ดอน กิโฆเต้, ดอนฮวน และ ลา เซเลสตินา

Don Quixote, Donjuán และ la Celestina (ชิ้นส่วน) Ramiro Maeztu y Whitney

มาอ่าน Don Quixote กันเถอะ โดยไม่มีมุมมองทางประวัติศาสตร์ ไม่มีข่าวในเรื่องนี้: นี่เป็นวิธีการอ่านในสเปน ให้เราลองสร้างความประทับใจที่การอ่านครั้งแรกทิ้งไว้ให้เรา หากบังเอิญเราไม่ได้อ่านตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เพราะถ้าอย่างนั้นเราก็ไม่สามารถเข้าใจได้ด้วยการหัวเราะเพียงนิดเดียว ให้เราลืมวรรณกรรมสำคัญยิ่งที่มันได้ปลุกเร้า มาอ่านบรรทัดกัน ไม่ใช่ระหว่างบรรทัด งานศิลปะไม่ใช่ความลึกลับที่เข้าถึงได้เฉพาะผู้ประทับจิตเท่านั้น มีเพียงการแสดงออกถึงความรู้สึกที่สื่อสารกันได้ เพื่อระบุลักษณะของอารมณ์ที่ดอนกิโฆเต้ทำให้เรารู้สึกดีขึ้น ให้เราเปรียบเทียบมันกับ with ผลิตโดยงานพื้นฐานอื่น ๆ ที่ Don Quixote กินและของเวลาของเขาเอง: Ham-let, by เช็คสเปียร์ ส่วนแรกของดอนกิโฆเต้ ซึ่งเป็นส่วนสำคัญ ตีพิมพ์ในปี 1605; ในปีเดียวกันนั้น แฮมเล็ตก็ได้ขึ้นแสดงเป็นครั้งแรกเช่นกัน

แฮมเล็ตจะกระตุ้นอารมณ์ใดในชนชั้นนายทุนลอนดอนที่ไปโรงละครเมื่อต้นศตวรรษที่สิบเจ็ดและ สิ่งที่ Don Quixote de la Mancha อื่น ๆ ให้กับทหารสเปนซึ่งในขณะนั้นกำลังอ่านอยู่ในดินแดนแฟลนเดอร์สหรือ อิตาลี? ในช่วงเวลานี้ Ivan Turgenev กล่าวว่า Hamlet เป็น "สัญลักษณ์แห่งความสงสัย" ดอนกิโฆเต้เป็นนักอุดมคติที่ทำงาน แฮมเล็ต คนที่คิดและ ^ วิเคราะห์ มีเพียงไม่กี่หน้าที่จะอุทิศให้กับหนังสือภาษาสเปนที่ครอบคลุมและเต็มไปด้วยความรักเหมือนของนักประพันธ์ชาวรัสเซีย บางทีเขาอาจรักดอนกิโฆเต้มากด้วยเหตุผลเดียวกับที่เขารู้สึกใกล้ชิดกับประเภทของ แฮมเล็ต มันคงเป็นเรื่องไร้สาระที่จะพยายามขนานกันระหว่างงานทั้งสองที่พยายามจะแข่งขันกับความมีไหวพริบทางวิญญาณของเขา แต่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น

ขึ้นอยู่กับความเป็นเลิศของสิ่งที่ Turgenev เขียนเพราะเขาไม่พอใจที่จะนำเสนอวีรบุรุษของเช็คสเปียร์และเซร์บันเตสให้เราเห็นว่า พวกเขาปรากฏในการอ่านครั้งแรก แต่เปิดเผยให้เราทราบถึงลักษณะนิสัยของเขาเช่นความเย้ายวนและความเห็นแก่ตัวของ Hamlet ซึ่งมีเพียงภาพสะท้อนเท่านั้นที่เปิดเผย และความดีงามสูงสุดของดอนกิโฆเต้ ที่มีหรืออาจปรากฏอยู่ตลอดเวลา แต่ซ่อนเร้นความบ้า ความเฉลียวฉลาด ความกล้า และ การผจญภัยจนถูกเปิดเผยให้เราทราบในนาทีสุดท้าย เมื่อเซร์บันเตสเบื่อที่จะล้อเลียนฮีโร่ของเขา จบลงไม่เพียงรักเขา แต่ยังพบว่าเขารักเขา ตลอดไป ถ้าเป็นไปได้ ลืมทุกอย่างที่เขียนเกี่ยวกับ Don Quixote และ Hamlet มาอ่านสองสิ่งนี้ใช้งานได้ง่าย

แนวความคิดของดอนกิโฆเต้ แต่เมื่อเซร์บันเตสกลับมายังบ้านเกิด เขาพบว่าบุญของเขาถูกละเลย เขาจินตนาการอย่างไร้เดียงสาว่าความสำเร็จในชีวิตควรเป็นเหตุผลโดยตรงของบุญ ^ นี้ยังเป็นที่เชื่อของชาวสเปนที่ทำนายความเจริญรุ่งเรืองสำหรับพรสวรรค์ได้อย่างง่ายดาย บางทีเซร์บันเตสไม่ได้สังเกตว่าเราชาวสเปนรู้สึกสงสารคนธรรมดามากจนเราจะไม่มีวันยอมทน
ปล่อยให้พวกเขาถูกปลดออกจากตำแหน่งเพื่อหลีกทางให้ความสามารถ

ความจริงก็คือว่า วีรบุรุษและกวีผู้นี้ ผู้รอบรู้ในความกลมกลืนอันยอดเยี่ยมของการเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้งร่างกายและจิตใจ มีอายุครบห้าสิบปี ซึ่งเป็นวันที่น้อย ไม่มากก็น้อย ความคิดหลักของ ดอน กิโฆเต้ ล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง ปรากฏอยู่ในใจของเขา ในฐานะที่เป็นทหาร เนื่องจากเขาไม่ก้าวหน้าในอาชีพการงานของ อาวุธ; ในฐานะนักเขียนเพราะละครตลกของเขาไม่อนุญาตให้เขาอยู่กับมารยาท ในฐานะที่เป็นอาชีพคนทำงานเนื่องจากเขาทำมาหากินเก็บหนี้เสีย; อย่างผู้มีเกียรติ เพราะเขาถูกจองจำ และเหมือนอย่างผู้ชาย เพราะเขาพิการ

เมื่ออายุได้ 50 ปี เซร์บันเตสหันกลับมามองตัวเอง หา? อุดมคติในวัยเยาว์ของเขาช่างใจกว้าง แขนของเขารองรับพวกเขาด้วยความไม่เกรงกลัว และแม้ว่าพวกเขาจะพบว่าตัวเองล้มเหลว โทษคนอื่น? โทษตัวเอง? "รอบรู้ในความโชคร้ายมากกว่าในข้อ" ในขณะที่เขาพูดถึงตัวเองในการพิจารณาของร้านหนังสือ; เมื่อพิจารณาถึงชีวิตที่แล้ว เขาก็ตระหนักถึงความไร้ประโยชน์ในความฝัน อุดมคติ หนังสือที่กล้าหาญ การผจญภัย ความกล้าหาญอันกล้าหาญของเขา และในวันที่เศร้าโศกและหมองหม่นนั้น ความคิดของ Don Quixote de la Mancha ก็ถือกำเนิดขึ้นในจิตใจของเซร์บันเตส