20 Παραδείγματα οξειδίων μετάλλων (βασικά οξείδια)

ο μεταλλικά οξείδια (επίσης γνωστός ως βασικά οξείδια) είναι ενώσεις που προέρχονται από τον συνδυασμό α μέταλλο και οξυγόνο, με την ιδιαιτερότητα του να συνδέεται βασικά με έναν δεσμό που ονομάζεται ιωνικός. Για παράδειγμα: οξείδιο του χαλκού, οξείδιο του χαλκού, οξείδιο του ψευδαργύρου.

Έχουν γενικά το χαρακτηριστικό γνώρισμα να είσαι σταθερός και να έχεις ένα σημείο σύντηξη σχετικά υψηλό (ακριβώς αυτό είναι τυπικό από αυτά και τι τους διαφοροποιεί μη μεταλλικά οξείδια, που έχουν πολύ χαμηλότερο).

Τα μεταλλικά οξείδια είναι συνήθως κρυσταλλικά και τουλάχιστον μέτρια διαλυτό στο νερό. Τα μεταλλικά οξείδια είναι καλά οδηγοί του ζεστό και το ηλεκτρική ενέργεια, και γι 'αυτό είναι συνηθισμένο να χρησιμοποιούνται για αυτούς τους σκοπούς.

Στη σύνθεσή του, τα μεταλλικά οξείδια είναι δυαδικοί συνδυασμοί ενός μετάλλου με οξυγόνο, με το τελευταίο να ενεργεί με έναν αριθμό οξείδωση -2. Επομένως, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη τα σθένη του μετάλλου που εμπλέκονται στην αντίδραση μαζί με το οξυγόνο για να έχουν την έννοια του αριθμού

άτομα του στοιχείου θα πρέπει να αντικατασταθεί για κάθε άτομο οξυγόνου.

Ονοματολογία μεταλλικών οξειδίων

Τα οξείδια αυτού του τύπου έχουν μια ιδιαιτερότητα σε σχέση με αυτά παραδοσιακή ονοματολογία δεδομένου ότι δεν είναι εύκολο να βάλουμε ένα όνομα σε κάθε ένα, επειδή κάθε μεταλλικό στοιχείο έχει μερικές φορές διαφορετικούς αριθμούς οξείδωσης.

Από την άλλη πλευρά, τα μεταλλικά οξείδια μπορούν επίσης να ονομάζονται χρησιμοποιώντας το Ονοματολογία μετοχών, το οποίο συνίσταται στην ονομασία τους τοποθετώντας: οξείδιο + μεταλλικό στοιχείο ακολουθούμενο από έναν λατινικό αριθμό σε παρένθεση που αντιστοιχεί στην κατάσταση οξείδωσης του μετάλλου.

Επιπλέον, υπάρχει το συστηματική ονοματολογία, η οποία συνίσταται στη χρήση προθεμάτων και επιθημάτων που υποδεικνύουν την ποσότητα κάθε ατόμου στην ένωση.

Για παράδειγμα, το ουράνιο έχει τέσσερις καταστάσεις οξείδωσης (3+, 4+, 5+, 6+), επομένως τα οξείδια του σύμφωνα με κάθε τύπο ονοματολογίας μπορούν να ονομάζονται:

Κατάσταση οξείδωσης 3+: (U₂Ή₃)

Κατάσταση οξείδωσης 4+: (UO₂)

Κατάσταση οξείδωσης 5+: (U₂Ή₅)

Κατάσταση οξείδωσης 6+: (UO₃)

Παραδείγματα βασικών ή μεταλλικών οξειδίων

1. Οξείδιο του χαλκού (Cu₂Ή). Αυτό το οξείδιο του χαλκού είναι αδιάλυτο στο νερό και στους οργανικούς διαλύτες.
2. Οξείδιο του χαλκού (CuO). Είναι το οξείδιο του χαλκού με τον υψηλότερο αριθμό οξείδωσης. Ως ορυκτό είναι γνωστό ως tenorite.
3. Οξείδιο του κοβαλτίου (CoO). Είναι ένα ανόργανο μονοξείδιο με πράσινη ελιά ή κοκκινωπή εμφάνιση στην κρυσταλλική του μορφή.
4. Οξείδιο του ουρικού οξέος (Au₂Ή₃). Είναι το πιο σταθερό οξείδιο του χρυσού. Έχει κοκκινωπό καφέ χρώμα και είναι αδιάλυτο στο νερό.
5. Οξείδιο τιτανίου (IV) (TiO₂). Βρίσκεται φυσικά σε ορισμένα ορυκτά, σε σφαιρικό σχήμα. Είναι φθηνό, ασφαλές και άφθονο.
6. Οξείδιο του ψευδαργύρου (ZnO). Είναι μια λευκή ένωση, επίσης γνωστή ως η ένωση λευκού ψευδαργύρου. Είναι ελαφρώς διαλυτό στο νερό αλλά πολύ διαλυτό οξέα.
7. Οξείδιο του νικελίου (Ni₂Ή₃). Είναι μια ένωση νικελίου (έχει 77% νικέλιο στη σύνθεσή της). Είναι επίσης γνωστό ως μαύρο οξείδιο του νικελίου.
8. Οξείδιο αργύρου (Ι) (Ag₂Ή). Αυτή η ένωση είναι μια λεπτή μαύρη ή καφέ σκόνη που χρησιμοποιείται για την παρασκευή άλλων ενώσεων αργύρου.
9. Οξείδιο του υδραργύρου (HgO). Επίσης το οξείδιο του υδραργύρου (II) είναι μια ένωση που έχει πορτοκαλί ή κόκκινο χρώμα, εμφανίζεται στο Στερεάς κατάστασης προς την θερμοκρασία περιβάλλον.
10. Χρωμικό οξείδιο (CrO). Είναι μια ανόργανη ένωση χρωμίου και οξυγόνου.
11. Οξείδιο του βαρίου (BaO). Είναι ένα υγροσκοπικό οξείδιο (το οποίο απορροφά υγρασία από το περιβάλλον που το περιβάλλει).
12. Χρωμικό οξείδιο (Cr₂Ή₃). Είναι ένα ανόργανη ένωση που χρησιμοποιείται ως χρωστική, χρώμιο πράσινο.
13. Υδραυλικό οξείδιο (PbO). Με πορτοκαλί χρώμα, χρησιμοποιείται συχνά στα κεραμικά και στη χημική βιομηχανία.
14. Περμαγγανικό οξείδιο (Μη₂Ή₇). Είναι ένα πολύ ισχυρό οξειδωτικό. Έχει σκούρο κόκκινο, λιπαρό σχήμα ή μερικές φορές πράσινο.
15. Οξείδιο του σιδήρου (FeO). Είναι μια μαύρη σκόνη που χρησιμοποιείται ευρέως ως χρωστική ουσία.
16. Οξείδιο του σιδήρου (Fe₂Ή₃). Είναι η σκουριά που εμφανίζεται όταν αυτό το μέταλλο εκτίθεται στον αέρα και την υγρασία.
17. Οξείδιο του ασβεστίου (CaO). Είναι ο λεγόμενος ασβέστης, που χρησιμοποιείται ευρέως στην κατασκευή.
18. Οξείδιο του λιθίου (Li₂Ή). Χρησιμοποιείται ευρέως στην κατασκευή κεραμικών.
19. Οξείδιο του κασσιτέρου (SnO). Είναι ένα μπλε-μαύρο οξείδιο που χρησιμοποιείται στην κατασκευή γυαλιού.
20. Οξείδιο του κασσιτέρου (SnO₂). Είναι ο διευθυντής ορυκτό κασσίτερου, που ονομάζεται κασετίτη.

Ακολουθήστε με: