Έννοια στον ορισμό ABC

Υπάρχουν πολλοί τύποι κωδικών και αυτό εξαρτάται από το πλαίσιο στο οποίο περιλαμβάνεται αυτός ο όρος. Γενικά, ο κώδικας είναι ένα σύστημα σημείων ή / και συμβόλων που απαιτούν εκπαίδευση ή μάθηση από τον χρήστη για να χρησιμοποιηθεί σωστά.

Επί θεωρία επικοινωνίας και πληροφοριών, ο κώδικας είναι το αναπόσπαστο στοιχείο ενός επικοινωνιακού συστήματος που σχηματίζει ή κρυπτογραφεί το μήνυμα προορίζεται να μεταδοθεί. Συνήθως, σε μια λεκτική επικοινωνία, ο κώδικας είναι η γλώσσα, όπως Ισπανικά, Αγγλικά ή Γαλλικά. Αλλά σε άλλους τύπους επικοινωνίας ή ανταλλαγή Για μηνύματα, ο κώδικας λαμβάνει άλλες μορφές, για παράδειγμα, σε τηλεγραφική μετάδοση χρησιμοποιείται κωδικός Morse. Για να λειτουργήσει η επικοινωνία, και τα δύο μέρη - αποστολέας και παραλήπτης - πρέπει να γνωρίζουν τον κωδικό. Σε μερικά πιο περίπλοκα μοντέλα, αυτή η δυαδικότητα του πομπού και του δέκτη αποκτά μια αμφίδρομη μορφή, δηλαδή, ο πομπός μπορεί να γίνει δέκτης και αντίστροφα. Ένα στοιχείο που αποκτά μεγάλη σημασία είναι συνήθως ο αποκωδικοποιητής, ο οποίος, στην περίπτωση του κωδικού δεν κοινοποιείται από τον αποστολέα και τον παραλήπτη, είναι υπεύθυνος για τη μετατροπή του για καλύτερη κατανόηση και οι δύο. Για παράδειγμα, σε μια διατριβή που δόθηκε στα Ισπανικά (αποστολέας) πριν από μια ομάδα ανθρώπων που δεν μιλούν τη γλώσσα (δέκτες), ο διερμηνέας ή μεταφραστής είναι ο αποκωδικοποιητής.

Υπάρχουν όμως και άλλοι τύποι κωδικών και άλλα σενάρια όπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας κώδικας.
Για παράδειγμα, στον κοινωνικό τομέα, μιλάμε για κώδικα ως ένα οργανωμένο και συστηματοποιημένο σύνολο κανόνων που συμβαίνουν συχνά στον τομέα της εκπαίδευσης. νόμος και το σωστά, Τι τον Ποινικό Κώδικα ή τον Αστικό Κώδικα.

Άλλες περιπτώσεις κοινωνικών κωδικών μπορεί να είναι σε άτυπο επίπεδο, όπως ένας κωδικός συμπεριφορά ή ρούχα που τηρούνται σε ορισμένες περιοχές. Αν και δεν έχουν όλοι οι κοινωνικοί κώδικες ένα νομικό πλαίσιο, πολλοί από αυτούς παραδοσιακά γίνονται σεβαστοί, δηλαδή, μια γραπτή έκδοση δεν είναι απαραίτητη, αλλά η πρακτική από μόνη της είναι αρκετή για να θεωρηθεί ο κώδικας ως τέτοιος.

Υπάρχει επίσης λόγος για κώδικα στο υπολογιστικό περιβάλλον. ο δυάδικος κώδικαςΓια παράδειγμα, είναι εκείνο στο οποίο βασίζεται η συμπεριφορά των υπολογιστών και αποτελείται από συνδυασμούς δύο στοιχείων - 0 και 1 - για την κωδικοποίηση και τη μετάδοση πληροφοριών. Αυτό το θεμέλιο της μετάδοσης πληροφοριών (μηδενικά και αυτά, ισοδύναμα με "όχι" και "ναι") στη συνέχεια απέκτησε μεγαλύτερη πολυπλοκότητα, με τη δημιουργία οκταδικών κωδικών (οκτώ ψηφία, από μηδέν έως επτά) και δεκαεξαδικό (δεκαέξι ψηφία, από μηδέν σε νέο από "Α" έως "ΦΑ")

Τέλος, ένας άλλος πολύ κοινός τύπος ο κώδικας είναι γενετικός στη βιολογία. Είναι ένα κωδικοποίηση επιστημονική που προσδιορίζει τον διαφορετικό τύπο πληροφοριών που έχει κάθε άνθρωπος στον οργανισμό του. Αυτός ο κωδικός, ίσως ένας από τους πιο περίπλοκους που υπάρχουν στη φύση, βασίζεται στο DNA (δεοξυριβονουκλεϊκό οξύ), ένα μόριο που υπάρχει σε όλα τα κύτταρα του οργανισμοί ζωντανός. Το DNA περιλαμβάνει 4 νουκλεοτίδια ή θεμελιώδεις μονάδες (αδενίνη, γουανιδίνη, κυτοσίνη και θυμιδίνη), τα οποία, διατεταγμένα με συγκεκριμένο τρόπο, επιτρέπει τον ορισμό ολόκληρης της ακολουθίας γονιδίων κάθε ζωντανού όντος, από ένα απλό βακτήριο έως ανώτερους οργανισμούς όπως τα όντα του ανθρώπου.

Επομένως, και οι δύο στο φυσικές επιστήμες Όπως και στις κοινωνικές σχέσεις, οι κώδικες αποτελούν μέρος της καθημερινής, από τις απλούστερες πτυχές της καθημερινής γλώσσας έως την απίστευτη πολυπλοκότητα της γενετικής.