Θεωρία ρύθμισης της ατζέντας

Τα μέσα του επικοινωνία, γνωστό ως το τέταρτο κτήμα, ασκεί αναμφισβήτητη επιρροή σε ολόκληρη την κοινωνία. Ένα μεγάλο μέρος των συνομιλιών που κάνουμε σε καθημερινή βάση σχετίζονται με τις πληροφορίες που μας έρχονται μέσω της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου ή του τύπου. Σε αυτό το θέμα υπάρχει ένα θεωρητικό πλαίσιο γενικά που μπορούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα το ρόλο των μέσων μαζικής ενημέρωσης: η θεωρία του εγκατάσταση της ημερήσιας διάταξης ή της ημερήσιας διάταξης.

Οι δημιουργοί του και το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο εμφανίστηκε η θεωρία

Ο Maxwell McCombs και ο Donald L Shaw το 1972 ήταν αυτοί που ξεκίνησαν την ιδέα να θέσουν την ατζέντα των μέσων ενημέρωσης στο δικό τους Βιβλίο "Η εξέλιξη της Ατζέντας Ρύθμιση".

Εκείνη την εποχή, τα νέα παγκοσμίως επικεντρώθηκαν σε τρία θέματα κατά προτεραιότητα: Παλαιστίνιοι τρομοκράτες δολοφόνησαν 11 Ισραηλινούς αθλητές κατά τη διάρκεια του εορτασμού του Ολυμπιακοί αγώνες Μέχρι το 1972, ο πόλεμος του Βιετνάμ βρισκόταν στην τελική του φάση και ο Πρόεδρος Νίξον μπλέχτηκε στο σκάνδαλο του Watergate.

Προηγουμένως, οι συγγραφείς αυτής της θεωρίας ανέλυσαν την προεδρική εκστρατεία του 1968 στις Ηνωμένες Πολιτείες και διαπίστωσαν ότι το Οι πολιτικές και κοινωνικές ανησυχίες των Αμερικανών συνδέονταν άμεσα με τις πληροφορίες των ΜΜΕ επικοινωνία.

Στις εμπειρικές παρατηρήσεις που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο αυτής της θεωρίας, αποδείχθηκε ότι τα προβλήματα που εξετάστηκαν σημαντική για την κοινωνία στο σύνολό της συνέπεσε πλήρως με τις ειδήσεις που διαδόθηκαν από το επικοινωνία.

Θέματα που σχετίζονται με τα μέσα ενημέρωσης καταλήγουν στη δημιουργία μιας δημόσιας ατζέντας και μιας πολιτικής ατζέντας

Η γενική αρχή που διατηρείται σε αυτήν τη θεωρία είναι απλή: οι ειδήσεις που διαδίδονται στα μέσα ενημέρωσης συνιστούν τις απόψεις των πολιτών. Έτσι, τα μέσα ενημέρωσης δεν μας επιβάλλουν αυτό που πρέπει να κάνουμε νομίζω σε ένα θέμα, αλλά με κάποιο τρόπο μας "αναγκάζουν" να σκεφτούμε όλα όσα αποκαλύπτονται στην ατζέντα των ΜΜΕ. Με βάση αυτήν την αρχική ιδέα, παρουσιάστηκε μια σειρά από γενικές αξιολογήσεις:

1) τα διανοητικά μας σχέδια είναι μια άμεση αντανάκλαση των μέσων ενημέρωσης και δεν αντιστοιχούν πάντα σε αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα,

2) ένα μεγάλο μέρος του τι είναι σημαντικό και αυτό που είναι δευτερεύον στη ζωή μας δεν προέρχεται από τον εαυτό μας αλλά από την ατζέντα των μέσων ενημέρωσης και

3) η διαδικασία επικοινωνίας μέσω της οποίας μεταδίδονται τα νέα, γνωστή και ως πλαισίωση, όχι μόνο καθορίζει τι πιστεύουμε σε μια δεδομένη στιγμή αλλά και στάση ζωτικής σημασίας γενικά.

Παρατηρώντας συμπεράσματα

Πρώτον, όλες αυτές οι πληροφορίες που δεν είναι ενσωματωμένες στην ατζέντα των μέσων μαζικής ενημέρωσης καθίστανται ανύπαρκτες. Δεύτερον, οι ανησυχίες των ανθρώπων είναι το αποτέλεσμα των προτεραιοτήτων της ατζέντας των μέσων ενημέρωσης (το Τα μέσα ενημέρωσης δεν λένε σε τι ενδιαφέρονται οι άνθρωποι, αλλά οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για το τι μεσο ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ).

Για ορισμένους αναλυτές επικοινωνίας, η θεωρία των McCombs και Shaw δεν ισχύει πλέον

Ο ρόλος των μέσων ενημέρωσης στη δεκαετία του 1970 και σήμερα έχει αλλάξει ριζικά.

Οι αναλυτές πιστεύουν ότι επί του παρόντος τα μέσα μαζικής ενημέρωσης εξετάζουν πρώτα τι λένε οι άνθρωποι στα κοινωνικά δίκτυα και με βάση τα δεδομένα που λαμβάνονται, καταρτίζεται μια ατζέντα μέσων.

Τεχνική λογοκρισίας και χειραγώγησης που ωθείται από χρήματα και δύναμη

Παράλληλα, σήμερα ορισμένες εταιρείες μέσων διέπονται από τα δικά τους συμφέροντα επιδιώκουν να εγκαταστήσουν στην κοινωνία τα ζητήματα που ωφελούν τις πολιτικές και οικονομικές ομάδες που συνδέονται με το Ήμισυ.

Προωθούν εκστρατείες επιχρίσματος, παραλείπουν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στους δρόμους ή χειραγωγούνται επίπτωση ενός συγκεκριμένου γεγονότος, μεγιστοποιώντας ή ελαχιστοποιώντας το. Υπάρχουν ακόμη και ειδήσεις που εσκεμμένα ψεύδονται βασισμένες σε εφευρετικές φήμες ή άρθρα που δημοσιεύονται με σκοπό την αξιοπιστία μιας μαρτυρίας που δεν διαφωνία.

Fotolia: Photobank / Nosyrevy

Θέματα στη Θεωρία Ρύθμισης Ατζέντας