Είδη ποίησης (με παραδείγματα)

Είδη ποίησης

Υπάρχουν διαφορετικά είδη ποίησης, αφού η ποίηση κατατάσσεται σε διαφορετικά υποείδη ανάλογα με το περιεχόμενό της. Για παράδειγμα: λυρική ποίηση, επική ποίηση, δραματική ποίηση.

ο ποίηση είναι ένα λογοτεχνικό είδος που χαρακτηρίζεται από το να κάνεις υποκειμενικές περιγραφές και επειδή τα κείμενά τους είναι γενικά γραμμένα σε στίχους, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι γραμμένα σε πεζογραφία.

Ο σκοπός αυτού του είδους είναι κυρίως αισθητικός και, επομένως, διαφορετικός λογοτεχνικούς πόρους να εκφράσει συναισθήματα, ιδέες, συναισθήματα και προβληματισμούς για μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων.

Σε παλαιότερες εποχές, όπως η Αρχαιότητα, ο Μεσαίωνας ή η Αναγέννηση, η ποίηση ακολουθούσε διαφορετικούς κανόνες, αφού, ανάλογα με το είδος ή το είδος της σύνθεσης, η ποίηση είχε μια συγκεκριμένη μετρική, η οποία καθόριζε το είδος του στίχου και το ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΞΙΑ, και διαφορετικούς τύπους στροφές.

Προς το παρόν η ποίηση είναι πιο ελεύθερη αφού δεν συμμορφώνεται με προκαθορισμένους κανόνες, δηλαδή το μήκος του στίχου, η ομοιοκαταληξία και η δομή μιας ποίησης επιλέγονται από κάθε ποιητή.

Είδη ποίησης

Τα ποιήματα ανήκουν σε διαφορετικά υποείδη ανάλογα με το περιεχόμενό τους και ανάλογα με τον στόχο τους:

Παραδείγματα ειδών ποίησης

1. Λυρική ποίηση. "Canción II" του Garcilaso de la Vega (Ισπανική Χρυσή Εποχή)

Η μοναξιά που ακολουθεί,
παραδόθηκε στην τύχη μου,
Περνάω από τα μονοπάτια που προσφέρονται,
για να εξαπλωθούν
τα παράπονά μου ένα σε ένα
στον άνεμο που τα κουβαλάει χάνονται.
Λοιπόν δεν αξίζουν όλοι
να ακουστεί από σένα,
δεν ακούγεται μόνο μια ώρα,
Λυπάμαι που χάθηκαν
που συνήθως πάνε τα διορθωτικά μέτρα.
πρέπει να στραφούν σε μένα,
όπου θα πρέπει πάντα να μένουν.

Αλλά τι θα κάνω, κυρία,
σε τέτοια ατυχία;
Πού θα πάω αν δεν πάω μαζί της;
Ποιος μπορώ τώρα
χρησιμοποίησε τη λύπη μου
Αν το παράπονό μου δεν βρει καταφύγιο σε σένα;
Μόνο εσύ είσαι αυτός
με ποιον τη θέλησή μου
δέχονται τέτοια απάτη
ότι, βλέποντάς σε να απολαμβάνεις πάντα τη ζημιά μου,
Σου παραπονιέμαι σαν αλήθεια
την ισχυρή σου κατάσταση
είχα λογαριασμό με τον θάνατό μου.

Τα δέντρα που παρουσιάζω,
ανάμεσα στους σκληρούς βράχους,
ως μάρτυρας αυτού που σου έκρυψα.
από αυτά που μετράω
θα μπορέσουν να δώσουν καλά σημάδια,
εάν τα σημάδια μπορούν να προκαλέσουν σύγχυση.
Μα ποιος θα έχει συναυλία
μετρώντας τον πόνο,
τι είναι της τάξης του εχθρού;
Μη με λυπάσαι για αυτά που προσεύχομαι που λέω,
αυτός ο φόβος δεν θα με κρατάει πια πίσω:
Ποιος θα μπορούσε να χορτάσει
να μην περιμένεις για θεραπεία και να παραπονιέσαι!

