Ορισμός της φοροδιαφυγής

Η εννοια του φοροδιαφυγή Χρησιμοποιείται ευρέως στο δικό μας Γλώσσα και στον φορολογικό τομέα, δεδομένου ότι ορίζει εκείνη την παράνομη δράση, ελιγμούς, μέσω των οποίων ο φορολογούμενος κρύβει τη δική του εισόδημα ή ορισμένα περιουσιακά στοιχεία, από τα μάτια των αντιπροσώπων είσπραξης φόρων, με την αποστολή να πληρώνουν λιγότερους φόρους. Φυσικά, όπως παρέχεται από οποιονδήποτε πολιτική φόρος: υψηλότερο εισόδημα και πρόβλεψη σημαντικών υλικών αγαθών, τόσο μεγαλύτερη είναι η φορολογική επιβάρυνση που πρέπει να πληρώσει ο φορολογούμενος για αυτά.

Φυσικά, η φοροδιαφυγή, που ονομάζεται επίσης φοροδιαφυγή, συνιστά σοβαρό έγκλημα και ως εκ τούτου θα έχει τιμωρία φόρος από τις αρμόδιες αρχές. Προφανώς, όσο πιο σημαντικό είναι το φορολογικό αδίκημα που έχει διαπραχθεί, τόσο μεγαλύτερη είναι η τιμωρία που θα επιβληθεί.

Ως συνέπεια αυτής της δράσης διαφυγής, θα δημιουργηθεί αυτό που είναι ευρέως γνωστό ως μαύρο χρήμα, δηλαδή το χρήμα που προκύπτει: ή από την πρακτική των δραστηριοτήτων παράνομη, όπως κλοπή, απαγωγή, πώληση ναρκωτικών, μεταξύ άλλων, ή αποτυχία ότι, λόγω των προαναφερθέντων, για τη διεξαγωγή εμπορικών ελιγμών που δεν έχουν δηλωθεί πριν από την ταμείο.

Από την άλλη πλευρά, ότι το μαύρο χρήμα θα διαχειρίζεται πάντα με αποτελεσματικό τρόπο, δηλαδή δεν θα τραπεζογραφείται μέσω λογαριασμού επειδή με αυτόν τον τρόπο θα εισερχόταν Οικονομικό σύστημα και επομένως θα ήταν ασβεστωμένο και το επιτροπή φοροδιαφυγής.

Μόλις το προϊόν του μαύρου χρήματος μιας ενέργειας φοροδιαφυγής ξεπλυθεί, θα είναι γνωστό του κράτους και αυτό θα προκαλέσει την επιβολή φορολογικής ποινής εάν το Ολοκληρώθηκε.

Αν και τις τελευταίες δεκαετίες, τα κράτη έχουν ενισχύσει τους ελέγχους και επίσης τιμωρίες εναντίον εκείνων που πραγματοποιούν τέτοιου είδους ενέργειες παράνομο, είναι σαφές ότι είναι επίσης πραγματικότητα και ακόμη και σήμερα με τόσο μεγάλο έλεγχο στο ότι συνεχίζουν να συμβαίνουν, και σε ορισμένα μέρη του κόσμου να μεγάλος κλίμακα.

Και τέλος, είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι τα μεγαλύτερα θύματα αυτών των ελιγμών είναι οι πολίτες ενός κράτους, επειδή τα χρήματα που δεν συλλέγονται θα λείπουν κατά τη διατήρηση των εκπαίδευση και τη δημόσια υγεία, μεταξύ άλλων θεμάτων.