20 Παραδείγματα αρνητικών κατά Gram και αρνητικών κατά Gram βακτηρίων

ο μέθοδος αναγνώρισης και ταξινόμησης βακτηρίων Με το βάμμα του Gram, εφευρέθηκε από τον Δανό επιστήμονα Christian Gram το 1884 και από εκεί προέρχεται το όνομά του.

Αποτελείται από την προσθήκη μιας συγκεκριμένης σειράς χρωστικών και mordants σε ένα εργαστηριακό δείγμα, επιτυγχάνοντας έτσι μια ροζ ή βιολετί χρώση, ανάλογα με τον τύπο του βακτήριο: ο Gram θετικό ανταποκρίνονται στη χρωστική ουσία και θα εμφανίζονται μωβ κάτω από το μικροσκόπιο. ενώ το Gram αρνητικό Αντέχουν στη χρώση και θα το κάνουν κόκκινο ή ροζ χρώμα.

Αυτή η διαφορά στην απόκριση δείχνει μια διαφορετική σύνθεση του κυτταρικού περιβλήματος, αφού τα θετικά κατά gram έχουν ένα παχύ στρώμα πεπτιδογλυκάνης (μουρεΐνη), το οποίο τους δίνει μεγάλη αντοχή, αλλά τα κάνει να διατηρούν πολύ καλύτερα το βαφή.

Τα αρνητικά κατά Gram, από την άλλη πλευρά, έχουν διπλή μεμβράνη λιπίδια στον φάκελό τους, οπότε απαιτούν ένα πολύ λεπτότερο στρώμα πεπτιδογλυκάνης και, επομένως, δεν λεκιάζουν με τον ίδιο τρόπο.

Αυτή η μέθοδος αποκαλύπτει μια φυσική βακτηριακή τυπολογία, χρήσιμη κατά τον εντοπισμό του είδους και ειδικά του

αντιβιοτικό απαιτείται για την καταπολέμησή του.
Αν και τα θετικά κατά gram βακτήρια είναι ποικίλη και πλειοψηφική ομάδα, με την παρουσία κινητοί οργανισμοί (flagellates) ακόμη και φωτοσυνθετικά. Τα αρνητικά κατά Gram ευθύνονται για πολλές από τις πιο θανατηφόρες γνωστές βακτηριακές ασθένειες.

Παραδείγματα θετικών κατά gram βακτηρίων

1. Η ασθένεια του σταφυλοκοκου. Υπεύθυνος για αποστήματα, δερματίτιδα, εντοπισμένες μολύνσεις και πιθανή γαστρεντερίτιδα.
2. Streptococcus pyrogenes. Αιτία υπερφυσικών λοιμώξεων στην αναπνευστική οδό, καθώς και ρευματικός πυρετός.
3. Streptococcus aglactiae. Συχνές σε περιπτώσεις νεογνικής μηνιγγίτιδας, ενδομητρίτιδας και πνευμονίας.
4. Streptococcus faecalis. Συνήθως σε λοιμώξεις της χολής και του ουροποιητικού συστήματος, κατοικεί στο ανθρώπινο παχύ έντερο.
5. Streptococcus pneumoniae. Υπεύθυνος για πνευμονία και λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος, καθώς και ωτίτιδα, μηνιγγίτιδα και περιτονίτιδα.
6. Streptococcus sanguis. Προκαλεί την ενδοκαρδίτιδα, όταν εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος μέσω βλαβών στο βιότοπο, το στόμα και ο οδοντικός βλεννογόνος.
7. Clostridium tetani. Τα βακτήρια που είναι υπεύθυνα για τον τέτανο εισέρχονται στο σώμα από το έδαφος μέσω τραύματος στα άκρα.
8. Bacillus anthracis. Είναι το γνωστό βακτήριο του άνθρακα, τόσο στην δερματική όσο και στην πνευμονική του εκδοχή.
9. Clostridium botullinum. Προκαλώντας την κλασική και βρεφική αλλαντίαση, κατοικεί στο έδαφος και τροφή κακώς διατηρημένο.
10. Clostridium perfringes. Αυτό το βακτήριο εκκρίνει τοξίνες που καταστρέφουν το κυτταρικό τοίχωμα και είναι υπεύθυνο για αέρια γάγγραινα, νεκρωτική εντερίτιδα και ενδομητρίτιδα.

Παραδείγματα αρνητικών κατά gram βακτηρίων

1. Neisseria meningitidis. Επικίνδυνα βακτήρια που προκαλούν μηνιγγίτιδα και μηνιγγιτιδοκοκκοιμία, αποικίζουν την ανθρώπινη αναπνευστική οδό και ανεβαίνουν στα μηνιγγίδια μέσω της κυκλοφορίας του αίματος.
2. Neisseria gonorrhoeae. Γνωστή ως αιτία της γονόρροιας, μιας κοινής σεξουαλικά μεταδιδόμενης νόσου.
3. Escherichia coli. Ένας συνηθισμένος κάτοικος του ανθρώπινου παχέος εντέρου, εμπλέκεται στη λεγόμενη «διάρροια του ταξιδιώτη», καθώς και σε νεογνική μηνιγγίτιδα, σήψη και λοιμώξεις του ουροποιητικού.
4. Salmonella typhi. Τα βακτήρια που είναι υπεύθυνα για την ασθένεια γνωστή ως τυφοειδής πυρετός, μεταδίδονται συνήθως μέσω της οδού κοπράνων: ρύπανση των υδάτων, κακή απόρριψη περιττωμάτων ή ελαττωματική υγιεινή
5. Salmonella enteritidis. Συνήθως προκαλεί εντεροκοίτιδα και σηψαιμία με αποστήματα εάν περάσει από το έντερο στο αίμα.
6. Haemophilus influenzae. Συνήθως ο αερόβιος βάκιλος, είναι υπεύθυνος για πολλές μηνιγγίτιδα, ωτίτιδα, ιγμορίτιδα, βρογχοπνευμονία, κυτταρίτιδα και σηπτική αρθρίτιδα.
7. Bordetella pertussis. Αιτία της νόσου γνωστή ως κοκκύτης, με υψηλή βρεφική θνησιμότητα.
8. Brucella abortus. Προκαλεί βρουκέλλωση, μια ασθένεια βοοειδών που μεταδίδεται στον άνθρωπο με επαφή με ζώα ή με κατάποση μη παστεριωμένων γαλακτοκομικών προϊόντων.
9. Francisella tularensis. Υπεύθυνος για τον λεγόμενο «πυρετό κουνελιού» ή τολαιμία, μεταδίδεται στον άνθρωπο από φορείς (ακάρεα ή άλλους τύπους εξωπαρασίτων) από κουνέλια, ελάφια και παρόμοια ζώα.
10. Pasteurella multocida. Αναερόβιος βάκιλος, που μεταδίδεται από το δάγκωμα του κατοικίδια μολυσμένα, όπως γάτες και σκύλοι. Απλώνεται μέσω του δέρματος και μολύνει το αναπνευστικό σύστημα, προκαλώντας επίσης κυτταρίτιδα.