Χαρακτηριστικά βιβλιογραφίας

Η λογοτεχνία είναι μια από τις καλές τέχνες όπου η γραπτή λέξη χρησιμοποιείται ως μέσο έκφρασης. Στη λογοτεχνία, οι ιδέες και οι έννοιες των διαφόρων θεμάτων αντικατοπτρίζονται, πάντα σε γραπτή μορφή. Μπορούμε να κατανοήσουμε ως λογοτεχνία τα διάφορα υπάρχοντα έργα, μεταξύ των οποίων θα επισημάνουμε είδη όπως:

• Το δράμα
• Το έπος
• Κωμωδία ή
• Η ποίηση.

Ομοίως, τα έργα που έγιναν σε διαφορετικές περιόδους της ιστορίας είναι λογοτεχνία, έργα που μπορούμε να ταξινομήσουμε ανάλογα με την εποχή τους σε:

• Αρχαία λογοτεχνία
• Ελληνική λογοτεχνία
• Ρωμαϊκή λογοτεχνία
• Μεσαιωνική λογοτεχνία
• Αναγεννησιακή βιβλιογραφία
• Μπαρόκ λογοτεχνία κ.λπ.

Διαφέρουν στο στυλ, είτε ανά χρόνο είτε σε τόπο.

Η λογοτεχνία ονομάζεται επίσης διάφορα γραπτά έργα, επαγγελματικού ή τυπικού χαρακτήρα:

• Συνθήκες
• Τόμοι
• Εγχειρίδια
• Του νόμου
• Ομιλίες
• δοκίμια

Και άλλοι σχετικά με ένα συγκεκριμένο θέμα.

• Φιλοσοφική λογοτεχνία
• Ιστορικός
• Θρησκευτικός
• Ιατρικός
• Στρατός
• Δικαστικός
• Επιστημονικά κ.λπ.

Χαρακτηριστικά της λογοτεχνίας:

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της λογοτεχνίας είναι ότι είναι ένα γραπτό είδος, το οποίο μπορεί να γίνει τόσο σε πεζογραφία όσο και σε μορφή στίχων. Περιλαμβάνει όλα τα είδη, τόσο αυτά που είναι γραμμένα σε στίχους, όπως ποίηση, όσο και αυτά που γράφονται σε πεζογραφία, που περιλαμβάνει διαφορετικά είδη που ονομάζονται ακριβώς από το όνομα της λογοτεχνίας, όπως φαίνεται στα μυθιστορήματα και ιστορίες.

Η λογοτεχνία ήταν ένας από τους τρόπους με τους οποίους ο άνθρωπος μπόρεσε να εκφράσει τα προσωπικά του συναισθήματα, καθώς και αυτά που είναι κοινά σε μια ομάδα ή για να εκφράσουν ιδέες, έτσι είναι επίσης ένα εργαλείο για επικοινωνία. Παραδείγματα αυτής είναι η ποίηση, όπου εκφράζονται τα συναισθήματα, φιλοσοφικά κείμενα στα οποία οι ιδέες αντικατοπτρίζονται, ομιλίες στις οποίες εκτίθενται ιδέες για μια κοινότητα ή ομάδα, ή ιατρικές πραγματείες στις οποίες η έρευνα δημοσιοποιείται, για τη γνώση των ιατρών και για τους ανθρώπους γενικός.

Σε διάφορα λογοτεχνικά είδη, λαμβάνεται υπόψη η πτυχή που σχετίζεται με τη χρήση μιας στυλιζαρισμένης γλώσσας, διαφορετικής από τη γλώσσα. κοινώς ομιλούμενη γλώσσα, μέσω της οποίας καθιερώνονται και διαιωνίζονται οι γλωσσικοί κανόνες, οι οποίοι διαφορετικά θα χάνονταν στη γλώσσα ομιλούμενος.

Σε ορισμένα λογοτεχνικά έργα ο συγγραφέας του ίδιου μπορεί να παρουσιάσει έναν κόσμο μυθοπλασίας, όπου όλα είναι δυνατά, εφευρίσκοντας μέρη, χαρακτήρες και γεγονότα, ή να μετατρέψουν τόπους χαρακτήρες και γεγονότα σύμφωνα με το δικό τους όραμα και να τα συλλάβουν στην πλοκή της δημιουργίας τους, είτε δίνοντας μια εντύπωση για την πραγματικότητα, για παράδειγμα σε ιστορικά μυθιστορήματα ή αλλάζοντας τα πράγματα διαμετρικά, όπως σε ιστορίες, και ανέκδοτα ψευδής.