Έννοια στον ορισμό ABC

Οξειδωτής είναι α ουσία που επιτυγχάνει το καύση, ή σε αντίθετη περίπτωση, συμβάλλει σε αυτό επιτάχυνση.
Ο οξειδωτής οξειδώνει το καύσιμα για να μειωθεί τελικά από το τελευταίο.

Η κατ 'εξοχή οξειδωτής αποδεικνύεται οξυγόνοατμοσφαιρικός που συνήθως βρίσκουμε στο αέρας που αναπνέουμε σε ποσοστό συγκέντρωσης Ενταση ΗΧΟΥ που είναι περίπου 21%. Όλοι οι οξειδωτές έχουν οξυγόνο στις συνθέσεις τους, είτε με τη μορφή μοριακού οξυγόνου, όπως μόλις πρόσφατα. Αναφέρουμε, ή όπως το όζον, διαφορετικά οξέα και οξέα που είναι υπεύθυνα για την παροχή οξυγόνου ενώ το καύση.

Εν τω μεταξύ, καλείται καύση αντίδραση που συμβαίνει μεταξύ οξυγόνου και καύσιμου υλικού το οποίο με την απελευθέρωση Ενέργεια συνήθως προκαλεί πυράκτωση ή φλόγα.
Για την επίτευξη καύσης τουλάχιστον ποσοστό οξυγόνο που μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 15% και 5%.

Αντίθετα, όταν δεν υπάρχει διαθέσιμο οξυγόνο ή είναι απαραίτητο να επιτευχθεί μια πολύ ισχυρή καύση, συνιστάται η χρήση αέριο ή υγρό οξυγόνο ή σύνθετα οξειδωτικά, όπως πυραύλους που χρησιμοποιούνται από λεωφορεία χώρος.

Στην καύση που λαμβάνει χώρα στην πυρίτιδα, μέσα σε ένα φυσίγγιο, το οξυγόνο θα προσφέρεται από το αλάτι ενός οξέος (νιτρικό κάλιο ή χλωρικό κάλιο), το οποίο κατά την επαφή θα προκαλέσει πολύ δυνατός εξώθερμη αντίδραση με σημαντική απελευθέρωση θερμότητας.