Χαρακτηριστικά Εκπαίδευσης
ΒΑΣΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ / / November 13, 2021
Εκπαίδευση ονομάζονται οι διάφορες διαδικασίες που λαμβάνει ένα άτομο και οι οποίες επικεντρώνονται στην τόνωση της εκμάθησης νέων πληροφοριών, καθώς και στην επιρροή στη γνωστική ανάπτυξη και η φυσική φύση ενός ατόμου, και που γενικά επικεντρώνεται σε μια προκαθορισμένη τάση, (θρησκευτική αγωγή, αγωγή του πολίτη κ.λπ.), αλλά στοχεύει στην εκπαίδευση ατόμων να να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που επιβάλλει η καθημερινή ζωή, καθώς και να προωθήσει και να αναπτύξει την εφευρετικότητα του ατόμου, μεταδίδοντας γνώσεις, αξίες, πολιτιστικές παραδόσεις, καθώς και τρόπους Υποκρίνομαι. Η λέξη εκπαίδευση προέρχεται από τη λατινική λέξη "Εκπαίδευση", τι σήμαινε να καθοδηγώ ή να οδηγείς, κατανοώντας επίσης πώς να εκπαιδεύσετε και να διδάξετε.
Είναι επίσης γνωστό ως εκπαίδευση, οι διάφοροι κανόνες ευγένειας και ευγένειας που ενσταλάσσονται στους ανθρώπους για να λειτουργούν στην κοινωνική ζωή.
Μερικοί τύποι τμημάτων εκπαίδευσης:
Μπορούν να χωριστούν σε δύο κύριους κλάδους:
- Παραδοσιακή εκπαίδευση
- Σχολική εκπαίδευση
Μπορεί επίσης να διαιρεθεί λαμβάνοντας άλλες παραμέτρους, όπως το θέμα στο οποίο επικεντρώνεται:
- Θρησκευτική εκπαίδευση
- Παραδοσιακός
- Στρατός
- Επιστήμονας
- Έφαγε
- Εθνικιστής
- Φυσικός
Ή από το σχολικό επίπεδο στο οποίο απευθύνεται:
- Προσχολική ή αρχική εκπαίδευση (Νηπιαγωγείο ή Νηπιαγωγείο)
- Πρωτοβάθμια εκπαίδευση
- Δευτεροβάθμια εκπαίδευση
- Μέση-Ανώτατη εκπαίδευση
- Ανώτατη εκπαίδευση (πανεπιστημιακή και μεταπτυχιακή).
Μερικά από τα χαρακτηριστικά της εκπαίδευσης:
Γενικά, όταν χρησιμοποιείται η λέξη εκπαίδευση, αναφέρεται στη λεγόμενη «τυπική εκπαίδευση», δηλαδή αναφέρεται στις διάφορες εκπαιδευτικές διαδικασίες που πραγματοποιούνται από τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι Αποσκοπούν στην προώθηση των πνευματικών ικανοτήτων των μαθητών, καθώς και στην εκμάθηση της γνώσης και στην εμπέδωση αξιών που τείνουν στο άτομο στο οποίο απευθύνονται Η εκπαίδευση μαθαίνει τις γνώσεις και τις κοινωνικές, εργασιακές και πνευματικές συμπεριφορές, που είναι κατάλληλες για να λειτουργήσουν στην καθημερινή ζωή, χρησιμοποιώντας για αυτό τα εργαλεία που παρέχονται από το παιδαγωγία. Αυτός ο τύπος εκπαίδευσης συστηματοποιήθηκε κατά τον 19ο και τον 20ο αιώνα, όντας αρκετά τυποποιημένος σε ορισμένες από τις διαδικασίες του, αν και προς το παρόν έχουν υπάρξει μεγάλες αλλαγές στα συστήματα που χρησιμοποιούνται, χάρη σε νέα εργαλεία όπως υπολογιστές, διαδίκτυο, τηλεόραση και άλλα τεχνολογικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν τη διαδικασία εκπαιδευτικός.
Διεύθυνση Εκπαίδευσης.- Η εκπαίδευση μπορεί να χωριστεί σε διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με τη γραμμή σκέψης ή την προσέγγιση με την οποία αναπτύσσεται, και μπορεί να γίνει, για παράδειγμα, από τις τάσεις θρησκευτικό ή επιστημονικό, ή να κατευθύνεται προς έναν συγκεκριμένο σκοπό, όπως η περίπτωση της στρατιωτικής εκπαίδευσης, η οποία συνδυάζει πειθαρχία, τεχνικές γνώσεις και οι σωματικές ασκήσεις, και με τον ίδιο τρόπο αλλάζουν οι παράμετροι της εκπαίδευσης, αλλάζοντας την προσέγγιση στην οποία προορίζεται, όπως στην περίπτωση της ιατρικής εκπαίδευσης, του αθλητισμού, και τα λοιπά. Συνήθως όμως η εκπαίδευση χωρίζεται σε δύο βασικούς κλάδους, που είναι η παραδοσιακή εκπαίδευση και η σχολική εκπαίδευση, αυτοί με τη σειρά τους υποδιαιρείται είτε με τον τύπο των θεμάτων που ενσταλάζονται στο άτομο, τα πεδία που καλύπτουν είτε με τον τύπο των συστημάτων και εργαλείων που χρησιμοποιούνται για διδασκαλία. Για παράδειγμα, η παραδοσιακή εκπαίδευση επικεντρώνεται σε ζητήματα που σχετίζονται με την κοινωνική συμπεριφορά, τα θρησκευτικά θέματα ή τα παραδοσιακά έθιμα τυπικά ενός συγκεκριμένου πληθυσμού κ.λπ. Ενώ η σχολική εκπαίδευση τείνει να είναι πιο καθολική στα μαθήματα που διδάσκει και έχει συστηματοποιημένες μεθόδους, καθώς και ότι στη σχολική εκπαίδευση υπάρχουν και τα δύο βασική και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τριτοβάθμια εκπαίδευση, απόκτηση επαρκών γνώσεων για την εκτέλεση εργασιών που απαιτούν εξειδίκευση, όπως ιατρική, ψυχολογία ή παρόμοια διδασκαλία.
Μάθηση.- Η εκμάθηση μιας ποικιλίας γνώσεων και τεχνικών είναι ένας από τους στόχους της εκπαίδευσης. Μέσα από τη μαθησιακή διαδικασία αποκτώνται γνώσεις, αξίες και συμπεριφορές και διάφορες δεξιότητες, καθώς και δεξιότητες που αποκτώνται και τροποποιούνται.
Επαγωγή, δοκιμή και σφάλμα.- Μεταξύ των μορφών που χρησιμοποιούνται στην εκπαίδευση είναι οι διαδικασίες δοκιμής και λάθους, οι οποίες υπάρχουν μεταξύ των εκδηλώσεων που οδηγούν στη μάθηση.
Αξιολογήσεις ή εξετάσεις.- Στα σχολικά εκπαιδευτικά συστήματα, για την αξιολόγηση του βαθμού γνώσης που αποκτούν οι μαθητές οι μαθητές και η ποιότητα αυτών των γνώσεων, αξιολογήσεις ή εξετάσεις γίνονται συνεχώς προς αυτό τέλος.
Τρόποι εκπαίδευσης.- Ο προφορικός ή γραπτός λόγος είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος μετάδοσης της εκπαίδευσης, που χρησιμοποιείται για να λάβει ο μαθητής πληροφορίες προφορικά ή οπτικά, καθώς και να λαμβάνει οδηγίες και υποδείξεις σχετικά με κάποιο είδος εργασίας που πρέπει να εκτελεστεί ή ένα είδος διδακτικού υλικού που πρέπει να να χρησιμοποιηθεί.
