Έννοια στον ορισμό ABC

Διοικητική πράξη με χαρακτήρα ενός κανόνα που υπαγορεύεται από την Εκτελεστική Εξουσία

Ένα διάταγμα ονομάζεται απόφαση που προέρχεται από ένα εξουσία αρμόδιο σε αυτό το θέμα που τους απασχολεί και το οποίο θα δημοσιοποιηθεί στις προβλεπόμενες φόρμες.

Επίσης λέγεται διάταγμα νόμος, είναι ένας τύπος διοικητική πράξη, γενικά από το Εκτελεστική εξουσία, το οποίο έχει ρυθμιστικό κανονιστικό περιεχόμενο για το οποίο η κατάταξή του είναι ιεραρχικά χαμηλότερη από τους νόμους.

Το διάταγμα είναι α κανόνας γενική που προέρχεται από μη νομοθετική εκτελεστική αρχή. Όπως γνωρίζουμε είναι το Νομοθετική εξουσία το σώμα που με το σχεδιασμό του Σύνταγμα Η Nacional είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία νόμων. Ωστόσο, σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις η εκτελεστική εξουσία αποδίδεται στην εξουσία νομοθεσίας μέσω διατάξεων. Μόνο αιτίες που αποδεικνύουν την ανάγκη και τον επείγοντα χαρακτήρα ενός θέματος ενδυναμώνουν την Εκτελεστική Εξουσία σε αυτό το ζήτημα, ενώ το ζήτημα αυτό υποστηρίζεται συνταγματικά.

Εφαρμόζεται σε περιπτώσεις ανάγκης και επείγοντος

Η θέσπιση νόμων είναι εγγενής διαδικασία της Νομοθετικής Εξουσίας και απαιτεί πάντα έγκριση του έργου και στα δύο σπίτια που το συνθέτουν, αυτό των βουλευτών και εκείνων των γερουσιαστών, χαμηλού και υψηλού αντίστοιχα. Τότε είναι η Εκτελεστική Δύναμη που έχει τη δυνατότητα να την θεσπίσει ή να την αρνηθεί. Η διαδικασία δεν είναι άμεση, όπως είδαμε, απαιτεί θεραπεία σε συνεδρίες και στις δύο αίθουσες όπου θα συζητηθεί, και ακόμη και μετά τη συζήτηση και την έγκρισή του, πρέπει να επανεξεταστεί από μια αίθουσα ειδικός. Αυτό το πλαίσιο δημιουργεί ότι, πριν από μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η Εκτελεστική Εξουσία πρέπει να καταφύγει στο διάταγμα για να εφαρμόσει έναν κανόνα, αλλά φυσικά, λειτουργεί με το μειονέκτημα ότι είναι μια μονομερής απόφαση που λαμβάνεται από τον επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας και η οποία δεν έχει συζητηθεί δεόντως από τους εκπροσώπους του λαού στο Κογκρέσο.

Από την άλλη πλευρά, πρέπει να πούμε ότι σε πολλές χώρες η προσφυγή του διατάγματος χρησιμοποιείται με επαναλαμβανόμενο τρόπο και ότι συνορεύει υπερβολικά, δηλαδή, Πολλοί πρόεδροι κάνουν χρήση αυτού του εργαλείου, ακόμη και χωρίς να αποδείξουν πειστικά τον επείγοντα χαρακτήρα αυτών των ζητημάτων που θέτουν διάταγμα.
Προφανώς είναι ένα δίκοπο σπαθί, καθώς όταν πέρασε την εξουσία της Νομοθετικής Δύναμης, ο Εκτελεστικός, θα μπορούσε να υποστεί κάποιο είδος κατάχρηση εξουσίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο σημαντικό ώστε τα διατάγματα να αναθεωρούνται από τη Νομοθετική Εξουσία.

Κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών δικτατοριών που απαγόρευαν τη δράση της Νομοθετικής Δύναμης, τα διατάγματα έχουν χρησιμοποιηθεί περισσότερο για τη νομοθεσία σε ορισμένα θέματα.

Η χρήση διατάξεων στην Αργεντινή

Εν τω μεταξύ, υπάρχουν κάποιες παραλλαγές στην προαναφερθείσα ιεραρχική έννοια, ανάλογα με τη συγκεκριμένη χώρα. Για παράδειγμα, στο Αργεντίνη σε περίπτωση που απαιτείται από οποιαδήποτε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, θα είναι το Εκτελεστική εξουσία που μέσω διατάξεων θα ρυθμίζει τους νόμους. Σύμφωνα με την αντίστοιχη δικαιοδοσία, θα είναι η Εκτελεστική Εξουσία, ο κυβερνήτης μιας επαρχίας ή ο Αρχηγός της κυβέρνηση της Αυτόνομης Πόλης στην οποία θα πέσει η έκδοση των διατάξεων.

Ομοίως, σε περίπτωση που η Νομοθετική Εξουσία βρίσκεται σε εσοχή ή χωρίς δραστηριότητα λόγω κάποιων εξαιρετικών περιστάσεων, ο Εκτελεστικός, μέσω της λεγόμενης Διάταγμα για την αναγκαιότητα και το επείγον , μπορεί να αναλάβει νομοθετικά προνόμια, τα οποία πρέπει αργότερα να επικυρωθούν από τη Νομοθετική Εξουσία.

ο DNU, καθώς είναι ευρέως γνωστά στην Αργεντινή, απολαμβάνουν την εγκυρότητα και την νομική οντότητα παρά το γεγονός ότι είναι η Εκτελεστική Δύναμη που τους προωθεί. Ένα DNU πρέπει να τιμωρείται με τη συγκατάθεση των υπουργών, δηλαδή, τόσο ο αρχηγός του προσωπικού όσο και οι υπουργοί πρέπει να συμμετέχουν στη δημιουργία του. Μετά τη γνωμοδότηση, ο προϊστάμενος του προσωπικού πρέπει να εμφανιστεί ενώπιον της μόνιμης Διμερούς Επιτροπής του Κογκρέσου για να περιμένει την απόφαση κάθε επιμελητηρίου.
Εάν και οι δύο το απορρίψουν, το διάταγμα χάνει οριστικά την ισχύ του.

Εν τω μεταξύ, για εκείνες τις τακτικές διοικητικές πράξεις που δεν χρειάζονται συγκεκριμένα Το διάταγμα θα ρυθμίζεται με ψηφίσματα, που εκδίδονται γενικά από τα υπουργεία ή από ορισμένα ίδρυμα κατάσταση.

Από την άλλη, λέγεται βασιλικό διάταγμα στο διάταγμα που εγκρίθηκε από το συμβούλιο των υπουργών και στη συνέχεια εγκρίθηκε από τον βασιλιά, το οποίο αποδεικνύεται κατά κάποιο τρόπο η ανάλογη μορφή του νομοθετικού διατάγματος στις κοινοβουλευτικές μοναρχίες.