Ορισμός της ηλεκτρονικής μουσικής

Είναι γνωστό ως ΜΟΥΣΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΕΙΔΗ σε αυτό που δημιουργείται μέσω συγκεκριμένων ηλεκτρονικών συσκευών όπως συνθεσάιζερ ή το κέντημακαι αυτό μπορεί να συλληφθεί στο σύνολό του από τους ήχους και τις μελωδίες που παράγονται από αυτές τις μηχανές... ή σε ένα τραγούδι που έχει ήδη δημιουργηθεί και τελειώσει από έναν καλλιτέχνη, το οποίο τροποποιείται μέσω και χάρη στο εφαρμογή αυτής της τεχνολογίας, δημιουργώντας μια νέα καλλιτεχνική δημιουργία που θα διατηρήσει τον ήχο και τους στίχους του πρωτοτύπου στη βάση του.

Προφανώς και με εξαιρέσεις της υπόθεσης, διότι είναι προφανές ότι η τεχνολογία αυτής της στιγμής δεν μπορεί να συγκριθεί καθόλου με αυτήν της σημερινής και της τροποποιήσεις που επιτρέπει σε όσους παράγουν αυτό το είδος μουσικής να κάνουν, η ηλεκτρονική μουσική έχει τις ρίζες της στις αρχές του περασμένου αιώνα, περισσότερα ακριβώς στο 1910 με τον πειραματισμό των λεγόμενων Ιταλών Φουτουριστών με επικεφαλής τον Luigi Russolo που έκανε μουσική με θορύβους και ηλεκτρονικά κουτιά μουσικής. Αυτά πρώτα

πόροι Θα μπορούσαν να θεωρηθούν από ιστορική άποψη ως οι πρώτες εκδόσεις αυτού του στυλ. Σε κάθε περίπτωση, το etherphone, που εφευρέθηκε το 1919 από τον Ρώσο φυσικό Lev Sergeyevich Termen, θεωρείται το πρώτο ηλεκτρονικό μουσικό όργανο, δηλαδή το πρώτο συνθεσάιζερ στην ιστορία.

Αλλά, φυσικά, αυτά ήταν τα απλά πειράματα και τα όνειρα μιας χούφτας οραματιστών μουσικών, που θα ζούσαν μόνο στη ζωή. κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου με την ανάπτυξη των πρώτων τεχνικών κοπής, ματίσματος και επικόλλησης ή αντιστροφής διαφορετικών θραυσμάτων μιας ταινίας έχει καταγραφεί. Ήταν ο μαγνητικός φορέας δεδομένων που επέτρεψε τις τρομερές τεχνικές επεξεργασίας που θα οδηγούσαν στα πιο σύγχρονα πειράματα στην ηλεκτρονική μουσική.

Και προφανώς με την πάροδο των ετών ακολούθησαν οι δοκιμές, οι δοκιμές και οι πειραματισμοί στην αναζήτηση νέων ήχων χάρη στην εμφάνιση νέων τεχνολογιών και τον συντονισμό άλλων όπως συνθεσάιζερ. Αλλά η δημοτικότητα αυτής της μουσικής τάσης θα φτάσει μόνο στα τέλη της δεκαετίας του '80 τον περασμένο αιώνα με την άφιξη των techno και σπίτι, δύο από τα πιο αναγνωρισμένα στυλ στο γένος, που άρχισαν να μεταδίδονται από Ευρωπαίους παραγωγούς και DJ. Αργότερα, ορισμένοι συγγραφείς αφιέρωσαν τις προσπάθειές τους στη δημιουργία διαφοροποιημένων στυλ, όπως ηλεκτρονικά στυλ μουσικής οργανικό (όπως συνέβη με τον Jean Michel Jarré) ή τις παραλλαγές του στυλ του electropop και άλλων μικτών μορφών εξαιρετικής διάχυση.

Εν τω μεταξύ, θα είναι το τη δεκαετία του '90 που την είδε να ενοποιείται και να γίνει ένα από τα είδη που ακολουθούνται από εκατομμύρια νέους σε όλο τον κόσμο. Πολλά από αυτά, χωρίς αμφιβολία, οφείλονται στον πολλαπλασιασμό των φεστιβάλ, γνωστών ως ravesΜεταξύ των πιο σημαντικών είναι το Creamfields και το Moonpark, όπου αυτό το είδος μουσικής είναι το μόνο και απόλυτο αστέρι.

Με τον ίδιο τρόπο, το βασικό στοιχείο που καθορίζει την επιτυχία της ηλεκτρονικής μουσικής ήταν η διάδοση και ο πολλαπλασιασμός των ψηφιακών πόρων παραγωγή ήχων, επεξεργασίας και ανακατασκευής. Εκτός από την εκπληκτικά μείωση του κόστους επεξεργασία, οι υπολογιστές επιτρέπουν αλληλεπικάλυψη, προοδευτική διασταύρωση (ξεθώριασμα), την αλλαγή κλίμακας και τόνων και, πάνω απ 'όλα, τη δυνατότητα λήψης προηγούμενου τραγουδιού οποιουδήποτε στυλ και τροποποίησής του με τέτοιο τρόπο ώστε να το μετατρέψει σε νέα ηλεκτρονική δημιουργία. Έτσι, το πλέον δημοφιλές αναμειγνύεται έχουν παρακινήσει ότι διάφορα τραγούδια ποπ, ροκ, μελωδικά και ακόμη και τα λαογραφία Τα παραδοσιακά ανασυνδυάζονται για να δημιουργήσουν εντελώς διαφορετικές εκδοχές, στο πλαίσιο της τεχνικής καινοτομίας, αλλά διατηρούν την αρχική τους γοητεία.

Μεταξύ των πιο σημαντικών εκφραστών του σήμερα είναι: DJ Tiësto, Hernán Cattteo, Paul Oakenfold, Underworld, Paul Van Dyk, David Guetta και, Φυσικά, η λίστα συνεχίζεται... Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό το στυλ, που προέρχεται από αγγλόφωνες χώρες, έχει φτάσει σε αξιοσημείωτο αντίκτυπο με μεγάλους εκθέτες επί Λατινική Αμερική. Στα πρώτα αυτά χρόνια του ΧΧΙ αιώνα, η ηλεκτρονική μουσική είναι το πιο διαδεδομένο ρεύμα σε ντίσκο και σε τεράστιες υπαίθριες ρεσιτάλ των θερινών εποχών, καθώς το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της επιτρέπει την ταχεία πειρασμός του χορός και η μεταδοτικότητα του ρυθμού οδηγεί στην απόλαυση αυτού του μουσικού στιλ που φαίνεται να έχει μείνει.

Θέματα Ηλεκτρονικής Μουσικής