Παραδείγματα ιστορικών γενοκτονιών

Με το όνομα του γενοκτονία Είναι γνωστές οι ενέργειες που περιλαμβάνουν τη συστηματική εξόντωση μιας κοινωνικής ομάδας, οι οποίες συμβαίνουν με κίνητρο ένα ζήτημα φυλής, πολιτικής, θρησκεία ή οποιαδήποτε ομάδα στην οποία ανήκουν. Για παράδειγμα: Γενοκτονία στην Ουκρανία, γενοκτονία από τη Ρουάντα, Ναζιστικό Ολοκαύτωμα.

Οι γενοκτονίες είναι διεθνή εγκλήματα τα οποία ταξινομήθηκαν ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και κάποτε η σημαντικότερη γενοκτονία του αιώνα XX (το ναζιστικό ολοκαύτωμα) ρυθμίστηκε από τη Σύμβαση για την πρόληψη και την τιμωρία του εγκλήματος της γενοκτονίας, στο 1948.

Επίσημος ορισμός και νομικό πεδίο

Μεταξύ των συνεισφορών αυτής της Σύμβασης ήταν το επίσημη οριοθέτηση το πεδίο εφαρμογής της έννοιας της γενοκτονίας: η δολοφονία των μελών της εν λόγω ομάδας φτάνει το όριο αλλά και ο σοβαρός τραυματισμός στη σωματική ή διανοητική τους ακεραιότητα, καθώς και στην υποβολή σε νόμους ή κανονισμούς που στοχεύουν στην ολική ή μερική φυσική καταστροφή τους.

Τη στιγμή που ένα έγκλημα χαρακτηρίζεται ως γενοκτονία, είναι

υπεύθυνος Μπορούν να δικάζονται στην αρμόδια επικράτειά τους, αλλά και σε δικαστήρια οποιουδήποτε κράτους, ή σύμφωνα με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Δεδομένου ότι είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, συμφωνείται στο νόμο ότι είναι έγκλημα που δεν προβλέπει.

Γενοκτονικές καταστάσεις

Σε όλη την ιστορία, και ειδικά στο εικοστός αιώνας (ο λεγόμενος «αιώνας γενοκτονιών» λόγω του μεγάλου αριθμού που υπήρχε) ήταν σύνηθες οι πρακτικές αυτές να γίνονται από τα ίδια τα κράτη.

Έγινε συχνό ότι το δικό πολιτική διαχείριση μιας χώρας προτίθεται να εξοντώσει μέρος της πληθυσμός, το οποίο εξηγεί ένα από τα κλειδιά για γενοκτονίες: λόγω του επιπέδου ζημιών που προκαλεί, είναι απαραίτητο να υπάρξει μια δομή πίσω από αυτήν που θα είναι, όσο το δυνατόν ελάχιστη εγγυημένη και όσο το δυνατόν περισσότερο διατηρημένη και υποστηριζόμενη από τη δική Κατάσταση.

Εξ ου και η σημασία των γενοκτονιών να έχουν την παρέμβαση δικαστικών δυνάμεων εκτός του ίδιου του Κράτους, καθώς αυτές μπορεί επίσης να είναι στην υπηρεσία της γενοκτονίας.

Ακολουθεί μια σειρά γενοκτονιών στην ιστορία της ανθρωπότητας, σύμφωνα με τον επίσημο ορισμό του όρου.

Παραδείγματα γενοκτονιών

1. Αρμενική γενοκτονία. Αναγκαστική απέλαση και εξόντωση περίπου 2 εκατομμυρίων ανθρώπων, από την τουρκική κυβέρνηση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία μεταξύ του 1915 και του 1923.
2. Γενοκτονία της Ουκρανίας. Πείνα που προκλήθηκε από το σταλινικό καθεστώς που συνέβη στο έδαφος της Ουκρανίας μεταξύ του 1932 και του 1933.
3. Ναζιστικό ολοκαύτωμα. Μέτρο γνωστό ως «τελική λύση», μια απόπειρα εξόντωσης του εβραϊκού πληθυσμού της Ευρώπης που σκότωσε 6 εκατομμύρια ζωές μεταξύ του 1933 και του 1945.
4. Γενοκτονία στη Ρουάντα. Σφαγή που διαπράχθηκε από την εθνοτική ομάδα των Χούτων εναντίον των Τούτσι, εκτελώντας περίπου 1 εκατομμύριο ανθρώπους.
5. Γενοκτονία της Καμπότζης. Εκτέλεση περίπου 2 εκατομμυρίων ανθρώπων μεταξύ του 1975 και του 1979 από το κομμουνιστικό καθεστώς.

Χαρακτηριστικά των γενοκτονιών

Πολλοί θεωρητικοί του κοινωνικές επιστήμες παρατήρησαν τη γενίκευση των γενοκτονιών τον περασμένο αιώνα, και ξεκίνησαν να βρουν τα κοινά σημεία που είχαν. Ένα από αυτά είναι ότι ο καθένας έχει, σε κάποιο σημείο, την υποστήριξη ενός σημαντικού μέρους της κοινωνίας στην οποία εμφανίζεται, γνωρίζοντας ότι λαμβάνει χώρα υπό μια σειρά βημάτων:

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι υπάρχουν πολλές σειρές εκδηλώσεων, οι περισσότερες από τις οποίες κάλεσαν «Σφαγές» ή πολιτικές ενέργειες που άφησαν τεράστιο αριθμό θανάτων, αλλά που δεν τηρούν επίσημα τον ορισμό των γενοκτονιών: οι περισσότερες από αυτές είναι πιο χαρακτηριστικές πόλεμος ή πολεμική δράση, ένα ζήτημα που δεν έχει σχέση με τη γενοκτονία, επειδή είναι μια μάχη και όχι η αναζήτηση της εξάλειψης ενός ομάδα.

Ακολουθήστε με: