Ορισμός των κεραμικών δοχείων

ο ποιότητα απο τροφή είναι ο κύριος παράγοντας κατά το μαγείρεμα. Ωστόσο, το υλικό με το οποίο μαγειρεύεται είναι επίσης πολύ σημαντικό, καθώς αυτό επηρεάζει τη γεύση και τη μυρωδιά του ΘΡΕΠΤΙΚΕΣ ουσιες.

Κύρια πλεονεκτήματα

Αυτό το υλικό είναι στην πραγματικότητα ένας συνδυασμός πηλού και πηλού. Τα κεραμικά αγγεία εκτιμούνται ιδιαίτερα από τους λάτρεις της παραδοσιακής κουζίνας, αλλά και από εκείνους που ετοιμάζουν πιάτα μοριακής κουζίνας.

Αυτό το υλικό είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό και ανθεκτικό. Κατά την προετοιμασία φαγητού, η θερμότητα κατανέμεται αποτελεσματικά. Είναι ένα πολύ πορώδες υλικό, το οποίο επιτρέπει την έξοδο υπερβολικού ατμού και έτσι διατηρείται μόνο η επαρκής υγρασία για τη βελτίωση του μαγειρέματος των τροφίμων. Λόγω του πορώδους τους, ορισμένα δοχεία επικαλύπτονται με μεταλλικές ουσίες.

Δοχεία με άλλα υλικά

Τα αλουμίνια ξεχωρίζουν για την υψηλή θερμική αγωγιμότητα και για την αντοχή τους στις γρατσουνιές. Τα τηγάνια από χυτοσίδηρο χρησιμοποιούνται από επαγγελματίες μάγειρες, καθώς αυτό το υλικό είναι ανθεκτικό και βοηθά στην ομοιόμορφη προετοιμασία του φαγητού. Τα δοχεία από ανοξείδωτο ατσάλι είναι ανθεκτικά στη διάβρωση και καθαρίζονται εύκολα.

Αυτά από χαλκό είναι ισχυρότερα από αυτά που κατασκευάζονται από χάλυβα ή αλουμίνιο. Αν και όλα τα υλικά έχουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους, η ίδια συνταγή θα έχει το ένα ή το άλλο αποτέλεσμα ανάλογα με τον τύπο του δοχείου που χρησιμοποιείται.

Η χρήση κεραμικών ξεκίνησε στη Νεολιθική

Ο άνθρωπος γνώριζε για τον πηλό και τις επιπτώσεις της φωτιάς από την αρχαιότητα. Ο υγρός πηλός είναι πολύ όλκιμος και με αυτό είναι δυνατό να κατασκευάζουμε σκεύη με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Αυτό το υλικό σκληραίνει όταν πυροδοτηθεί πάνω από 600 βαθμούς Κελσίου και όταν φτάσει τους 850 βαθμούς, συμβαίνει η τελική υαλοποίηση. Το διαμορφωμένο αντικείμενο αποκτά ένα μεγάλο αντοχή.

Είναι ένα άφθονο υλικό στις περισσότερες αρχαιολογικές ανασκαφές και εκτιμάται ότι τα πρώτα κεραμικά εμφανίστηκαν στην Εγγύς Ανατολή περίπου το 7500 π.Χ. C, μετά την ανάπτυξη του καλλιέργεια και τα ζώα. Αυτή η τεχνολογία ήταν καθοριστική για το κοινωνική ανάπτυξη Γ πολιτιστικός αρχαίων πολιτισμών.

Η διαδικασία του επεξεργασία της κεραμικής σήμερα έχει τα ίδια βήματα με πριν από χιλιάδες χρόνια: επιλογή και συλλογή του πρώτη ύλη, προετοιμασία και προετοιμασία, μοντελοποίηση, ξήρανση και μαγείρεμα. Ξεκινώντας από την εποχή του σιδήρου, ένα νέο στοιχείο εισήχθη στην επεξεργασία του, ο τροχός του αγγειοπλάστη.

Φωτογραφία: Fotolia - Exopixel