Έννοια στον ορισμό ABC

Πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό δόγμα που προωθεί την ελευθερία και απορρίπτει την κρατική παρέμβαση σε όλα τα επίπεδα

Είναι γνωστό ως φιλελευθερισμός σε αυτό το δόγμα πολιτική, οικονομική και κοινωνική που υπερασπίζεται την ατομική ελευθερία και απορρίπτει κατηγορηματικά την παρέμβαση του κράτους στις αστικές υποθέσεις.

Επιπλέον, ο φιλελευθερισμός είναι πολιτικό και φιλοσοφικό σύστημα που προωθεί τις πολιτικές ελευθερίες και που αντιτίθεται στον δεσποτισμό (κυβέρνηση ενός ατόμου ή πολλών που κυβερνούν με απόλυτη εξουσία). Σε αντίθεση με το τελευταίο και σε σαφή αρμονία με το φιλελεύθερο δόγμα είναι το Δημοκρατία εκπρόσωπος, το κατανομή αρμοδιοτήτων και δημοκρατικές αρχές, οι οποίες είναι τελικά ο πυλώνας κάθε φιλελευθερισμού.

Ατομική ελευθερία, η διατήρηση μιας κατάστασης σωστά, η πρόοδος της κοινωνίας, η ισότητα ενώπιον του νόμου, το δικαίωμα στην ιδιωτική ιδιοκτησία και η θρησκευτική ανοχή, είναι τα κύρια ζητήματα για τα οποία αγωνίζεται και αγωνίζεται ο φιλελευθερισμός.

Μη παρέμβαση του κράτους, ανοχή, ελεύθερη έκφραση και ισότητα ενώπιον του νόμου, οι βάσεις του

Για τον φιλελευθερισμό, το κράτος πρέπει να λάβει τη θέση ενός διαιτητή ως προς το ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ, παρεμβαίνοντας όσο το δυνατόν λιγότερο, αφήνοντας όσους γνωρίζουν να παίζουν το παιχνίδι. Η ανοχή, από την άλλη πλευρά, είναι μια από τις σημαίες που υψώνει ο φιλελευθερισμός, επειδή η ιδέα είναι να γίνονται σεβαστές όλες οι προτάσεις, χωρίς Εάν υπάρχει κάποιο είδος επιβολής για μία ή την άλλη επιλογή, πρέπει να επιτρέπεται στον πολίτη να επιλέγει ελεύθερα και χωρίς όρους είδος. Η ελεύθερη αγορά, η ελεύθερη έκθεση ιδεών και η ισότητα έναντι του νόμου, είναι οι βάσεις στις οποίες βασίζεται ο φιλελευθερισμός.

Αν και ο φιλελευθερισμός είναι ένα ολόκληρο ομοιόμορφο σύστημα, είναι δυνατόν να γίνει διάκριση μεταξύ διαφορετικών τύπων ανάλογα με τον τομέα στον οποίο αναφερόμαστε, είτε πρόκειται για οικονομικό, πολιτικό είτε για κοινωνικό.

Οικονομικός φιλελευθερισμός προτείνει τον περιορισμό της κρατικής παρέμβασης στις εμπορικές σχέσεις με την προώθηση χαμηλότερων φόρων και την εξάλειψη των κανονισμών. Περιορίζοντας την κρατική παρέμβαση, ο οικονομικός φιλελευθερισμός πιστεύει ότι εγγυάται ισότιμους όρους ανταγωνισμού και θα δημιουργήσει μια αγορά τέλειου ανταγωνισμού, φυσικά, ελαχιστοποιώντας την συμμετοχή πολιτεία, αποκλείονται όλοι οι τύποι κοινωνικής πρόνοιας, όπως επιδοτήσεις.

Στην πλευρά σου, κοινωνικός φιλελευθερισμός υπερασπίζεται την ελευθερία στην ιδιωτική συμπεριφορά των ατόμων και σε σχέση με τις κοινωνικές τους σχέσεις. Υπό αυτήν την έννοια, για παράδειγμα, η νομιμοποίηση της χρήσης ναρκωτικών θα υποστηριζόταν από τον κοινωνικό φιλελευθερισμό.

Και τέλος το πολιτικός φιλελευθερισμός προτείνει να παραδοθεί η απόλυτη εξουσία στους πολίτες, οι οποίοι θα μπορούν να εκλέγουν τους εκπροσώπους τους με κυρίαρχο και εντελώς ελεύθερο τρόπο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κάθε ένα από αυτά τα φιλελεύθερα ρεύματα έχει παραλλαγές και περισσότερο ή λιγότερο ένθερμους υπερασπιστές των ελευθεριών που προωθούνται. John Locke, Montesquieu, Rousseau, Adam Smith και John Stuart Mill, μεταξύ πολλών άλλων, είναι μερικές από τις διάσημες προσωπικότητες που έχουν εγγραφεί στο δόγμα του φιλελευθερισμού.
Εν τω μεταξύ, το άτομο που ακολουθεί και προωθεί τον φιλελευθερισμό θα αναφέρεται ως φιλελεύθερο.

Κύριες κριτικές

Αλλά όπως είχε διάσημους υποστηρικτές και διαδίδοντες, ο φιλελευθερισμός έχει επίσης μια σειρά επικριτών που το θεωρούν σύστημα αδίστακτος, ατομικιστικός και καταλήγει να εγκαταστήσει τη φτώχεια στα μέρη όπου προωθείται, για να αναφέρουμε μερικές από τις πιο επικριτικές κριτικές επαναλαμβανόμενη.

ο ανισότητα Η οικονομική είναι αναμφίβολα η κατάσταση που αποδίδεται περισσότερο στον φιλελευθερισμό, δηλαδή, όπου πέρασε ο φιλελευθερισμός και υπάρχει αυτό το είδος σεναρίου, θα επισημανθεί ως ο μέγιστος υπεύθυνος.
Δεδομένου ότι ο φιλελευθερισμός είναι εντελώς αντίθετος σε οποιαδήποτε παρέμβαση του κράτους, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι εάν υπάρχουν ανισότητες, δεν επιτρέπεται να παρέμβει σε διορθώστε και διορθώστε τα, λοιπόν, αυτή η κατάσταση θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε μια χειρότερη κατάσταση, όπου η φτώχεια θα κυριαρχεί αφενός χωρίς δυνατότητες οποιουδήποτε είδους και από την αντίθετη πλευρά η πλούσια τάξη, οι μεγάλες εταιρείες, που τις θεωρούν τους μεγάλους συμμάχους αυτού του τύπου Σύστημα.

Ο πατέρας του οικονομικού φιλελευθερισμού και ένας πραγματικός πρωτοπόρος υπό αυτή την έννοια ήταν ένας από τους χαρακτήρες που αναφέραμε νωρίτερα, Adam Smith, πιστώνεται με την προώθηση του παθητικού ρόλου που πρέπει να έχει το κράτος πριν από τη δραστηριότητα των ατόμων και Επιχείρηση. Ο φιλελευθερισμός θα φροντίσει φυσικά για τον εξορθολογισμό των εμπορικών σχέσεών του έως Ισορροπία που δημιουργεί το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης.