Παραδείγματα εγκυκλοπαιδικών αφηγητών

Εγκυκλοπαιδικός Αφηγητής

ο εγκυκλοπαιδικός αφηγητής περιγράφει τα γεγονότα έτσι σκοπός και αμερόληπτος. Αυτό το στυλ χρησιμοποιείται συχνά για την περιγραφή γεγονότων, εννοιών, χαρακτήρων, έργων ή βιογραφιών. Χρησιμοποιεί πάντα το τρίτο πρόσωπο. Για παράδειγμα: Ο Immanuel Kant είναι ένας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους φιλόσοφους των τελευταίων αιώνων. Γεννημένος στην Πρωσία το 1724, ήταν ο πρόδρομος του γερμανικού ιδεαλισμού.

Γενικά, αυτός ο τύπος αφηγητή δεν χρησιμοποιείται σε λογοτεχνικά ή μυθιστορήματα, αλλά κυριαρχεί σε ακαδημαϊκά, επιστημονικά, εκπαιδευτικά ή δημοφιλή κείμενα.

Παραδείγματα εγκυκλοπαιδικών αφηγητών

1. Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ

Γεννημένος στο Σάλτσμπουργκ το 1756, ο Wolfgang Amadeus Mozart ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς συνθέτες και πιανίστες στην ιστορία. Θεωρήθηκε παιδικό θαύμα για την πρόωρη γνώση του πληκτρολογίου και του βιολιού. Με μόλις πέντε χρόνια, συνέθεσε τα πρώτα του έργα, γι 'αυτό ο Ευρωπαίος βασιλιάς και η αριστοκρατία άρχισαν να τον προσλαμβάνουν για να εκτιμήσουν τις ερμηνείες του.

Στα 17, προσλήφθηκε από το Δικαστήριο του Σάλτσμπουργκ, όπου εργάστηκε μέχρι το 1781, όταν απολύθηκε. Εκείνη την εποχή μετακόμισε στη Βιέννη, την πόλη στην οποία έζησε μέχρι το θάνατό του το 1971. Επιπλέον, ήταν εκεί που ανέβηκε στη φήμη και συνέθεσε τις πιο επιτυχημένες όπερες, συμφωνίες και συναυλίες του.

Η ζωή του Μότσαρτ πέρασε από μια σειρά οικονομικών δυσκολιών. Ειδικά στα τέλη του 1780, όταν, ως αποτέλεσμα του πολέμου μεταξύ Τουρκίας και Αυστρία, η αγοραστική δύναμη της αριστοκρατίας - η οποία χρηματοδοτούσε καλλιτέχνες σαν αυτόν - έπεσε πολύ. Σε αυτό προστέθηκε ότι ο Μότσαρτ μείωσε τον αριθμό των δημόσιων συναυλιών που έδωσε σε αυτό το στάδιο.

1. Η τραγωδία Khodynka

Η τραγωδία Khodynka ήταν μια από τις πιο τραγικές ανθρώπινες χιονοστιβάδες στην καταγεγραμμένη ιστορία. Συνέβη στις 18 Μαΐου 1896, κατά τη διάρκεια των εορτασμών της στέψης του Τσάρου Νικολάου Β, στο Πεδίο Khodynka, Μόσχα. Συνολικά υπήρχαν 1.389 θάνατοι και 1.300 τραυματίες.

Η χιονοστιβάδα εξαπολύθηκε νωρίς το πρωί εκείνης της ημέρας, όταν η φήμη εξαπλώθηκε μεταξύ της επισκέπτες που τα κουλούρια και η μπύρα δεν ήταν αρκετά για τους περίπου 500.000 συμμετέχοντες στην εκδήλωση. Οι σχεδόν 2.000 αστυνομικοί που φρουρούσαν το μέρος δεν κατάφεραν να διατηρήσουν την τάξη και εξαπέλυσε τη θανατηφόρα εκτόξευση.

Ενώ χιλιάδες τραυματίες ρωσικά νοσοκομεία κατέρρευσαν, εκείνο το βράδυ, ο Νικόλαος Β ', παρά το γεγονός ότι είχε εκφράσει την άρνησή του, παρευρέθηκε σε μια μπάλα που προσέφερε ο Γάλλος πρέσβης, ο Marquis of Μοντέμπελο. Αυτό του έδωσε έντονη κριτική από την κοινή γνώμη.

Αυτή η τραγωδία, που σηματοδότησε την αρχή του τέλους του ρωσικού τσαρισμού, καταγράφηκε σε φωτογραφίες και πίνακες που μπορούν να δουν σήμερα.

1. Σολιαλισμός

Ο σοσιαλισμός είναι ένα οικονομικό, πολιτικό, φιλοσοφικό και κοινωνικό ρεύμα που φτάνει σε μια σειρά οικονομικών συστημάτων που είναι χαρακτηρίζεται από την αυτοδιαχείριση των επιχειρήσεων από τους εργαζομένους και από την κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων ενημέρωσης. παραγωγή. Με την "κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής" νοείται ότι αυτά δεν είναι ατομική ή ιδιωτική κατοχή, αλλά κρατική ή κοινοτική κατοχή. Με αυτόν τον τρόπο, κάνει τον καπιταλισμό να εξαφανιστεί ως μορφή ιδιοποίησης μισθωτής εργασίας.

Οι υποστηρικτές αυτού του ρεύματος είναι γνωστοί με το όνομα "ουτοπικοί" επειδή εμπνεύστηκαν από το έργο ουτοπία, γραμμένο από τον Tomás Moro, στο οποίο η συσσώρευση πλούτου και ιδιωτικής περιουσίας εμφανίζεται ως μερικά από τα μεγάλα κακά της ανθρωπότητας. Μεταξύ αυτών είναι ο Robert Owen και ο Saint Simon. Και οι δύο εξέφρασαν τη λαχτάρα τους για τη σταθερότητα που χαρακτήριζε τον Μεσαίωνα.

Ανάμεσα στους πιο σημαντικούς συγγραφείς του σοσιαλισμού είναι οι Ένγκελς και Καρλ Μαρξ.

1. κινηματογράφος Paradiso

κινηματογράφος Paradiso είναι μια ιταλική ταινία που κυκλοφόρησε το 1988. Σε σκηνοθεσία και σενάριο από τον Giuseppe Tornatore, αυτή η ταινία κέρδισε πολλά βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του Όσκαρ για την καλύτερη ταινία ξένης γλώσσας.

Αυτή η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός επιτυχημένου σκηνοθέτη, Salvatore, ο οποίος μετά την εκμάθηση του θάνατος του παλιού του φίλου Αλφρέντο, επιστρέφει στην πατρίδα του μετά από 30 χρόνια για να παρακολουθήσει το κηδεία. Ο Άλφρεντο ήταν ο προβολέας του μοναδικού κινηματογράφου του τόπου και αυτός ήταν που δίδαξε τον μικρό Τότο - όπως κλήθηκε στην παιδική του ηλικία - όλα τα μυστικά και τη μαγεία του κινηματογράφου.

Αφού άκουσε τα νέα, ο Σαλβατόρε θυμάται την παιδική του ηλικία και την εφηβεία του, που σημαδεύτηκε από έναν από τους Υπήρχαν λίγες δραστηριότητες σε αυτήν τη μικρή πόλη της Σικελίας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο: πηγαίνετε στο κινηματογράφος. Επιπλέον, θυμάται την Έλενα (την πρώτη του αγάπη) και άλλα γεγονότα που σηματοδότησαν τη ζωή του πρωταγωνιστή μιας νοσταλγικής ιστορίας.

1. Μαφάλντα

Το Mafalda είναι το όνομα του πρωταγωνιστή μιας ομώνυμης Αργεντινής κόμικς, του οποίου ο συγγραφέας είναι ο Joaquín Salvador Lavado Tejón, παρατσούκλι και γνωστός ως "Quino".

Εραστής των Beatles, τηγανίτες και το Crazy Bird, η Mafalda είναι ένα εξάχρονο κορίτσι που ανήκει σε μια τυπική οικογένεια Μπουένος Άιρες που ζει στη γειτονιά του San Telmo. Η οικογένειά του αποτελείται από τον μικρό αδερφό του Guille, τη μητέρα του Raquel και τον πατέρα του, του οποίου το όνομα δεν αποκαλύπτεται ποτέ. Στους φίλους του περιλαμβάνονται οι Susanita, Libertad, Manolito, Felipe και Miguelito.

Περίεργος και ανήσυχος, καθώς και επαναστατικός, η Μαφάλντα φιλοδοξεί να εργαστεί στα Ηνωμένα Έθνη για να την επίτευξη της παγκόσμιας ειρήνης, ένα θέμα που τη στοιχειώνει, καθώς και τα ανθρώπινα δικαιώματα και την απελευθέρωση του γυναίκα.

Συνεχώς, αυτό το κορίτσι που μισεί τη σούπα, κάνει τους ενήλικες να νιώθουν άβολα με τις ερωτήσεις της σχετικά με τη διεθνή πολιτική και τις κριτικές της για τις κοινωνικά καθιερωμένες.