Έννοια στον ορισμό ABC

Η λέξη κολάζ είναι ένας όρος που προέρχεται από τη γαλλική γλώσσα και έχει μεταφέρει μια από τις αναφορές του σε Η ισπανική γλώσσα, γίνεται ένας σίγουρα δημοφιλής όρος για να ορίσει μια τεχνική πλαστικής τέχνης. Πρέπει να τονίσουμε ότι μεταφέρθηκε στα ισπανικά και με τη χρήση έχασε ένα γράμμα L με το οποίο είναι γραμμένο στη γαλλική γλώσσα.

Εικονογραφική τεχνική που βασίζεται στην επικόλληση θραυσμάτων από διάφορα υλικά με αποστολή την επικοινωνία ενός μηνύματος

Έτσι, στην ισπανική γλώσσα, ο όρος κολάζ αναφέρεται στην εικονογραφική τεχνική που βασίζεται στην επικόλληση, είτε σε καμβάς ή τραπέζι, θραύσματα από διάφορα υλικά, που φυσικά θα έχουν σκοπό την επικοινωνία ενός μηνύματος καλλιτεχνικός.

Για παράδειγμα, ένα κολάζ μπορεί να αποτελείται από πολλές φωτογραφίες ενός ατόμου, από αυτές Παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωσή τους, αν είναι ενήλικες. Επίσης, το κολάζ μπορεί να αποτελείται από πολλά αποκόμματα εφημερίδων, από περιοδικό ή εφημερίδα, γραμματόσημα, καθημερινά αντικείμενα ή οποιοδήποτε άλλο είδος στοιχείο, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν όρια με αυτή την έννοια, αρκεί να μπορούν να επικολληθούν σε μια επιφάνεια όπως αυτές που αναφέρθηκαν παραπάνω, αν και φυσικά, μπορεί να υπάρχουν και άλλες παραλλαγές, Το χαρτί φελιζόλ είναι ένα από αυτά και χρησιμοποιείται πολύ τα τελευταία χρόνια για την πραγματοποίηση αυτού του είδους πρακτικής, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε συνηθισμένα χαρτιά, χαρτόνια και χαρτοκιβώτια.

Προέλευση του κολάζ

Ως προς την καταγωγή του, εντοπίζεται στις αρχές του περασμένου αιώνα, το έτος 1912 για να είμαστε πιο ακριβείς, αν και όσον αφορά τον εφευρέτη του εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες σήμερα αν ήταν πράγματι Πάμπλο Πικάσο ή Ζορζ Μπρακ, ο άλλος από τους μεγαλύτερους εκφραστές του κυβισμού μαζί με τον Πικάσο και τον Χουάν Γκρις.

Γεννήθηκε συνδεδεμένη με πλαστικές τέχνες αλλά στη συνέχεια εξαπλώθηκε και σε άλλες περιοχές όπως π.χ κινηματογράφος, το βίντεο κλιπ, το λογοτεχνία και το σχολείο

Εν τω μεταξύ, τα πρωτοποριακά πλαστικά ρεύματα που κυριαρχούσαν στο σκηνή κατά το πρώτο μέρος του εικοστού αιώνα, τέτοια είναι η περίπτωση Σουρεαλισμός, ο κυβισμός, ο φουτουρισμός και ο ντανταϊσμός, μεταξύ άλλων, έχουν κάνει μεγάλη χρήση του κολάζ και φυσικά ήταν βασικοί όσον αφορά την εγκατάσταση και την καλλιτεχνική του εκτίμηση.

Αν και η τεχνική γεννήθηκε συνδεδεμένη με τη ζωγραφική, με το πέρασμα του χρόνου, η πρακτική της εξαπλώθηκε και σε άλλους τομείς, όπως είναι η περίπτωση του κινηματογράφου, ΜΟΥΣΙΚΗ, λογοτεχνία, βίντεο κλιπ, μεταξύ άλλων.

Σχετικά με αυτή τη μεταφορά της τεχνικής σε άλλα καλλιτεχνικά πεδία, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι η πρακτική κατέληξε και σε λαϊκή χρήση και έτσι είναι Χρησιμοποιείται σε οικιακό και εκπαιδευτικό επίπεδο, για να ψυχαγωγήσει αλλά και να ενθαρρύνει τα παιδιά στην ανάπτυξη κλίσεων καλλιτεχνικός.

Είναι σύνηθες ότι στο σχολείο οι δάσκαλοι του μαθήματος των Ζωγράφισε ή οι πλαστικές τέχνες διδάσκουν στα παιδιά να κυριαρχούν και να εφαρμόζουν αυτήν την τεχνική. Τα παιδιά ενδιαφέρονται πολύ για αυτό γιατί είναι στενά συνδεδεμένο με το τι παιχνιδιάρικος Και αυτή η ενέργεια της κοπής και επικόλλησης διαφόρων στοιχείων, τα οποία εκ των προτέρων δεν θα είχαν σχέση αλλά καταλήγουν να δημιουργούν μια ενοποιημένη εικόνα, είναι πολύ διασκεδαστική για αυτούς.

Εν τω μεταξύ, να η σύνθεση που προκύπτει από τη χρήση της προαναφερθείσας τεχνικής ονομάζεται επίσης με τον ίδιο όρο, κολάζ.

Η άλλη πλευρά: το ντεκολάζ

Και όπως έχει συμβεί επανειλημμένα σε όλη την ιστορία με τα κινήματα ή τα ρεύματα που σημάδεψαν μια τάση ή μια εποχή, α η άλλη πλευρά, στην προκειμένη περίπτωση ήταν το Décollage, μια τέχνη που γεννήθηκε ακριβώς για να εναντιωθεί στο Collage και που αποτελείται από τη δημιουργία μιας εικόνας, το κόψιμο, αφαιρώντας μέρη μιας αρχικής εικόνας, ένα από τα πιο συνηθισμένα παραδείγματα είναι η διαμόρφωση του προσώπου ενός ατόμου με μέρη του προσώπου διαφόρων πρόσωπα.