Ορισμός των νόμων του Mendel

Γκρέγκορ Γιοχάν Μέντελ ήταν ένα Αυστριακός μοναχός και φυσιοδίφης που θα έφτανε στα παιδιά για τη συμβολή του στο περιοχή του κληρονομίαγενεσιολογίακατά τον 19ο αιώνα. Προϊόν της μελέτης του και έρευνα έκανε τις κλήσεις Οι νόμοι του Μεντέλ που θα ασχοληθεί μαζί μας στη συνέχεια και αυτό είναι ακριβώς το αρχέγονη θεωρία στην οποία βασίζεται η γενετική.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν ο Μεντέλ δημοσίευσε αυτό το έργο το έτος 1866 δεν θα είχε το αντίκτυπο ότι τα συμπεράσματά του άξιζαν πραγματικά, αλλά θα ήταν πολλά χρόνια αργότερα, 34 χρόνια για να είμαστε πιο ακριβείς, ότι αυτοί οι νόμοι θα ξεσκονίζονταν από το στήθος από το βοτανολόγοι Hugo Marie de Vrie, Carl Correns και Erich von Tschermaκ.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η συμβολή του Μεντέλ θεωρείται στην επιστήμη ένα ορόσημο που θα μπορούσε να είναι συγκρίσιμο με αυτό που επιτεύχθηκε Νεύτο με τους νόμους της στον τομέα της φυσικής. Αλλά επιπλέον, οι νόμοι του Μεντέλ είναι αξιοσημείωτο όχι μόνο από θεωρητική άποψη αλλά και που επίσης από επιστημολογική και μεθοδολογική άποψη γνωρίζουν πώς να σηματοδοτούν ένα πριν και μετά, χωρίς Αμφιβολίες. Επειδή επισημαίνεται η σημασία του μεθοδικού και ακριβούς πειραματισμού και στη συνέχεια τα αποτελέσματα που λαμβάνονται ανατρέπονται ποσοτικά χάρη στο

στατιστική, δίνοντας ένα πολύ κατά προσέγγιση πανόραμα, και αυτό φυσικά, θα εκπλήξει την επιστήμη εκείνων των ετών.

Επειτα, Οι νόμοι του Mendel είναι ένα σύνολο βασικών κανόνων που εξηγούν το διαβίβαση γενετικής κληρονομιάς από το οργανισμοί γονείς στα παιδιά τους και είναι επίσης ο πυλώνας και η βάση της γενετικής.

Εν τω μεταξύ, οι τρεις νόμοι θα προέκυπταν από τον πειραματισμό που ο Μέντελ πραγματοποίησε διασταύρωση φυτών.

Ο πρώτος νόμος δηλώνεται ως Νόμος για την ομοιομορφία των υβριδίων της πρώτης γενιάς και υποστηρίζει ότι εάν περάσουν δύο αγνοί αγώνες, οι απόγονοι της πρώτης γενιάς θα είναι όλοι οι ίδιοι σωματικά και γενετικά και φυσικά ισότιμα ​​με έναν από τους γονείς τους, ανεξάρτητα από την κατεύθυνση του σταυρού.

Ο δεύτερος νόμος κάλεσε Νόμος για το διαχωρισμό των χαρακτήρων στη δεύτερη γενική δημιουργία υποδεικνύει ότι τη στιγμή του σχηματισμού γαμετών το καθένα αλληλόμορφο του ενός ζευγαριού διαχωρίζεται από το άλλο για να προσδιορίσει το Σύνταγμα γενεσιολογία. Αυτό συμβαίνει ότι τα μητρικά και πατρικά αλληλόμορφα εμφανίζονται συνδυασμένα στον εν λόγω απόγονο και διασφαλίζουν τη διακύμανση.

Και ο τρίτος νόμος, Νόμος για την ανεξαρτησία των κληρονομικών χαρακτηριστικών που υποστηρίζει ότι τα διάφορα χαρακτηριστικά θα κληρονομηθούν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο και δεν θα υπάρχει σχέση μεταξύ τους. Για παράδειγμα, το πρότυπο κληρονομιάς του ενός χαρακτηριστικού δεν θα επηρεάσει το άλλο.

Θέματα στους νόμους του Mendel