Για την παροχή εκπαίδευσης χρησιμοποιούνται επίσης διάφορα οπτικοακουστικά υλικά, όπως π.χ βιβλία που διαβάζουν μαθητές, καθώς και βίντεο που σίγουρα χρησιμοποιούνται στα σχολεία μαθήματα. Εκτός από τη χρήση της λέξης, η εκπαίδευση μπορεί να πραγματοποιηθεί με διάφορες στάσεις ή ενέργειες, με τις οποίες το άτομο μπορεί να μάθει, όπως π.χ. περίπτωση, για παράδειγμα της φυσικής αγωγής, όπου πολλά από αυτά που πρόκειται να διδαχθούν από τον δάσκαλο ή τον προπονητή, περνούν παραδείγματα, στα οποία ο εκπαιδευτικός παίρνει θέσεις ή στάσεις που ο μαθητής πρέπει να μιμηθεί, για να πραγματοποιήσει μια συγκεκριμένη άσκηση ή κίνηση Αθλητισμός.
Αρχική εκπαίδευση.- Η αρχική ή προσχολική εκπαίδευση (νηπιαγωγείο ή απλά Νηπιαγωγείο), είναι η εκπαίδευση που παρέχεται σε μικρά παιδιά (μεταξύ 3 και 5 ετών ηλικία), να τους εισάγει στο σχολικό εκπαιδευτικό σύστημα, με κύρια λειτουργία του να ενθαρρύνει τις γνωστικές και ψυχοκινητικές διαδικασίες του παιδιού, ενθαρρύνει τη λεκτική επικοινωνία του βρέφους, ενισχύει τη φαντασία του και εισάγει τα παιδιά στην κοινωνική ζωή με άλλα βρέφη του ίδιου ηλικία.
Οικογενειακή εκπαίδευση.- «Οικογενειακή» εκπαίδευση είναι εκείνες οι γνώσεις και οι αξίες που εισάγονται στο μυαλό του βρέφους από τα μέλη μιας οικογένειας, με την τάση να εισαγάγετε το παιδί στην καθημερινή και «τοπική» ζωή, ενσταλάζοντας θρησκευτικές, ηθικές και πολιτιστικές αξίες τυπικές της διαμεσολαβητικής κοινότητας στην οποία βρίσκονται ανήκει.
Συνεχιζόμενη εκπαίδευση.- Οι εκπαιδευτικές διαδικασίες δεν περιορίζονται στη λεγόμενη «σχολική ηλικία», αλλά μπορούν να καλύψουν μια ζωή, αφού τα ανθρώπινα όντα έχουν την ικανότητα να μαθαίνουν νέα γνώση ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία, καθώς για το λόγο αυτό σε πολλές χώρες υπάρχουν προγράμματα για την παροχή εκπαίδευσης σε άτομα μεγαλύτερα της σχολικής ηλικίας, καθώς και το γεγονός ότι ότι εκπαιδευτικά ιδρύματα όπως τα πανεπιστήμια για μεγάλο χρονικό διάστημα, προσφέρουν μεταπτυχιακά σε φοιτητές που έχουν ήδη ολοκληρώσει και τελειώσει σταδιοδρομία και έχουν μια σειρά από ηλικία μεγαλύτερη από τους υπόλοιπους μαθητές, συνάγοντας από αυτό ότι η εκπαιδευτική διαδικασία δεν περιορίζεται στις περιόδους της παιδικής ηλικίας και της νεότητας, αλλά ότι συμβαίνει σε όλη τη διάρκεια ΖΩΗ.
Είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Η εκπαίδευση έχει αναδειχθεί σε ανθρώπινο δικαίωμα, με την υποχρεωτική εκπαίδευση, τουλάχιστον όσον αφορά τη βασική εκπαίδευση (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια), στην πλειονότητα των χωρών, που διδάσκονται τόσο σε σχολεία που ανήκουν στο κράτος, όσο και σε ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, (θρησκευτικά σχολεία και ιδιωτικά σχολεία λαϊκές γυναίκες). Αν και πρέπει να σημειωθεί ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η εκπαίδευση είναι ελλιπής (ειδικά αυτή που διδάσκεται στα σχολεία κράτος), τόσο λόγω χρήσης οπισθοδρομικών εκπαιδευτικών συστημάτων, ανεπαρκών εκπαιδευτικών προγραμμάτων ή άγνοιας του εκπαιδευτικούς.