Ορισμός του Streisand Effect

“Αν το χτίσεις, θα έρθειΟ "Barefoot Joe" Τζάκσον (Ray Liotta) σπρώχνει τον Ray Kinsella (Kevin Costner) στην ταινία Πεδίο των ονείρων; για να ορίσετε την κλήση Εφέ Streisand μπορούμε να παραφράσουμε την προηγούμενη πρόταση ως "αν το απαγορεύσετε, θα το αναπαραγάγουν”.

Η κλήση "Εφέ StreisandΑποτελείται από την αναπαραγωγή μέσω ψηφιακών καναλιών του Διαδικτύου, πληροφοριών που είναι προσπαθεί να λογοκρίνει, ώστε να καταλήξει να λάβει ακόμη μεγαλύτερη δημοσιότητα από το λογοκριτές.

Είναι πιθανώς μια βασική ανθρώπινη ποιότητα να ενδιαφέρεστε για οτιδήποτε απαγορεύεται, είτε εμείς είτε άλλοι. Και αυτό ακριβώς είναι αυτό το αποτέλεσμα, καθώς υπαγορεύει ότι όλες οι απαγορευμένες πληροφορίες θα δημιουργήσουν ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Αυτό είναι εις βάρος εκείνων που προσπαθούν να το απαγορεύσουν, αφού χάρη στις εγκαταστάσεις που παρέχει ΔιαδίκτυοΌπως τα κοινωνικά δίκτυα, το ενδιαφέρον που διεγείρεται καλλιεργείται και επιτρέπει μεγαλύτερη διάδοση των πληροφοριών που επρόκειτο να εξαλειφθούν.

Το όνομα του εφέ Streisand προέρχεται από τον διάσημο Αμερικανό τραγουδιστή και ηθοποιό.

Το 2003, η Barbra Streisand μήνυσε μια σελίδα που δημοσίευσε φωτογραφίες ακινήτων ακίνητα που βρίσκονται στην ακτή της Καλιφόρνια, προκειμένου να καταγγείλουν τη διάβρωση που η ακτή υπέφερε με το Κτίριο σπιτιών στην πρώτη γραμμή της θάλασσας.

Ο Streisand παραπονέθηκε ότι η δημοσίευση παραβίασε το απόρρητό του και ένα δικαστήριο συμφώνησε μαζί του αναγκάζοντας τον ιστότοπο που τον φιλοξένησε να τον καταργήσει από βάση δεδομένων.

Ωστόσο, και αν ακόμη και πριν από την καταγγελία, η εικόνα είχε προκαλέσει μικρό ενδιαφέρον, η καταγγελία που υπέβαλε ο τραγουδιστής είχε πολλαπλασιάσει τις λήψεις με αρκετές παραγγελίες και το είχε ιογεμίσει σε τέτοιο βαθμό που οι χρήστες το μοιράστηκαν μέσω του αλληλογραφία, πίνακες ανακοινώσεων και ανταλλαγή άμεσων μηνυμάτων (τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα χρειαστούν ακόμη δύο έως τρία χρόνια για να εμφανιστούν και γίνετε δημοφιλείς).

Στη συνέχεια, μπορέσαμε να βιώσουμε πολλά άλλα παραδείγματα αυτού του αποτελέσματος.

Ένα από αυτά συνέβη στην Τυνησία το 2007, το οποίο συνίστατο στην απαγόρευση του κυβέρνηση Πρόσβαση στην Τυνησία στο YouTube και βίντεο Dailymotion που έχουν ηχογραφηθεί από αντίπαλους. Αυτά τα βίντεο άρχισαν να κυκλοφορούν παράνομα στο Διαδίκτυο, έχοντας μεγάλο αντίκτυπο στο πληθυσμός.

Το 2013, ο τραγουδιστής Beyoncé ερμήνευσε ένα ερμηνεία κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης Super Bowl στα μισά του δρόμου, η οποία άφησε πολύ υποδηλωτικές εικόνες για έναν λάτρη του Photoshop. Η επακόλουθη εμφάνιση ενός άρθρου που συγκέντρωσε μερικές από αυτές τις τροποποιημένες εικόνες στο Ο Buzzfeed, είχε ζητήσει ευγενικά από τον διευθυντή δημοσίων σχέσεων του τραγουδιστή απόσυρση... απλώς για να δούμε πώς δημοσιεύθηκε ένα δευτερόλεπτο ρεπορτάζ καταγγέλλοντας την απόπειρα λογοκρισίας και έγινε ιογενής.

Η ταινία Η συνέντευξη, την οποία η Βόρεια Κορέα ήθελε να αποτρέψει από τη διάδοση, κέρδισε ακόμη μεγαλύτερη φήμη, ακόμη και παρά το άμαξα προς μίσθωση υπέφερε από τη Sony, και παρά το γεγονός ότι κατέληξε να προβάλλεται σε λιγότερους κινηματογράφος από ό, τι έπρεπε, η διάδοσή του μέσω του Διαδικτύου μεγιστοποιήθηκε.

Δεν είναι επίσης κάτι νέο. το 1988, και επομένως πριν από την εμφάνιση του Διαδικτύου στο ευρύ κοινό, το ΒιβλίοΣατανικοί στίχοι από τον Βρετανό Ινδό συγγραφέα Salman Rushdie, απαγορεύτηκε από το καθεστώς της Αγιατολάχ στο Ιράν, με αποτέλεσμα πολύ περισσότερη προσοχή - ειδικά στον χριστιανικό δυτικό κόσμο - σε αυτό από το εάν κανείς δεν είχε προσπαθήσει να το απαγορεύσει.

Πιθανώς, η ενσυναίσθηση για εκείνους που απαγορεύονται κάτι, επιτρέπει το λεγόμενο "Streisand effect" να υπάρχει.