10 Παραδείγματα Αργεντίνικων Θρύλων

Θρύλοι της Αργεντινής

ο Θρύλοι της Αργεντινής Είναι προφορικές ή γραπτές ιστορίες που λένε επινοημένες ιστορίες, οι οποίες μπορεί να έχουν κάποιο πραγματικό συστατικό και οι οποίες μεταδίδονται στην Αργεντινή. Αυτές οι αφηγήσεις περιλαμβάνουν πάντα φανταστικούς χαρακτήρες ή γεγονότα.

υπάρχει θρύλοι αρχαίοι Αργεντίνοι, οι περισσότεροι από τους οποίους προέρχονται από ιθαγενείς λαούς. Υπάρχουν όμως και σύγχρονοι θρύλοι o αστικός, δηλαδή ότι προήλθαν πρόσφατα και συνήθως αναφέρονται σε πεποιθήσεις που έχουν ορισμένες κοινότητες στο παρόν.

Αυτοί οι θρύλοι είναι παρόμοιοι με τους παραδοσιακούς θρύλους, επειδή μεταφέρονται από γενιά σε γενιά, επειδή έχουν περισσότερες από μία εκδόσεις και επειδή είναι ανώνυμοι. Αλλά διαφέρουν από τους κλασικούς θρύλους από τους χαρακτήρες, το σκοπό, τη σχέση με το χρόνο και το χώρο, μεταξύ άλλων.

Χαρακτηριστικά των θρύλων της Αργεντινής

Παραδείγματα θρύλων της Αργεντινής

1. Θρύλος του Caá Porá

Σύμφωνα με τον μύθο, το Caá Porá είναι ένα τεράστιο και τριχωτό τέρας που ζει στα βουνά και επιτίθεται σε κυνηγούς ή που κλέβει τα θηράματα αυτών των ανδρών για να τα φάει. Υπάρχουν επίσης άλλες εκδοχές αυτού του μύθου που λένε ότι το Caá Porá μετατρέπεται σε γουρούνι ή σκύλο και ότι πυροβολεί τη φωτιά από το στόμα του για να τρομάξει άλλα ζώα.

Αυτός ο μύθος είναι πολύ γνωστός στα βόρεια της Αργεντινής, ειδικά στην επαρχία Misiones και είναι γνωστός σε άλλες περιοχές ως ο θρύλος του φάντασματος του βουνού.

1. Legend of the Lobizón

Αυτός ο μύθος εξηγεί ότι το έβδομο αρσενικό παιδί κάθε οικογένειας μετατρέπεται σε λυκάνθρωπο τις Τρίτες και τις Παρασκευές της πανσελήνου. Ο λυκάνθρωπος περιπλανιέται τη νύχτα μέχρι τα ξημερώματα, όταν μετατρέπεται σε άντρα και τρέφεται με πτώματα που βρίσκει στα νεκροταφεία.

Αυτός ο μύθος έχει πολλές παραλλαγές, για παράδειγμα, σε μερικές λέγεται ότι το Lobizón συνοδεύεται πάντα από σκύλους ή ότι μπορεί να μετατρέψει άλλους ανθρώπους σε λυκάνθρωπους.

1. Θρύλος για το κακό φως

Σύμφωνα με αυτόν τον μύθο, το κακό φως είναι λευκό ή ανοιχτό πράσινο φως που προβάλλει ένα πνεύμα και εμφανίζεται στο πεδίο τη νύχτα. Πιστεύεται όμως ότι το φως που φαίνεται δεν είναι παρά η αντανάκλαση του φεγγαριού στα οστά νεκρών ζώων.

Υπάρχουν και άλλες εκδοχές αυτού του μύθου, που εξηγούν ότι αυτά τα πνεύματα είναι εκεί για να φροντίσουν θησαυρούς ή πράγματα μεγάλης αξίας που έχουν ταφεί. Αυτοί οι θρύλοι λέγονται συχνά στο πεδίο.

1. Το Πομπέρο ή Πομπερίτο

Αυτός ο μύθος κυκλοφορεί κυρίως στο βόρειο τμήμα της Αργεντινής. Ο Πομπερίτο είναι καλικάντζαρος ή ένα μικρό ον που φροντίζει τα δάση, τις ζούγκλες, τα βουνά και τα ζώα που ζουν σε αυτά τα μέρη. Ο Ελ Πομπερίτο βοηθά τους ανθρώπους που του αφήνουν προσφορές, επειδή φροντίζει το σπίτι του και τα ζώα του, αλλά μπορεί να ενοχλήσει ή να κάνει πρακτικά αστεία σε εκείνους τους ανθρώπους που του μιλούν άσχημα.

Υπάρχουν πολλές εκδοχές αυτού του θρύλου. Για παράδειγμα, λέγεται ότι το Pombero μπορεί να μπερδέψει ή να βοηθήσει κυνηγούς και ψαράδες, εξαρτάται από το αν οι άντρες είναι φίλοι ή εχθροί αυτού του όντος.

1. Ο θρύλος του el calafate

Αυτός ο μύθος ανήκει στους Tehuelches, έναν πρωτότυπο λαό που ζει στη νότια Αργεντινή, και το καλαφάτο είναι ένας χαρακτηριστικός καρπός αυτού του τόπου. Σύμφωνα με τον μύθο, οι Tehuelches μετανάστευσαν για να πάρουν φαγητό, αλλά σε ένα από αυτά τα ταξίδια, ο Koonex, ένας παλιός θεραπευτής, δεν μπορούσε να συνεχίσει να περπατά και αποφάσισε να σταματήσει και να καθίσει για να πεθάνει εκεί. Οι σύντροφοί του του έφτιαξαν μια τέντα και μια φωτιά και του άφησαν φαγητό.

Μετά από πολλές μέρες ήρθε η άνοιξη και μερικά πουλιά εγκαταστάθηκαν στην τέντα και άκουσαν ότι η γριά κατηγορούσε επειδή την είχαν αφήσει μόνη της. Ένα από τα πουλιά απάντησε ότι είχαν φύγει γιατί όταν υπάρχουν χαμηλές θερμοκρασίες δεν έχουν αρκετό φαγητό. Η ηλικιωμένη γυναίκα απάντησε ότι θα τους δώσει μια τροφή που μεγαλώνει το φθινόπωρο και το χειμώνα και, ξαφνικά, εμφανίστηκε ένας θάμνος, το φυτό καλαφάτης αντί για τη γριά.

1. Θρύλοςdel Futre

Αυτός ο μύθος κυκλοφορεί και έχει την προέλευσή του στη Μεντόζα, μια επαρχία που βρίσκεται στη δυτική Αργεντινή και χρονολογείται στις αρχές του περασμένου αιώνα. Εκείνη την εποχή, χτιζόταν μια διαδρομή τρένου και υπήρχε ένας άνθρωπος που ήταν υπεύθυνος πληρώνουν εργαζόμενους στον σιδηρόδρομο και ότι, σύμφωνα με τον μύθο, σκοτώθηκε όταν τον λήστεψαν τα χρήματα. Λέγεται ότι το πνεύμα αυτού του ανθρώπου εμφανίζεται στα βουνά της Μεντόζα και ζητά τα κλεμμένα χρήματα.

Υποτίθεται ότι αυτός ο άνθρωπος υπήρχε πραγματικά και ότι σήμερα είναι θαμμένος σε νεκροταφείο σε μια πόλη στη Μεντόζα.

1. Θρύλος της μητρικής Μαριάνας

Αυτός ο μύθος υποτίθεται ότι λαμβάνει χώρα στο Σαν Χουάν, μια επαρχία που παραμένει στη δυτική Αργεντινή. Ο θρύλος λέει ότι συνήθιζε η Μαριάνα, μια γυναίκα που ανήκε σε έναν από τους αρχικούς λαούς αυτής της περιοχής πουλούσε χρυσά ψήγματα και ότι ήταν πάντα κάτω από ένα δέντρο καπνίζοντας ένα πούρο και ότι συνοδευόταν από αυτήν σκύλος.

Λέγεται ότι κάποτε κάποιοι άνδρες ήθελαν να της κλέψουν το χρυσό, αλλά ο σκύλος της βγήκε να την υπερασπιστεί και από το δέντρο ακούστηκε ένα συγκλονιστικό γέλιο και οι άνδρες έφυγαν τρέχοντας. Από τότε που συνέβη αυτό, κανείς δεν έχει ξαναδεί τη Μαριάνα.

Στον μύθο αναφέρεται επίσης ότι η Μαριάνα έβγαλε τον χρυσό από ένα πηγάδι, το οποίο κανείς δεν βρήκε ποτέ, αλλά εξαιτίας αυτού του θρύλου υπάρχει ένα τμήμα στο Σαν Χουάν που ονομάζεται Ποσιτό.

1. Ο θρύλος της εξαφανισμένης πόλης Esteco de Salta

Η Σάλτα είναι μια επαρχία της Αργεντινής όπου υπήρχε μια πόλη που ονομάζεται Esteco. Αυτή η πόλη ιδρύθηκε το 1609, ήταν μια πολύ πλούσια πόλη και λέγεται ότι οι κάτοικοί της ήταν πολύ άπληστοι.

Σύμφωνα με τον μύθο, μια μέρα ένας γέρος άρχισε να περπατά στην πόλη και είπε στους κατοίκους ότι έπρεπε να αλλάξουν συμπεριφορά ή ότι η πόλη θα εξαφανιστεί. Κανείς δεν τον άκουσε και έτσι η πόλη εξαφανίστηκε. Αλλά λέγεται επίσης ότι η πόλη εξαφανίστηκε λόγω σεισμού ή αγώνα με κατοίκους μιας άλλης πόλης.

1. Θρύλος του αρτοποιού

Το hornero είναι ένα πολύ γνωστό πουλί στην Αργεντινή επειδή κάνει μια πήλινη φωλιά που μοιάζει με μια σπηλιά. Αυτός ο μύθος περιγράφει την προέλευση αυτού του πουλιού. Η ιστορία διαδραματίζεται εδώ και πολύ καιρό και υποτίθεται ότι ένας άντρας και μια γυναίκα από αυτόχθονες θα παντρευτούν. Wereταν αγγειοπλάστες και ήταν πολύ ερωτευμένοι, αλλά ο μάγος της φυλής είπε ότι αν παντρευτούν, θα συμβούν μεγάλες ατυχίες σε όλους. Αυτός ήταν ο λόγος που ο αρχηγός αποφάσισε να αναστείλει την ένωση των δύο νεαρών ανδρών.

Το ζευγάρι των αγγειοπλαστών έφυγε στο δάσος, αλλά βρέθηκε και σκοτώθηκε από άλλα μέλη της φυλής. Αλλά, σύμφωνα με τον μύθο, δεν πέθαναν, αλλά έγιναν ζευγάρι αρτοποιών και υποτίθεται, ότι από τότε που ήταν ένα ζευγάρι αγγειοπλάστες, ήξεραν πώς να χτίσουν μια τέλεια πηλό φωλιά.

1. Legend of the Lady in White από το νεκροταφείο Recoleta

Ένας από τους χαρακτήρες αυτής της ιστορίας υπήρχε πραγματικά, ήταν μια νεαρή γυναίκα που ονομαζόταν Λουζ Μαρία, της οποίας ο τάφος βρίσκεται στο νεκροταφείο Ρεκολέτα. Σύμφωνα με τον μύθο, ένας νεαρός άνδρας είδε μια λευκή γυναίκα κοντά στο νεκροταφείο και την κάλεσε να πιει έναν καφέ. Μιλούσαν, μετά φιλιόντουσαν και εκείνη είπε στον νεαρό ότι το όνομά της ήταν Λουζ Μαρία.

Ξαφνικά είπε ότι έπρεπε να πάει γιατί ήταν αργά και όταν σηκώθηκε από το τραπέζι, πέταξε τον καφέ και έβαψε το μπουφάν του νεαρού. Έτρεξε πίσω της και είδε πώς η Μαρία Λουζ μπήκε στο νεκροταφείο από τα κάγκελα της πόρτας. Εκείνος, απελπισμένος, άρχισε να ζητά να του επιτραπεί να μπει, ο επιστάτης του νεκροταφείου άνοιξε την πόρτα, το νεαρός άνδρας μπήκε και είδε ότι ο σάκος του κρεμόταν σε έναν τάφο που ανήκε σε μια γυναίκα που ονομαζόταν Λουζ ΜΑΡΙΑ.

Μπορεί να σας εξυπηρετήσει: