Ορισμός της ισότητας των φύλων

Από κοινωνική, οικονομική και πολιτική άποψη, οι άνδρες είχαν προνομιακή θέση έναντι των γυναικών καθ 'όλη τη διάρκεια της ιστορίας. Αυτή η κατάσταση έχει βελτιωθεί σημαντικά σε πολλές χώρες τις τελευταίες δεκαετίες. Ωστόσο, δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν τις ίδιες ευκαιρίες και, κατά συνέπεια, δεν υπάρχει πλήρης και πραγματική ισότητα των φύλων.

Πραγματικότητες που αποκαλύπτουν την ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών

Σε ορισμένες χώρες του κόσμου, οι γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση εκπαίδευση σε αεροπλάνο του ισότητα. Στο χώρο εργασίας υπάρχουν αξιοσημείωτες διαφορές μεταξύ μισθών. Υπάρχει σεξουαλική βία σε πολλά έθνη και οι γυναίκες είναι θύματα σεξιστικής βίας. Η μητρότητα είναι μερικές φορές ένας παράγοντας που εμποδίζει την πρόσβαση στην εργασία κανονικά. Ο αριθμός των γυναικών που ασχολούνται πολιτική είναι σαφώς κατώτερο από αυτό των ανδρών. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει σε σχέση με τις διευθυντικές θέσεις στον επιχειρηματικό κόσμο. Ο γυναικείος ρόλος έχει μια σειρά περιορισμών σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη (οι γυναίκες εκτιμούνται ως μητέρα και σύζυγος, αλλά βρίσκονται σε κατώτερες συνθήκες στην εργασία). Εν ολίγοις, το

ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι πραγματικότητα.

Ο δρόμος για την πλήρη ισότητα των φύλων

Τον δέκατο ένατο αιώνα, ορισμένες ομάδες γυναικών ξεκίνησαν έναν αγώνα για τους νόμους να αναγνωρίσουν μια σειρά δικαιωμάτων (ειδικά τον αγώνα για την σωστά να ψηφίσει ή να αγωνιστεί για πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση). Αυτά τα φεμινιστικά κινήματα σημείωσαν σημαντική πρόοδο και ευτυχώς το νομοθεσία των διαφόρων εθνών συλλέγει τις περισσότερες από τις απαιτήσεις τους. Ωστόσο, οι πολιτικές κατακτήσεις δεν κατάφεραν να τερματίσουν τις ανισότητες. Θα μπορούσαμε να επιβεβαιώσουμε ότι εξακολουθούν να υπάρχουν εμπόδια: κοινωνικές προκαταλήψεις, μηχανική νοοτροπία, αναχρονιστικές πολιτιστικές παραδόσεις κ.λπ.

Για να ξεπεραστούν αυτά τα εμπόδια, έχουν φεμινιστικές ομάδες και ορισμένοι τομείς του ανδρικού πληθυσμού ενεργοποίησε μια σειρά προτάσεων που σιγά-σιγά επιτυγχάνουν μεγαλύτερη ισότητα μεταξύ των δύο φύλα. Υπάρχουν δύο εργαλεία για την επίτευξη πλήρους ισότητας: διάκριση θετική και μη σεξιστική εκπαίδευση.

Η θετική διάκριση είναι ένας μηχανισμός που επιτρέπει την αρχική ανισότητα των γυναικών να αντισταθμιστεί υπέρ τους. Βλέπουμε δύο παραδείγματα καταφατικής ενέργειας:

1) α Εργατική νομοθεσία που υποχρεώνει τις εταιρείες να έχουν γυναικεία ποσόστωση στα διοικητικά συμβούλια της διαχείριση o διοικητικές θέσεις και

2) ένας δημόσιος οργανισμός αποφασίζει να ευνοήσει την εκλογή γυναικών σε περίπτωση που αποδείξουν τα ίδια επαγγελματικά προσόντα με τους άνδρες. Φυσικά, η θετική διάκριση έχει υποστηρικτές και επικριτές. Σε κάθε περίπτωση, είναι ένα εργαλείο που στοχεύει στην εξισορρόπηση των κοινωνικών ανισοτήτων που επηρεάζουν τις γυναίκες.

Η μη σεξιστική εκπαίδευση είναι ένα άλλο εργαλείο για την επίτευξη της μη διάκρισης. Οι υποστηρικτές της μη σεξιστικής εκπαίδευσης πιστεύουν ότι η πλήρης ισότητα μεταξύ των δύο φύλων πρέπει να προωθηθεί στα σχολεία (για παράδειγμα, όχι ο διαχωρισμός αγοριών και κοριτσιών στην τάξη). Η μη σεξιστική εκπαίδευση δεν είναι αποκλειστική στο σχολικό περιβάλλον, αλλά πρέπει να υπάρχει στο γλώσσα (μοναδικά στα μέσα μαζικής ενημέρωσης), στην οικογενειακή σφαίρα και σε ολόκληρη τη γλώσσα κοινωνία.

Ισότητα των φύλων, μια περίπλοκη έννοια

Ο όρος ίδια κεφάλαια δεν είναι ακριβώς ο ίδιος με τον όρο ισότητα. Η ιδέα της δικαιοσύνης συνεπάγεται μια ηθική συνιστώσα και ένα κριτήριο της δικαιοσύνης και, αντίθετα, η ισότητα εκφράζει μια πολιτική εκτίμηση. Τα περισσότερα νομικά κείμενα επιβεβαιώνουν ότι οι άνδρες και οι γυναίκες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, επομένως βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο ισότητας. Αυτή η πολιτική εξίσωση είναι θετική, αλλά είναι ανεπαρκής. Επομένως, για να είναι η ισότητα πλήρης και όχι απλώς τυπική, είναι απαραίτητο να υπάρχουν δίκαιοι μηχανισμοί (για παράδειγμα, η προαναφερθείσα θετική διάκριση).

Φωτογραφίες: iStock - andresr

Θέματα μετοχών φύλου