20 Παραδείγματα Επιτρεπτικών και Απαγορευτικών Προτύπων

Όταν μιλάμε για ανεκτικοί και απαγορευτικοί κανόνες Στο Νόμο αναφερόμαστε σε μια συγκεκριμένη ταξινόμηση των νομικών κανόνων, σύμφωνα με την οποία γίνεται διάκριση μεταξύ αυτών που εμποδίζουν ή αρνούνται τη δυνατότητα εκτέλεσης κάτι (απαγορευτικό) και εκείνων που, αντίθετα, αναγνωρίζουν ή αποσαφηνίζουν ένα καθιερωμένο δικαίωμα (επιτρεπτικός). Για παράδειγμα: το δικαίωμα στην ενημέρωση, τους κανονισμούς κυκλοφορίας.

Αυτή η ταξινόμηση καθιερώνεται, όπως είναι προφανές, με βάση τη φύση της εντολής που συνεπάγονται τα πρότυπα. Μια τρίτη πιθανή κατηγορία θα ήταν περιληπτικοί κανόνες, που παραγγέλνουν ρητά ή διατάζουν κάτι ή καθορίζουν τις απαραίτητες απαιτήσεις για την πραγματοποίησή του.

Μπορεί να σας εξυπηρετήσει:

Νομικοί κανόνες

ΕΝΑ Νομικό πρότυπο Είναι μια νομική διάταξη που εκδίδεται από κάποια αρχή για να διατάξει την ανθρώπινη συμπεριφορά στην κοινωνία, είναι δηλαδή, επιβολή δασμών και εκχώρηση δικαιωμάτων, και των οποίων η μη συμμόρφωση συνήθως οδηγεί σε κυρώσεις νομικού χαρακτήρα ή νομικός.

Στο βαθμό αυτό, όλοι οι νόμιμοι κανόνες είναι:

Γενικά, τα πάντα νομικό σύστημα εκφράζεται μέσω ενός συνόλου νομικών διατάξεων ή κανόνων. Ο ρόλος τους είναι να διασφαλίσουν ότι η κοινή τάξη δεν θα σπάσει, ούτε θα είναι οι κανόνες του σπιτιού.

Παραδείγματα ανεκτικών προτύπων

1. Το δικαίωμα στην ταυτότητα. Οι νομικές διατάξεις που παρέχουν στα άτομα πρόσβαση σε νομική ταυτότητα, τα δικά τους έγγραφα και α όνομα, για παράδειγμα, υπακούστε σε έναν νομικό κανονισμό που θεσπίζει αυτό το δικαίωμα για όλους εξίσου και χωρίς εξαιρέσεις.
2. Το δικαίωμα ιδιοκτησίας. Ένα από τα δικαιώματα που υπερασπίζεται έντονα η καπιταλιστική κοινωνία και επίσης αμφισβητείται περισσότερο από τη σκέψη Αριστερά, προβλέπεται στους νομικούς κανονισμούς που επιτρέπουν σε ένα άτομο να κατέχει ιδιωτικά ο εμπορεύματα ότι μπορείτε να αγοράσετε ή να κληρονομήσετε μέσω έντιμων και νομικών διαδικασιών.
3. Το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη. Κανένα άτομο που είναι ένοχο εγκλήματος οποιουδήποτε είδους δεν στερείται του δικαιώματος α νόμιμη υπεράσπιση και κατάλληλη δικαστική διαδικασία, στην οποία ακούγονται οι ισχυρισμοί τους και μπορούν να υπερασπιστούν τους τα ενδιαφέροντα. Οι κανονισμοί που εγγυώνται αυτό αποτελούν μέρος του λεγόμενου ανθρώπινα δικαιώματα και είναι, θεωρητικά, αναφαίρετα.
4. Το δικαίωμα σιωπής. Αυτή η φόρμουλα χρησιμοποιείται πολύ συχνά σε αστυνομικές τηλεοπτικές σειρές ή ταινίες ντετέκτιβ, όταν ο ανταγωνιστής τελικά πιάστηκε. Είναι κοινό δικαίωμα για όλους τους κρατούμενους, στους οποίους επιτρέπεται να καταφύγουν στη σιωπή έως ότου έχουν την παρουσία δικηγόρου.
5. Το δικαίωμα συμμετοχής πολιτικά. Όλοι οι πολίτες που πληρούν τις προϋποθέσεις ηλικίας και νομικού καθεστώτος που ορίζονται στον εκλογικό κώδικα του έθνους τους μπορούν να συμμετέχουν στις πολιτικές εκλογές όταν το πράττουν. διαθέσιμο, δεδομένου ότι υπάρχουν νομικοί κανονισμοί που το επιτρέπουν και προστατεύουν το δικαίωμά τους να επιλέγουν την πολιτική εκπροσώπηση που θεωρεί καλύτερα κατάλληλη για τη δική τους τα ενδιαφέροντα.
6. Το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Οι πολίτες των χωρών του κόσμου έχουν το δικαίωμα να λάβουν μια εκπαίδευση που εγγυάται την είσοδό τους στην κοινωνία και μεταδίδει το αξίες που προωθεί. Αυτό είναι επίσης μέρος των λεγόμενων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
7. Το δικαίωμα στην ενημέρωση. Οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να ενημερώνονται για το τι συμβαίνει στη χώρα τους μέσω του μεσο ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ότι θεωρεί κατάλληλο, ανεξάρτητα από την πολιτική του τάση ή τα προσωπικά του συμφέροντα, και χωρίς άλλους να αποφασίζουν για αυτόν τι μπορεί ή πρέπει να γνωρίζει. Αυτό το νομικό πρότυπο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον κατά την αξιολόγηση της απόδοσης τόσο των μέσων ενημέρωσης όσο και των κρατικών ρυθμιστικών φορέων.
8. Το δικαίωμα σε δίκαιη αποζημίωση για την εργασία σας. Ένα άλλο θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου ορίζει ότι όλοι πρέπει να λαμβάνουν έναν δίκαιο μισθό για τις προσπάθειές τους και Υπηρεσίες, δηλαδή, η δίκαιη αμοιβή του έργου τους, όποια κι αν είναι.
9. Το δικαίωμα στην ελεύθερη κυκλοφορία. Κανείς εκτός από τις δυνάμεις της δημόσιας τάξης, και έχοντας έναν δίκαιο λόγο, δεν μπορεί να εμποδίσει ένα άλλο άτομο να μετακινηθεί ελεύθερα στο έδαφος του έθνους του. Αυτός ο νομικός κανόνας επισημαίνεται όταν πρόκειται για το δικαίωμα διαμαρτυρίας, για παράδειγμα, που σημαίνει συχνά κλείσιμο δρόμων και αποτροπή της κυκλοφορίας αυτοκινήτων.
10. Το δικαίωμα διαμαρτυρίας. Υπάρχουν νομικοί κανόνες που διασφαλίζουν το Ελευθερία κάθε ατόμου να διαμαρτύρεται ειρηνικά, χωρίς αυτό να έχει ως αποτέλεσμα ζημιά στο άτομο, το δικό του ή το δικό τους υλικά ή άυλα αγαθά.

Παραδείγματα απαγορευτικών κανόνων

1. Η απαγόρευση της κλοπής. Τα θεμέλια της κοινωνίας όπως καταλαβαίνουμε περνά από την κατανόηση ότι τα αγαθά είναι λιγοστά και ότι άπειρες ανάγκες, έτσι κάθε άτομο πρέπει να κερδίσει την πρόσβασή τους σε αυτές: μέσω της εργασίας ή πρωτεύουσες. Ως εκ τούτου, η κατοχή της περιουσίας των άλλων παραβιάζει την ίδια την έννοια του καταμερισμού της εργασίας και της κοινής πρόνοιας και απαγορεύεται ρητά και τιμωρείται νομικά με φυλάκιση.
2. Η απαγόρευση της δολοφονίας. Μια άλλη από τις θεμελιώδεις απαγορεύσεις της ζωής στην κοινωνία, το αποτέλεσμα της μονοπώλιο βίας που αποδίδεται στο κράτος. Κανένα άτομο δεν πρέπει να μπορεί να τερματίσει τη ζωή κάποιου άλλου, εκτός από τις περιπτώσεις νόμιμης υπεράσπισης του δικού του. Η παραβίαση αυτού του κανόνα συνεπάγεται αυστηρές νομικές κυρώσεις, όπως χρόνια φυλάκισης ή, σε ορισμένες χώρες, τον ίδιο τον θάνατο.
3. Η απαγόρευση της πολυγαμίας. Αν και σε ορισμένες κοινωνίες η πατριαρχία εδραιώθηκε τόσο που οδήγησε στη νομιμοποίηση πολλαπλών γάμων (ένας άντρας μπορεί να έχει πολλαπλούς σύζυγοι), στη δυτική πολυγαμία (είναι ταυτόχρονα παντρεμένος με πολλά άτομα) είναι έγκλημα που τιμωρείται από το νόμο, καθώς είναι ρητώς απαγορευμένος.
4. Προστασία του ανηλίκου. Δεδομένου ότι ο νόμιμος χωρισμός παιδιών και ενηλίκων, λίγο πολύ τον εικοστό αιώνα, η προστασία των βρεφών εκφράζεται νομικά στο απαγόρευση να έχουν ρομαντικές ή ερωτικές σχέσεις μαζί τους, στην απαγόρευση της παιδικής εργασίας και σε άλλα απαγορευτικά μέτρα αυτού φύση.
5. Η απαγόρευση του γυμνού. Εκτός από οικεία, ιατρικά ή καλλιτεχνικά περιβάλλοντα, στις κοινωνίες μας το γυμνό και οι άσεμνες πράξεις πρέπει να γίνονται έξω από τον δημόσιο χώρο. Απαγορεύεται η παρουσίαση χωρίς ρούχα στο δρόμο, για παράδειγμα.
6. Κυκλοφοριακοί κανονισμοί. Στους κανονισμούς κυκλοφορίας αυτοκινήτων των χωρών, εξετάζονται οι νόμοι που πρέπει να τηρούνται όταν είναι υπεύθυνοι για ένα όχημα, ο οποίος περιλαμβάνει διάφορες απαγορεύσεις, όπως οδήγηση προς την αντίθετη κατεύθυνση με αυτήν που υποδεικνύεται, στάθμευση σε απαγορευμένες περιοχές ή οδήγηση χωρίς άδεια κατάλληλος.
7. Η απαγόρευση του καπνίσματος. Με μεγάλη ισχύ στα τέλη του 20ού αιώνα, οι νομικοί κανόνες που απαγορεύουν το κάπνισμα τσιγάρων και καπνού σε δημόσιους χώρους, όπως αεροδρόμια ή μέσα Τα εστιατόρια έχουν εξαπλωθεί στις περισσότερες δυτικές χώρες, δεδομένου ότι αυτή η συνήθεια αποτελεί επιβλαβή για την υγεία όχι μόνο του καπνιστή, αλλά και των περαστικός.
8. Η ποινή για απιστία. Αν και είναι θέμα ηθικής και όχι νομικής φύσης, και κανείς δεν θα πάει στη φυλακή επειδή ήταν άπιστος στον σύντροφό του, Ναι, υπάρχουν νομικοί κανόνες που θεωρούν την απιστία ως λόγο διαζυγίου, για τον οποίο βρίσκεται σιωπηρά απαγορευμένος.
9. Η απαγόρευση της απάτης. Η λήψη χρημάτων από άλλους μέσω παραπλανητικών ή δόλιων μηχανισμών είναι επίσης έγκλημα τιμωρείται από το νόμο, καθώς παραβιάζει την καλή πίστη ότι οι νόμοι προωθούν σε όλους τους τύπους συναλλαγών εμπορικός.
10. Η απαγόρευση της άμβλωσης. Αυτό είναι ένα εξαιρετικά αμφιλεγόμενο ζήτημα στις δυτικές κοινωνίες, καθώς διάφορες φεμινιστικές και γυναικείες ομάδες δικαιωμάτων απαιτούν επιτρεπτά πρότυπα για τη ρύθμιση της νομικής αναστάτωσης. της εγκυμοσύνης, αλλά οι πιο συντηρητικοί τομείς της κοινωνίας υπερασπίζονται τους απαγορευτικούς κανόνες, οι οποίοι θεσπίζουν κυρώσεις συμπεριλαμβανομένης της φυλάκισης για γυναίκες που υποφέρουν πρακτική.

Ακολουθήστε με: