คุณสมบัติการบรรยาย

เรียกว่าการบรรยายเพื่อเชื่อมโยงข้อเท็จจริงหรือเหตุการณ์จริงหรือเรื่องสมมติที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่กำหนดซึ่งสถานที่ ตัวละคร สิ่งของ และเหตุการณ์ต่างๆ ถูกแสดงออกมาในลักษณะที่สมเหตุสมผลและสมเหตุสมผล พยายามดึงความสนใจของผู้ชมในสิ่งที่กำลังพูดถึงหรือ เขียน.

เรื่องเล่ามีมานานนับพันปี โดยเป็นการพูดครั้งแรก จากนั้นจึงเขียนขึ้นภายหลังจากการประดิษฐ์งานเขียน บางทีการบรรยายครั้งแรกอาจเป็นเรื่องราวง่ายๆ ว่าชีวิตของนักล่าหรือนักรบบางคนเป็นอย่างไร และพวกเขาบรรลุผลสำเร็จได้อย่างไร และคนอื่นๆ ได้กลายมาเป็น เรื่องราวที่ซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ ตามกาลเวลา เปลี่ยนตัวละครจากฮีโร่เป็นสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติหรือเทพเจ้า จึงเป็นจุดเริ่มต้นของตำนานแรกซึ่งต่อมา ถูกแปรสภาพเป็นเรื่องราว ศาสนา และตำนาน โดยมีตัวละครและโครงเรื่องที่ซับซ้อนมากขึ้น ซึ่งในตอนแรกได้ถ่ายทอดด้วยวาจาและต่อมาได้กลายเป็น งานเขียน

เราพูดถึงการเล่าเรื่องเมื่อมีคนเล่าเรื่องข้อเท็จจริงและเหตุการณ์ที่อาจมีจริงหรือไม่จริง ตามลำดับตรรกะ ในช่วงเวลาหนึ่งและความหมาย

ในการเล่าเรื่องต้องมีเสียงซึ่งก็คือเสียงที่เล่าเรื่องและคนที่เป็นผู้บรรยายที่เรียกว่าผู้บรรยายซึ่งอาจเป็นหนึ่งใน ตัวละครและแม้แต่ตัวเอกรวมทั้งเขายังสามารถเป็นผู้สังเกตการณ์ของโครงเรื่องสามารถรอบรู้ได้นั่นคือเขารู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในเนื้อเรื่องและตัวละครของ ตัวเธอเอง ใครเป็นผู้บรรยาย สามารถทำได้จากมุมมองที่ต่างกัน โดยพิจารณากรณีที่สามารถทำได้โดยส่วนตัวหรือตามความเป็นจริง

ลักษณะของคำบรรยาย:

ช่วงเวลาของการบรรยาย.- คำบรรยายมีคำนำ ซึ่งเริ่มให้รายละเอียดบางอย่างเกี่ยวกับตัวละคร ข้อเท็จจริง หรือเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราว ตามด้วยปมหรือจุดสุดยอดซึ่งความสนใจของผู้ฟังหรือผู้อ่านยังคงอยู่ ใช้เฉพาะในนวนิยาย เรื่องสั้น และบทละคร ตลอดจนในการเล่าเรื่อง วิทยุหรือโทรทัศน์ ตามด้วยข้อไขข้อข้องใจและตอนจบ เมื่อโครงเรื่องจบลงและให้ is จุดสุดท้าย

พงศาวดาร.- ภายในคำบรรยายมีการสร้างพงศาวดารซึ่งก็คือการทำบัญชีของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายในเรื่องราวหรือเรื่องราวตามลำดับที่เกิดขึ้น ในพงศาวดาร ข้อเท็จจริงหรือเหตุการณ์ที่บรรยายอาจมีหรือไม่มีจริง นั่นคือ เหตุการณ์ ตัวละคร หรือเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นโดยสมบูรณ์

รูปแบบชั่วขณะ.- การบรรยายสามารถเรียงตามลำดับเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นเรื่องได้ แต่บางครั้งก็ เริ่มต้นจากจุดสิ้นสุดหรือจุดสำคัญของสถานการณ์ สร้างลำดับหรือชุดของการกระทำ แต่สิ่งที่พบได้ทั่วไปคือการอ้างถึงข้อเท็จจริงตามลำดับเวลา โดยใช้วาจาซึ่งใครก็ตามที่ได้ยินการบรรยายจะถือว่าเป็นเรื่องจริง มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในนวนิยายและประเภทอื่น ๆ เพื่อให้พล็อตมีความสมจริงมากขึ้น

เครื่องมือวรรณกรรม.- เป็นทรัพยากรที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในประเภทต่าง ๆ เช่น ชีวประวัติ ประวัติศาสตร์ เรื่องราว นวนิยาย หรือในตำราทางวิทยาศาสตร์และวิชาการ ซึ่งมีการจัดการหัวข้อต่างๆ แหล่งข้อมูลที่คุณสามารถอธิบายได้ เช่น กระบวนการต่างๆ ที่นำไปสู่การค้นพบใหม่ ทำให้เป็นเครื่องมือเสริม เหมาะสำหรับข้อความอธิบายหรือ โต้แย้ง นอกจากจะเป็นเครื่องมือในวรรณคดีแล้ว ยังใช้ในด้านอื่นๆ เช่น วารสารศาสตร์วิทยุหรือโทรทัศน์ หรือเรื่องเล่าเกี่ยวกับกีฬา เป็นต้น