Έννοια στον ορισμό ABC

Η λέξη που αναλύουμε προέρχεται από τα ελληνικά και σχηματίζεται από τη ρίζα chlo, που σημαίνει πλήθος, και από cratos, που μεταφράζεται ως κυβέρνηση. Έτσι, στην κυριολεκτική της έννοια, η ωχλοκρατία είναι ο κανόνας του πλήθους.

Ο εκφυλισμός των κυβερνητικών συστημάτων

Στην πραγματεία του για το Πολιτική Ο Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης εξέθεσε τις διάφορες μορφές διακυβέρνησης, καθώς και τις αντίστοιχες εκφυλισμένες εκδοχές τους. Έδειξε ότι η μοναρχία μπορεί να οδηγήσει σε τυραννία, το αριστοκρατία κινδυνεύει να γίνει ολιγαρχία και το Δημοκρατία μπορεί να καταλήξει σε δημαγωγία.

Μία από τις μορφές της δημαγωγίας είναι ακριβώς η ωχλοκρατία. Στη συμβατική δημαγωγία, ένας πολιτικός έχει το επιδεξιότητα ρητορική για χειραγώγηση του λαού, ενώ στην υπερκρατία είναι οι άνθρωποι που παίρνουν το λόγο και καταλήγουν να επιβάλλουν τη θέλησή τους. Προφανώς, δεν είναι μια μορφή κυβέρνησης με κοινή λογική, αλλά ένα κοινωνικό φαινόμενο που εκδηλώνεται όταν το πλήθος καταλήξει να επιβάλλει τα κριτήριά τους.

Μια σύντομη ανάλυση της δύναμης του πλήθους

Στις σημερινές δημοκρατίες, τα πολιτικά κόμματα και τα θεσμικά όργανα δεν περνούν μια καλή στιγμή, καθώς μεγάλοι τομείς του ιθαγένεια είναι ύποπτοι για τη συμβατική πολιτική. Έτσι, κάπως ευρεία κοινωνικά στρώματα γίνονται νέος ηθοποιός στη δημόσια ζωή.

Εκατομμύρια πολύ απογοητευμένοι άνθρωποι έχουν απόψεις για κάθε είδους θέματα γενικού ενδιαφέροντος, ακόμη και αν οι πηγές πληροφοριών τους είναι προκατειλημμένες. Αν και αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κανένα πολιτικό εργαλείο για να αλλάξουν την πραγματικότητα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι απόψεις τους καταλήγουν να έχουν κάποιο βάρος στην κοινωνία στο σύνολό της. Είναι σε αυτό καιρός κοινωνικό όπου αναδύεται η ιδέα της δημοκρατίας.

ο δύναμη Τα κοινωνικά μέσα έχουν πολλαπλασιάσει τη φωνή των απογοητευμένων λαϊκών μαζών. Οι καθαρά σπλαχνικές κριτικές απόψεις, οι αποκλεισμοί χωρίς κανένα είδος επιχειρηματολογίας και μόνιμη καταγγελία για όλα είναι μερικές από τις μορφές επικοινωνία χρησιμοποιούνται από απλούς πολίτες για να εκφράσουν τις ιδέες και τις ανησυχίες τους. Το πρόβλημα με αυτήν την κοινωνική τάση είναι ο παράλογος.

Οι πολίτες μπορούν και πρέπει να συμμετέχουν, να σχολιάζουν ή να ασκούν κριτική σε όλα τα θέματα ενδιαφέροντος γενικά, αλλά θα ήταν επιθυμητό οι παρεμβάσεις τους να ήταν κάτι περισσότερο από την απλή φωνή του πλήθος. Διαφορετικά, υπάρχει η παρούσα δημοκρατία, δηλαδή η δύναμη των λαϊκών μαζών.

Σε μερικές περιπτώσεις αυτή η βαθιά απογοητευμένη μάζα βρίσκει έναν λαϊκιστικό σύμμαχο στην πορεία. Δεν υπάρχει λαϊκιστής ηγέτης χωρίς αντίστοιχο πλήθος για να τον υποστηρίξει.

Φωτογραφία Fotolia: Bakhtiarzein