) to byłoby dla Guadalupe Salcedo…”.

• dialekt amazoński. Mówi się nim w departamentach znajdujących się w południowo-wschodniej dżungli kraju, Caquetá, Vaupés, Amazonas, Guaviare, Guainía. Jego główne cechy to:
  • J (z zasysaniem w pomieszczeniu, [h]) zmienia się na / ɸ / (zawsze dwuwargowe). Na przykład: Zimne Sän Fan.
  • Niektóre samogłoski zostały pominięte. Na przykład: Czwartek
  • Podano alofoniczne zastosowanie wydłużania samogłosek.
  • Występuje okluzywizacja pośrednich B, D i G we wznoszeniu tonalnym z aspiracją i wydłużeniem samogłoski.
  • Fonemy P, T i K są używane z aspiracją na początku słowa.
  • Używana jest przypadłość Y.

• Chocoano lub dialekt równikowy. Rozciąga się poza departamentem wzdłuż prawie całego wybrzeża Pacyfiku, ma zauważalne wpływy afrykańskie. Główne ośrodki miejskie to Quibdó, Buenaventura, Tumaco, Guapi i Timbiquí. Jego główne cechy to:
  • Ostateczna S jest zmniejszona. Na przykład: ci panowie> ehto proszę pana.
  • Ostatnie N jest velaryzowane. Na przykład: piosenka> kansiong.
  • Złącze D jest używane jako R w pozycji interwokalnej. Na przykład: wszystkie> byk.
  • Występuje pomieszanie przedspółgłosek L i R przed spółgłoską lub końcową. Na przykład: dusza oraz broń brzmią tak samo.
  • Używane są Voseo i tuteo.

• Dialekt wyspiarski. Używa się go na wyspach San Andrés, Providencia i Santa Catalina na kolumbijskich Karaibach. Jego główne cechy to:
  • Łączy w sobie elementy karaibskiego hiszpańskiego z sanandresyjskim kreolskim, co dodaje akcentowi anglosaskiego akcentu.

Przykłady hiszpańskich słów z Kolumbii

1. Partner lub paczka: przyjaciel.
2. Berraco: zły, porywczy, osoba, która wychodzi z przodu.
3. Chimba: dobrze, ładnie, ładnie.
4. Osłona: rzecz, sytuacja.
5. Dać prezent: dawać.
6. Małpa, ładny: blondyn.
7. Jaskółka: intensywne zauroczenie w stosunku do innej osoby.
8. Odsłonić, pelada: chłopiec, dziewczyna lub młoda osoba.
9. Wielbłąd: stanowisko.
10. Guaro: Brandy.
11. Pola: piwo jęczmienne.
12. czerwony: ciemna kawa.
13. Mekkato: lekkie potrawy, takie jak ciastka, słodycze lub potrawy smażone.
14. Błyskowy: nieład.
15. Luźny: osoba leniwa lub niezdolna.
16. Krawędź: głód.
17. Krowa: zbierz od kilku osób, aby coś kupić.
18. Sweter: płaszcz z materiału syntetycznego lub bawełny.
19. Quiubo: co się stało, zawsze używane jako powitanie.
20. Oblicze: przechwałki
21. Łata: Grupa przyjaciół.
22. Cucho: starsza osoba.
23. Błazen: pies.
24. Grób: policja (obraźliwe)
25. arria: osoba źle mówiąca, źle ubrana i związana z obszarami o wysokim wskaźniku przestępczości.
26. Dzikus: osoba wyglądająca na ulicę.
27. Jartar: jedz, pij lub spożywaj.
28. Chuspa: plastikowa torba.
29. Bochinche: improwizowane, hałaśliwe i bezładne zgromadzenie ludzi.
30. Boroló / bololó / bororó: problem lub plotka nie wyjaśniona.

Postępuj zgodnie z: