10 Παραδείγματα συνεισφορών του Αριστοτέλη

Ο Αριστοτέλης της Estagira (384 α. Γ-322 α. Γ.) Ήταν Μακεδόνας φιλόσοφος του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, που θεωρείται από τους κύριους στοχαστές της Δύσης και των οποίων οι ιδέες, συλλέχθηκαν περίπου 200 πραγματείες εκ των οποίων μόνο 31 διατηρούνται, είχαν ισχύ και επιρροή στην πνευματική μας ιστορία για περισσότερες από δύο χιλιάδες χρόνια. Για παράδειγμα: Υπέθεσε την αρχή της μη αντίφασης, πρότεινε μια ηθική των αρετών.

Δικα τους γραπτά ασχολήθηκε με μεγάλο αριθμό ενδιαφερόντων, από τη λογική, την πολιτική, ηθική, ο φυσικός και ρητορική, ακόμη και ποιητική, αστρονομία και βιολογία. τομείς γνώσης στους οποίους έπαιξε μετασχηματιστικό ρόλο, σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και θεμελιώδεις: ήταν οι πρώτες συστηματικές μελέτες λογικής και βιολογίας στην ιστορία.

Ήταν μαθητής άλλων σημαντικών φιλοσόφων, όπως ο Πλάτων και ο Ευδόξος, κατά τη διάρκεια των είκοσι χρόνων στα οποία εκπαιδεύτηκε στην Ακαδημία Αθηνών, στην ίδια πόλη στην οποία Αργότερα βρήκε το Λύκειο, ένα μέρος όπου θα διδάσκει μέχρι την πτώση του μαθητή του, Αλέξανδρου της Μακεδονίας, επίσης γνωστού ως Αλέξανδρος Μεγάλος. Τότε θα πήγαινε στην πόλη της Χαλκίδας, όπου θα πεθάνει τον επόμενο χρόνο.

ο τροχιά Ο Αριστοτέλης είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των σύγχρονων επιστημών και φιλοσοφιών, και τιμάται συχνά σε διεθνή συνέδρια, πραγματείες και δημοσιεύσεις.

Έργα του Αριστοτέλη

Τα έργα που έγραψε ο Αριστοτέλης που έχουν επιβιώσει σε εμάς είναι 31, αν και η συγγραφή ορισμένων από αυτά βρίσκεται επί του παρόντος υπό αμφισβήτηση. Η κλήση Corpus aristotelicum(Το Αριστοτέλειο σώμα), ωστόσο, μελετάται στην Πρωσική του έκδοση από τον Inmanuel Bekker, που παράγεται μεταξύ 1831-1836 και πολλοί από τους τίτλους του διατηρούνται ακόμη στα Λατινικά.

Παραδείγματα συνεισφορών του Αριστοτέλη

1. Έφτιαξε το δικό του φιλοσοφικό σύστημα. Σε αντίθεση με τις ιδέες του δασκάλου του Πλάτωνα, για τον οποίο ο κόσμος αποτελείται από δύο επίπεδα: ο λογικός και κατανοητός, ο Αριστοτέλης πρότεινε ότι ο κόσμος δεν είχε διαμερίσματα. Έτσι, επέκρινε τη «Θεωρία των μορφών» του δασκάλου του, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ο κόσμος των ιδεών ήταν ο αληθινός κόσμος και ότι ο αισθητός κόσμος ήταν μόνο μια αντανάκλαση αυτού. Για τον Αριστοτέλη, τα πράγματα αποτελούνται από ένα ύλη και μια φόρμα, ανεπανόρθωτα μαζί στην ουσία της πραγματικότητας, και η αλήθεια της μπορεί να επιτευχθεί μόνο εμπειρικά, δηλαδή μέσω της εμπειρίας.

1. Είναι ο ιδρυτής της λογικής. Τα πρώτα ερευνητικά συστήματα σχετικά με τις αρχές της εγκυρότητας ή της ακυρότητας της συλλογιστικής αποδίδονται σε αυτόν τον Έλληνα φιλόσοφο, μέσω της κατασκευής της κατηγορίας συλλογισμός (αφαίρεση). Με τα δικά του λόγια, αυτό είναι «μια ομιλία (λογότυπα) στο οποίο, καθιερωμένα ορισμένα πράγματα, προκύπτει αναγκαστικά από αυτά, γιατί είναι αυτό που είναι, κάτι διαφορετικό ». δηλαδή, ένας μηχανισμός συμπερασμάτων του συμπεράσματα από ένα σύνολο εγκαταστάσεων. Αυτό το σύστημα κατέστησε δυνατή τη μελέτη του μηχανισμού συλλογισμού από την εγκυρότητα ή την ακυρότητα των χώρων. Ένα μοντέλο που παραμένει σε ισχύ μέχρι σήμερα.

1. Υποστήριξε την αρχή της μη αντίφασης. Μια άλλη μεγάλη συμβολή στη λογική ήταν η αρχή της μη αντίφασης, η οποία ορίζει ότι μια πρόταση και η άρνησή της δεν μπορούν να είναι αληθινά ταυτόχρονα και με την ίδια έννοια. Ως εκ τούτου, κάθε συλλογισμός που συνεπάγεται μια αντίφαση μπορεί να θεωρηθεί εσφαλμένος Ο Αριστοτέλης αφιέρωσε επίσης τις προσπάθειές του στη μελέτη του πλάνη (μη έγκυροι συλλογισμοί), από τους οποίους αναγνώρισε και ταξινόμησε δεκατρείς κύριους τύπους.

1. Πρότεινε ένα τμήμα της φιλοσοφίας. Εκείνη την εποχή, η φιλοσοφία θεωρήθηκε ως «μελέτη της αλήθειας», οπότε το αντικείμενο ενδιαφέροντος της ήταν αρκετά ευρύ. Ο Αριστοτέλης αντ 'αυτού πρότεινε μια σειρά επιστημονικών κλάδων που βασίζονται σε αυτήν: λογική, την οποία θεωρούσε προπαρασκευαστική πειθαρχία. θεωρητική φιλοσοφία, που αποτελείται από τη φυσική, τα μαθηματικά και τη μεταφυσική. και πρακτική φιλοσοφία, που αποτελούσε ηθική και πολιτική.

1. Πρότεινε μια ηθική των αρετών. Ο Αριστοτέλης υπερασπίστηκε ως αρχέγονος αρετές του πνεύματος, δηλαδή εκείνων που είχαν σχέση με τον ανθρώπινο λόγο, ο οποίος γι 'αυτόν χωρίστηκε σε δύο: τη διάνοια και τη θέληση. Μέσω αυτών, ο άνθρωπος μπορούσε να ελέγξει το παράλογο μέρος του. Αυτές οι αρχές θα εξυπηρετούσαν ένα ολόκληρο ρεύμα φιλοσοφικών σχολών που θα έρθουν, των οποίων η κατανομή του ανθρώπου μεταξύ μιας πτυχής ορθολογική και παράλογη θα ενσαρκώθηκε με άλλες μορφές, όπως η χριστιανική διαίρεση μεταξύ της άφθαρτης ψυχής και του σώματος θνητός.

1. Εκθέτει την κλασική θεωρία των μορφών διακυβέρνησης. Αυτή η θεωρία υιοθετήθηκε σχεδόν αμετάβλητη σε πολλούς μεταγενέστερους αιώνες και βασίζεται σε μεγάλο μέρος του σημερινού μας συστήματος πολιτικών ταξινομήσεων. Ο Αριστοτέλης πρότεινε έξι μορφές διακυβέρνησης, ταξινομημένες ανάλογα με το εάν ή όχι επιδίωξαν το κοινό καλό και τον αριθμό των υπαρχόντων ηγεμόνων, δηλαδή:

Αυτό το αριστοτελικό κείμενο και τα άφθονα παραδείγματα του έχουν υπηρετήσει τους ιστορικούς να ανακατασκευάσουν μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας της εποχής.

1. Πρότεινε ένα γεωκεντρικό αστρονομικό μοντέλο. Αυτό το μοντέλο σκέφτηκε τη γη ως μια σταθερή οντότητα (αν και στρογγυλή) γύρω από την οποία τα αστέρια περιστράφηκαν σε ένα σφαιρικό θόλο. Αυτό το μοντέλο παρέμεινε σε ισχύ καθ 'όλη τη διάρκεια των αιώνων, έως ότου ο Νικόλας Κοπέρνικος τον 16ο αιώνα εισήγαγε ένα μοντέλο που έθεσε τον Ήλιο ως το κέντρο του σύμπαντος.

1. Ανέπτυξε μια φυσική θεωρία των τεσσάρων στοιχείων. Η φυσική του θεωρία βασίστηκε στην ύπαρξη τεσσάρων στοιχειωδών ουσιών: νερό, γη, αέρας, φωτιά και αιθέρας. Σε κάθε έναν ανέθεσε μια φυσική κίνηση, δηλαδή: οι δύο πρώτες κινήθηκαν προς το κέντρο του σύμπαντος, οι επόμενες δύο απομακρύνθηκαν από αυτό και ο αιθέρας περιστράφηκε γύρω από το εν λόγω κέντρο. Αυτή η θεωρία παρέμεινε σε ισχύ μέχρι το Επιστημονική επανάσταση 16ος και 17ος αιώνας.

1. Υποστήριξε τη θεωρία της αυθόρμητης παραγωγής. Τελειοποιήθηκε από τον Jan Van Helmont τον 17ο αιώνα και τελικά αντικρούστηκε από τις μελέτες του Louis Pasteur, αυτή η θεωρία της αυθόρμητης εμφάνισης του η ζωή πρότεινε τη δημιουργία της από υγρασία, δροσιά ή ιδρώτα, χάρη σε μια δύναμη που δημιουργεί ζωή από την ύλη, την οποία βαπτίστηκε ως εντελέχιος.

1. Έθεσε τα θεμέλια για τη λογοτεχνική θεωρία. Μεταξύ του δικού σας Ρητορική και το δικό του Ποιητική, Ο Αριστοτέλης μελέτησε τις μορφές της γλώσσας και ποίηση μιμητική, ξεπερνώντας την υποψία του Πλάτωνα για ποιητές (τους οποίους είχε αποβάλει από το δικό του Δημοκρατία κατατάσσοντας τους ως ψεύτες), και θέτοντας έτσι τα θεμέλια για μια φιλοσοφική μελέτη της αισθητικής και των λογοτεχνικών τεχνών, την οποία χωρίστηκε σε τρεις κύριες μορφές:

Ακολουθήστε με: