Έννοια στον ορισμό ABC

Το επίθετο ψευδές προέρχεται από τα λατινικά, συγκεκριμένα από τη λέξη spurius. Όσο για το νόημά του, έχει δύο έννοιες. Από τη μία πλευρά, αναφέρεται σε κάτι ή σε κάποιον που βρίσκεται από την προέλευσή του εκφυλισμένοι από μερικούς λόγος. Από την άλλη πλευρά, είναι όλα αυτά παραπλανητικό, κακό, μη αυθεντικό ή ψευδές κατά κάποιο τρόπο. Σε οποιαδήποτε από τις χρήσεις του, ο όρος πλαστό έχει α έννοια περιφρονητικός.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή είναι μία από αυτές τις λέξεις που συνήθως έχουν ορθογραφικά λάθη και εμφανίζεται ως ψευδή, μια ανύπαρκτη λέξη.

Ψεύτικος γιος

Επί του παρόντος χρησιμοποιείται η έννοια του παράνομου παιδιού ή του εξωγαμιαίου παιδιού. Σε άλλες εποχές μίλησαν για έναν μπάσταρδο γιο ή έναν πλαστό γιο. Στην τελευταία περίπτωση, είναι εκείνα τα παιδιά που γεννήθηκαν στο περιθώριο του γάμος νόμιμος γονέας ή είναι παιδί του οποίου ο πατέρας είναι άγνωστος. Υπό αυτήν την έννοια, πρέπει να θυμόμαστε ότι οι αρχαίοι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν το όνομα Sine Pater (χωρίς πατέρα) για να αναφερθούν σε όλα αυτά παιδιά άγνωστων γονέων.

Η χρήση της λέξης σε διαφορετικά περιβάλλοντα της γλώσσας

Οι ιδέες που υποστηρίζονται από ψευδή, παραποιημένα ή νοθευμένα δεδομένα είναι ψευδείς και, κατά συνέπεια, δεν μπορούν να θεωρηθούν αληθινές.

Λέγεται ότι κάποιος λέει ψευδείς λέξεις όταν λέει ψεύτικα με την πρόθεση να χειραγωγεί άλλους.

Η λέξη ψευδής μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προσβολή που απευθύνεται σε κάποιον που ψεύδεται, χειραγωγεί και εξαπατά.

Εάν κάποιος προσποιείται ότι είναι αυτό που δεν είναι, έχει ένα στάση πλαστή, καθώς είναι μια ψευδή και ψέματα συμπεριφορά.

Στην ορολογία του στατιστική η ψευδή σχέση υπάρχει και συνίσταται στο ότι δύο μαθηματικά δεδομένα ή γεγονότα δεν διατηρούν καμία σχέση λογική.

Ένας αχρησιμοποίητος πολιτισμός

Στο Γλώσσα Κάθε μέρα λέμε ότι κάτι είναι ψεύτικο, διεφθαρμένο ή λάθος. Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη πλαστά, αλλά στην πράξη χρησιμοποιείται μόνο σε πολιτιστικά ή πολύ επίσημα γλωσσικά περιβάλλοντα.

Οι περισσότεροι από τους πολιτισμούς είναι λέξεις που προέρχονται από ελληνικά ή λατινικά, αλλά με την πάροδο του χρόνου δεν έχουν εξελιχθεί ή έχουν ενσωματώσει νέες έννοιες. Το Espurio είναι ένα σαφές παράδειγμα από αυτή την άποψη.

Άλλοι ακατάλληλοι πολιτισμοί είναι οι εξής: atibar (από το λατινικό stipare και που σημαίνει να γεμίσει μια ανασκαφή), coramvobis (που προέρχεται από Latin Coram Vobis και τι σημαίνει παρουσία μας) ή εντόμβους (είναι μια συστολή των Λατινικών μεταξύ των δύο και που είναι ισοδύναμο με το επίθετο και οι δύο).

Φωτογραφία: Fotolia - Alexander Pokusay