Πώς λαμβάνεται η αιθυλική αλκοόλη;

Λήψη του εθυλική αλκοόλη o Η αιθανόλη παράγεται από δύο πιθανές πηγές. ένα υψηλότερο ποσοστό τέτοιων κατασκευών λαμβάνεται από ζύμωση από τα σάκχαρα που περιέχονται σε ορισμένα φυτά σαν ζαχαροκάλαμο.

Αλλά δεν είναι μόνο δυνατή η λήψη αιθυλικής αλκοόλης από τη σακχαρόζη του ζαχαροκάλαμου, αλλά μπορείτε επίσης να αποκτήσετε αυτήν την ένωση από το άμυλο του καλαμποκιού και την κυτταρίνη του δάσους των εσπεριδοειδών. Ενα από Εφαρμογές της αιθυλικής αλκοόλης που λαμβάνεται από αυτήν τη ζύμωση είναι ότι αναμιγνύεται με βενζίνη και χρησιμοποιείται ως καύσιμα.

Από την άλλη πλευρά, και για βιομηχανική χρήση, αυτή η ένωση επιτυγχάνεται με καταλυτική ενυδάτωση αιθυλενίου. Το τελευταίο (που προέρχεται από αιθάνιο ή λάδι) είναι ένα αέριο άχρωμο, που αναμιγνύεται με θειικό οξύ ως καταλύτης, παράγει αιθυλική αλκοόλη. Ως αποτέλεσμα αυτής της σύνθεσης, η αιθανόλη λαμβάνεται με νερό. Αργότερα ο καθαρισμός του είναι απαραίτητος.

ο διαδικασίες προμηθειών Η ποσότητα αιθυλικής αλκοόλης ποικίλλει ελαφρώς ανάλογα με τον τρόπο χρήσης της αλκοόλης, αλλά στην ουσία όλες αυτές οι διαδικασίες έχουν τις ίδιες χημικές αρχές.

Λήψη αιθανόλης από ζαχαροκάλαμο

1. Ζύμωση. Η διαδικασία συνίσταται στη ζύμωση (με τη χρήση ζύμης) της μελάσας από ζαχαροκάλαμο. Με αυτόν τον τρόπο λαμβάνεται το ζυμωμένο γλεύκος. Ο τρόπος για να εξαγάγετε το αλκοόλ από αυτό πρέπει να είναι σταδιακά απόσταξη.
   Αυτή η ζύμωση παράγει χημικές αλλαγές σε ζάχαρη χρησιμοποιώντας ορισμένα μικροοργανισμοί (ζύμες) που μπορούν να μετατρέψουν τα σάκχαρα σε αιθανόλη (CH₃Χ.Χ.₂ΟΗ) και διοξείδιο του άνθρακα (CO₂). Το πιο χρησιμοποιούμενο για αυτόν τον τύπο μικροοργανισμών είναι το Saccharomyces Cerevisiae, πιο γνωστή ως μαγιά μπύρας.
   Οι ενώσεις που είναι απαραίτητες για την επιβίωσή της προστίθενται στη μαγιά αυτού του ζυθοποιείου (για παράδειγμα, θειικό οξύ, πενικιλίνη, φωσφορικό αμμώνιο, θειικό ψευδάργυρο, θειικό μαγγάνιο και μαγνήσιο). Χάρη σε αυτήν τη διαδικασία, σε ένα μόριο Λαμβάνονται δύο (2) μόρια αλκοόλης.
   
2. Απόκτηση καθαρού κρασιού. Στη συνέχεια, φυγοκεντρητές πλακών και ακροφυσίων χρησιμοποιούνται για την εκχύλιση της μαγιάς. Αυτό δημιουργεί το διαχωρισμό στη μία πλευρά των ζυμών (με κρεμώδη συνοχή που μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί για άλλη ζύμωση εάν υποβληθεί σε επαρκή διατροφή και εγκλιματισμό) και, από την άλλη πλευρά, το μούστο χωρίς μαγιά που δέχεται όνομα του καθαρό κρασί.
3. Στήλη απόσταξης. Όταν το καθαρό κρασί εισέρχεται στις στήλες απόσταξης, λαμβάνονται δύο προϊόντα. ακίνητο και φλέγμα. Το Stillage αποτελείται από κάλιο, αλκοόλες (σε μικρές ποσότητες), οργανικά οξέα και αλδεΰδες, ενώ το φλέγμα έχει μείγμα αλκοολών. Στη συνέχεια, το τελευταίο θα καθαριστεί σε στήλες όπως οι οινοπνευματοποιοί αλλά οι οποίοι ονομάζονται καθαριστές.
4. Οι στήλες καθαριστή. Αυτοί οι πλυντρίδες επιτυγχάνουν το διαχωρισμό διαφορετικών αλκοολών από ενώσεις όπως εστέρες, αλδεΰδες και κετόνες. Αυτές οι ουσίες δίνουν στην αιθυλική αλκοόλη μια κακή γεύση, γι 'αυτό και ονομάζονται «κακή γεύση αλκοόλ».
5. Η διαδικασία οπισθοδρόμησης. Χάρη στη διαδικασία οπισθοδρόμησης, το φλέγμα με τις ενδιαφέρουσες αλκοόλες, που ονομάζονται "αλκοόλες κακής γεύσης" επιστρέφει στη στήλη και συμπυκνώνει το καθαρισμένο φλέγμα. Αυτό το φλέγμα παίζει σημαντικό ρόλο στη στήλη ανορθωτή. συμπυκνώστε περαιτέρω τις καθαρισμένες αλκοόλες.
6. Στήλη ανορθωτή. Αυτή η τελευταία στήλη διόρθωσης θα διαιρέσει τελικά τις διαφορετικές αλκοόλες. Στο κάτω μέρος θα είναι το νερό και οι υψηλότερες αλκοόλες. οι αλκοόλες με κακή γεύση και το ισοπροπύλιο θα παραμείνουν στο μεσαίο τμήμα. Τέλος, στην κορυφή της στήλης, η καλαίσθητη αιθυλική αλκοόλη θα εκχυλιστεί με α ποσοστό περίπου 96 °.

Ακολουθήστε με: