Έννοια στον ορισμό ABC

Η αδικία ορίζεται ως η έλλειψη δικαιοσύνης, το κοινό καλό και Ισορροπία μέσα σε διάφορες κοινωνικές ομάδες που μπορούν να κυμαίνονται από ολόκληρη την κοινότητα έως το μεμονωμένο θέμα. Ως εκ τούτου, η αδικία συνεπάγεται κυρίως την έλλειψη σεβασμού των δικαιωμάτων τόσο των ατόμων όσο και της κοινωνίας στο σύνολό της, και αυτό δεν συμβαίνει ο σεβασμός ή αυτή η έλλειψη δικαιωμάτων μπορεί να γίνει ορατή με αμέτρητους τρόπους: μερικοί μικρότεροι και σχεδόν αόρατοι, άλλοι πιο εμφανείς και κραυγαλέος. Εάν καταλάβουμε ότι η δικαιοσύνη είναι η αναζήτηση του κοινού καλού και της κοινής ευημερίας, τότε η αδικία θα είναι το όφελος ορισμένων στην επιδίωξη της βλάβης σε άλλους.

Η αδικία μπορεί να υπάρχει σε οποιονδήποτε τύπο κοινωνικού σχηματισμού, αφού ορισμένοι επιστήμονες κατάφεραν να το παρατηρήσουν σε κοινότητες ζώων. Στην περίπτωση του ανθρώπου, η αδικία προκύπτει από τη διαφθορά των αξιών της αλήθειας, του σεβασμού, αλληλεγγύη, αγάπη για τον γείτονα και την ηθική. Όταν καμία από αυτές τις αξίες δεν λαμβάνεται υπόψη και παραμελείται στις καθημερινές συμπεριφορές, οι πράξεις αδικίας είναι σαφώς παρούσες.

Αδικία σε δικαστικές διαδικασίες

Όταν σκεφτόμαστε αδικία ή έλλειψη δικαιοσύνης, τείνουμε αμέσως να την συνδέσουμε με καταστάσεις δικαστικής ή νομικής επίλυσης. Σε αυτά, η αδικία αποδεικνύεται από το ότι δεν καταδικάζει σωστά έναν εγκληματία, δεν ενεργεί σύμφωνα με αυτό που ο νόμος ορίζει. νόμος, εφαρμόστε το νόμο με αμέλεια, το οποίο φυσικά είναι το ίδιο με το να μην κάνετε δικαιοσύνη, ή κάτι που είναι επίσης πολύ κοινό και αυτό Προωθεί την αδικία υπό αυτή την έννοια είναι η αποτυχία του νομικού συστήματος ή αυτό που είναι ευρέως γνωστό ως κενό νομικός.

Το νομικό κενό συμβαίνει όταν δεν υπάρχει κανονισμός για ένα συγκεκριμένο ζήτημα, τότε, καθώς δεν υπάρχει ειδικός κανονισμός για μια κατάσταση, αυτό, θα αφεθεί στις δικές του συσκευές, και σε περίπτωση επιπλοκών δεν θα είναι καθόλου εύκολο να βρεθεί μια δίκαιη λύση που, σύμφωνα με τα μέρη, παράδειγμα.

Τώρα, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι δικαστές είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν αναπληρωματικές τεχνικές σε περιπτώσεις νομικού κενού. είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα για την εφαρμογή του κριτηρίου της αναλογίας μέσω του οποίου ο δικαστής εφαρμόζει τους κανονισμούς που κατανοεί σε περιπτώσεις παρόμοιος.

Ανισότητα Κοινωνικός

Ωστόσο και πέρα ​​από αυτές τις αδικίες που το σωστά δεν ξέρει πώς να καταδικάζει, να τιμωρεί, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ενεργεί άδικα σε καθημερινή βάση χωρίς αυτό να τιμωρείται απαραίτητα από το νόμο. Αυτή είναι η περίπτωση να εκμεταλλευτεί κάποιος ιδιώτης όταν θέλει να αγοράσει ένα αντικείμενο παραπληροφόρησής του για την τιμή, χωρίς να παραχωρήσει τη διέλευση από τον αυτοκινητιστές, που δεν σέβονται το δημόσιο χώρο και δεν τον καταστρέφουν με σκουπίδια, δεν διανέμουν εισόδημα σύμφωνα με το εισόδημα, γεγονός που οδηγεί σε φτώχεια και ανισότητα περιοχή του εισόδημα σε μια κοινωνία κ.λπ.

Έτσι, ένα από τα παραδείγματα κοινωνικών ανισοτήτων είναι το εισοδηματική ανισότητα και αυτό εκδηλώνεται από την ανισότητα ως προς την κατανομή τους. Σε όλες σχεδόν τις εποχές και σε όλες τις κοινωνίες αυτή η ανισότητα υπήρχε και υπάρχει, ενώ η οικονομικό σύστημα επικρατούσεςκαπιταλισμός εναντίον του σοσιαλισμού), πολέμους, διαφορές στις δεξιότητες και εκπαίδευση των ατόμων μετρούν στη δημιουργία αυτού του χάσματος ανισότητας εισοδήματος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η κοινωνική ανισότητα σε οικονομικά θέματα προκαλεί πληθώρα προβλημάτων που θα καταλήξουν να επηρεάζουν την αρμονική ανάπτυξη της κοινωνίας γενικά, όπως: μείωση του προσδόκιμου ζωής, τοξικομανία, ψυχικά προβλήματα, κακή εκπαίδευση και υγεία, αυξημένα ποσοστά εγκυμοσύνης ανήλικοι.

Δέχεστε ενάντια σε άδικες πράξεις

Η προσπάθεια για την εξάλειψη περιστασιακών ή παγκόσμιων αθέμιτων συμπεριφορών είναι κάτι στο οποίο πρέπει να δεσμευτεί ολόκληρη η κοινότητα. Η αδικία υπάρχει όταν άτομα σε μια κοινωνία ή κοινότητα δεν αναγνωρίζουν τα δικαιώματα των άλλων και τα μεταβιβάζουν. Η αλλαγή στάσης απέναντι σε μικρές ή μεγάλες καταστάσεις αδικίας είναι ο μόνος τρόπος για την επίτευξη σταθερών δομών δικαιοσύνης.

Με αυτό εννοούμε ότι πέρα ​​από την ύπαρξη κανόνων, νόμων, που ρυθμίζουν ορισμένες δραστηριότητες και καταστάσεις της κοινοτικής ζωής, θα είναι απαραίτητο για κάθε ατομικό τμήμα της κοινωνίας έχει δεσμευτεί ενεργά για την υπεράσπιση της δικαιοσύνης, την προαγωγή και φυσικά καταδικάζει την αδικία όταν έχει θέση.