Αλλά αυτό μου απαγορεύεται
με τέτοια έργα
ότι δεν υπερασπίστηκε ποτέ κανέναν,
κι αν έχουν φύγει άλλοι
να δημοσιεύσουν τα κακά τους,
κλαίνε την κακή κατάσταση στην οποία έχουν έρθει,
κυρία, δεν θα ήταν
αλλά με βελτίωση
και ανακούφιση στο μαρτύριο του.
αλλά έχει έρθει μέσα μου να είναι αυτό που νιώθω
τέτοιας τέχνης που ήδη στη φαντασία μου
δεν χωράει, και έτσι μένω
υποφέρω αυτό που δεν μπορώ να πω.

Αν κατά τύχη είμαι
ποτέ τα μάτια μου
για τη μακρά διαδικασία των ζημιών μου,
με αυτά που υπερασπίζομαι τον εαυτό μου
ενός τόσο μεγάλου θυμού
Είναι μόνο, εκεί, με τις απάτες μου.
συν τις απογοητεύσεις σας
ξεπερνούν το παραλήρημά μου
και οι άμυνές μου εξασθενούν,
χωρίς να μπορώ να δώσω άλλες ανταμοιβές
αλλά, να είσαι περισσότερο δικός σου παρά δικός μου,
Ήθελα να χάσω τον εαυτό μου έτσι
που σε εκδικήθηκε, κυρία, με.

Τραγούδι, έχω πει περισσότερα από όσα μου έστειλαν
και λιγότερο από όσο νόμιζα?
μη με ρωτάς άλλο, θα σου πω.

1. Επική ποίηση. Θραύσμα από Η Ιλιάδα από τον Όμηρο (Αρχαία Ελλάδα)

Ο θυμός τραγουδά, ω θεά, της Πελίδας Αχιλλέα,
καταραμένος, που προκάλεσε στους Αχαιούς αμέτρητους πόνους,
κατέστρεψε πολλές γενναίες ζωές στον Άδη
των ηρώων και έγιναν λεία των σκύλων
και για όλα τα πουλιά -και έτσι το σχέδιο του Δία εκπληρώνεται-,
αφού χώρισαν για πρώτη φορά αφού τσακώθηκαν
η Ατρίδα, κυρίαρχος των ανθρώπων, και ο Αχιλλέας, της κάστας του Δία.

1. Δραματική ποίηση. Απόσπασμα του "Life is a dream" του Calderón de la Barca (1600-1681)

ΣΑΛΠΙΓΓΑΣ
Πες δύο και μη με αφήσεις
στο πανδοχείο σε μένα όταν παραπονιέσαι?
Τι κι αν ήμασταν δύο από εμάς
όσοι φύγαμε από την πατρίδα μας
να δοκιμάσω περιπέτειες,
δύο αυτοί που ανάμεσα σε κακοτυχίες και τρέλες
εδώ φτάσαμε,
και δύο από εμάς που κατεβήκαμε από το βουνό,
Δεν είναι λόγος που νιώθω
βάζω τον εαυτό μου στη λύπη και όχι στον λογαριασμό;

ROSAURA
Δεν ήθελα να σου δώσω μέρος
στα παράπονά μου, Κλαρίν, που δεν σε πήρα μακριά,
κλαίω την εγρήγορσή σου,
το δικαίωμα που έχεις να παρηγορείς?
πόση γεύση υπήρχε
παραπονούμενος, ένας φιλόσοφος είπε,
ότι, σε αντάλλαγμα για παράπονα,
υπήρχαν οι ατυχίες να ψάχνουν ο ένας τον άλλον.

1. Βουκολική ποίηση: Απόσπασμα της «Ειδύλλου πρώτα» του Θεόκριτου (310 π.Χ. Γ - 260 α. ΝΤΟ.)

Ο ψίθυρος αυτού του πεύκου είναι γλυκός,
Goatherd, που αντηχεί στα συντριβάνια,
Αλλά πιο γλυκά εσύ φλάουτα:
Μετά το Pan, θα έχετε το δεύτερο βραβείο.

Μπορεί να σας εξυπηρετήσει: