Έννοια στον ορισμό ABC

Ο όρος verbosity (συνώνυμο του verbiage) είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό ενός τύπου στάση ή τάση που παρουσιάζουν κάποιοι άνθρωποι και αυτό τους οδηγεί να μιλούν μόνιμα, χωρίς να σταματούν, χωρίς να παύουν σχεδόν να ακούνε τον άλλο, τους συνομιλητής, ακόμη και πολλές φορές χωρίς να ελέγξουμε τα λεγόμενα και χωρίς να διατηρήσουμε ένα όριο που επιτρέπει την αλληλεπίδραση με άλλους.

Το λεξιλόγιο είναι συνήθως πρόβλημα προσωπικοτήτων με ανήσυχο και αγχωμένο χαρακτήρα, δεδομένου ότι με αυτήν την έννοια, η ακράτεια το να μιλάς (δηλαδή, η έλλειψη ορίων στο να μιλάς) επιδιώκει με έναν τρόπο να ανακουφίσει αυτό το άγχος που προκαλείται από μια συγκεκριμένη κατάσταση ή φαινόμενο. Το λεξιλόγιο μπορεί να είναι ένα πρόβλημα εάν θεωρείται περιοριστικό κατά τη δημιουργία κοινωνικών σχέσεων συμπαγές, αν και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να μην επηρεάσει στο ελάχιστο και ακόμη και το αντίθετο, διευκολύνει το συμπερίληψη κοινωνική κατάσταση του ατόμου σε διάφορες κοινωνικές ομάδες.

Αν και το λεξιλόγιο νοείται ως ασυνήθιστη και ασυνήθιστη προϋπόθεση της χρήσης της γλώσσας υπό την έννοια ότι είναι υπερβολική και απεριόριστη μορφή έκφρασης, δεν είναι Θεωρεί ότι είναι μια ασθένεια ή ένα πρόβλημα υγείας, δεδομένου ότι είναι συχνά μια απάντηση σε συναισθήματα όπως άγχος ή άγχος, ανησυχία, φόβος, παω σε.

Μαζί με πολλά άλλα συμπτώματα, το λεξιλόγιο θα μπορούσε να γίνει κατανοητό ως ένας συγκεκριμένος αμυντικός μηχανισμός σε ορισμένες καταστάσεις ένα από τα πιο συνηθισμένα όταν κάτι δημιουργεί φόβο ή άγχος και, στη συνέχεια, πολλοί ανταποκρίνονται σε αυτό το συναίσθημα μιλώντας και μιλώντας ασταμάτητα.

Μια κλίση που προκαλεί δυσφορία στο περιβάλλον και απομονώνει το άτομο που το υποφέρει

Με αυτή την έννοια, πολλοί άνθρωποι γίνονται λεκτικοί όταν πρέπει να μιλούν δημόσια, όταν αξιολογείται η συμπεριφορά τους, όταν κίνδυνος ή χαμηλή απειλή, κ.λπ., όπως άλλοι άνθρωποι αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο παραλύοντας εντελώς.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα με το λεξιλόγιο είναι ότι συνήθως το άτομο δεν σταματά νομίζω σε αυτό που λέει αν όχι ότι το κάνει περισσότερο από οτιδήποτε για να βγει από ένα μέρος δυσφορίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η διατύπωση μπορεί εύκολα να αναισθητοποιήσει, να προσβάλει ή να ενοχλήσει εκείνους που την παρακολουθούν, καθώς είναι μια στάση ή μορφή επικοινωνία ασυνήθης.

Και ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν διευκολύνει την επικοινωνία, διότι σε αυτήν την περίπτωση η γλώσσα αποτελεί εμπόδιο αντί να είναι ένα εργαλείο για επιτυχημένη επικοινωνία.
Θα είναι αδύνατο να κάνεις συνομιλία επειδή το ρήμα / α δεν ακούει, δεν σέβεται ή δίνει το χώρο που αντιστοιχεί στο άλλο.

Το να μιλάς πολύ δεν είναι καθόλου σύμβολο καλής επικοινωνίας, καθώς πολλές φορές πιστεύουν λανθασμένα, μπορείς να μιλάς πολύ καθώς ερχόμαστε λέγοντας και δεν λέω τίποτα, είναι μια κενή επικοινωνία, επειδή μόνο ένα άτομο μιλάει για αυτό που νοιάζεται και θέλει και δεν αφήνει περιθώρια για οι υπολοιποι.