Νόμος περί συνύπαρξης (Μεξικό)

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια δεν υπήρχε νομοθεσία σε σχέση με συνύπαρξη στο σπίτι μεταξύ ανθρώπων που ήθελαν να μοιραστούν τη ζωή τους και που δεν ήταν ζευγάρι και δεν ήταν μέρος ενός οικογένεια. Στο Μεξικό, συγκεκριμένα στην Ομοσπονδιακή Περιφέρεια, α διάταγμανόμος της κοινωνίας συνύπαρξης.

Βάσει αυτού του νόμου, θεσπίζεται ένα νομικό πλαίσιο έτσι ώστε δύο άτομα να μπορούν να θεσπίσουν ένα σύμφωνο αμοιβαίας βοήθειας που να σχετίζεται με τις συνθήκες της ζωής μαζί.

Απαιτήσεις που πρέπει να πληρούν οι συγκατοίκους

Ανεξάρτητα από το φύλο τους, δύο άτομα μπορούν να δημιουργήσουν μια συνεργασία στο σπίτι εάν πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις: ότι έχουν νόμιμη ηλικία, και οι δύο έχουν πλήρη νομική ικανότητα, ότι οι δύο εκφράζουν τη ρητή βούλησή τους να αλληλοβοηθούνται και ότι η συμφωνηθείσα συμφωνία εγγράφεται επίσημα γραπτώς στο διοικητικό όργανο ανταποκριτής.

ο νομική πράξη που συνοδεύει τη συνύπαρξη η κοινωνία έχει την υπογραφή των ενδιαφερομένων μερών και των μαρτύρων.

Κατά την ανάπτυξη του νόμου, προσδιορίζεται επίσης ότι οι άνθρωποι που είναι ενωμένοι γάμος, εκείνοι που σχηματίζουν μια ελεύθερη ένωση και συγγενείς αίματος.

Σκοπός του νόμου

Μόλις τα μέλη της κοινωνίας συνύπαρξης έχουν εγγραφεί στην ένωσή τους, και οι δύο συμφωνούν να ζήσουν μαζί με σκοπό να διατηρήσουν μόνιμη βοήθεια σε διάφορα θέματα, όπως σίτιση ή την απόλαυση της κοινής ιδιοκτησίας. Ομοίως, όσοι εγγράφονται σε μια κοινωνία συνύπαρξης μπορούν να συμφωνήσουν για όλους αυτούς τους όρους ή κανόνες που θεωρούν κατάλληλους για να ρυθμίσουν τη ζωή τους μαζί.

Κατά την ανάπτυξη του νόμου, προσδιορίζονται όλες αυτές οι περιστάσεις που ενδέχεται να συμβούν στο πλαίσιο της συνύπαρξης, όπως θάνατος ενός από τα μέλη, το τέλος της συνύπαρξης από ένα από τα μέρη ή μια πιθανή διατροφή εάν η εταιρεία είναι διαλύεται.

Εν ολίγοις, ο νόμος της κοινωνίας συνύπαρξης έχει σχεδιαστεί για εκείνους τους ανθρώπους που θέλουν να σχηματίσουν ένα σπίτι και να συμμετέχουν σε ένα Proyect ζωής από κοινού.

Κριτική των κανονισμών

Για μερικούς είναι ένας εντελώς περιττός νόμος, καθώς δύο άτομα μπορούν ελεύθερα να συμφωνήσουν για ένα είδος συνύπαρξης χωρίς να χρειάζεται να επισημοποιήσουν τη συμφωνία τους. Για άλλους, η ένωση μιας κοινωνίας συνύπαρξης είναι, κατά κάποιο τρόπο, μια επίθεση στο παραδοσιακό οικογενειακό μοντέλο.

Όσοι καταδικάζουν το νόμο υποστηρίζουν ότι η οικογένεια βασίζεται στην αγάπη μεταξύ των συζύγων, ενώ η μορφή της συνύπαρξης βασίζεται σε κάποιο είδος κοινού ενδιαφέροντος.

Φωτογραφία: Fotolia - Andreas Gruhl