Σημασία της κυτταρικής διαίρεσης

Το κύτταρο είναι η λειτουργική μονάδα της ζωής. Μόνο ένα από αυτά μπορεί να αντιπροσωπεύει έναν ζωντανό οργανισμό, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με το βακτήρια, ο πρωτόζωα και μερικά μύκητας. Από την άλλη πλευρά, από ένα μόνο κύτταρο, χάρη στις διαδικασίες κυτταρικής διαίρεσης, είναι δυνατό να σχηματιστεί ένας ολόκληρος πολυκύτταρος οργανισμός, όπως στην περίπτωση των φυτών και των ζώων. των ζώων. Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που αναδεικνύουν τη σημασία της κυτταρικής διαίρεσης ως βιολογικής διαδικασίας, ο πρώτος από τους οποίους είναι αυτός εγγυάται τη συνέχεια της ζωής για κάθε ένα από τα υπάρχοντα είδη, καθώς είναι ο κύριος μηχανισμός πολλαπλασιασμού που διαθέτουν όλα τα είδη κυττάρων. Από την άλλη πλευρά, οι διαφορετικές μορφές κυτταρικής διαίρεσης παίζουν βασικό ρόλο στην εξελικτικές διαδικασίες, αφού βρίσκεται σε αυτό το φαινόμενο του βιολογία ότι εκδηλώσεις όπως μεταλλάξεις γενετική, που δίνουν αφορμή για την αλλαγές στα είδη και την επακόλουθη ακριβή αντιγραφή του – εάν είναι εφικτό – μεταδίδοντας το αλλαγές στις νέες γενιές.

Εν ολίγοις, χωρίς κυτταρική διαίρεση, η ζωή πέρα ​​από ορισμένες μονοκύτταρες μορφές δεν θα ήταν δυνατή, αφού κάνει επίσης εφικτή η διαμόρφωση ιστού που απαιτούνται για την ανάπτυξη πολυκύτταρων οργανισμών, εκτός από το ότι είναι ο απαραίτητος πόρος που επιτρέπει την σεξουαλική αναπαραγωγή του είδους, επομένως, που φαίνεται με αυτόν τον τρόπο, κυτταρική διαίρεση επεμβαίνει βιολογικά σε όλες τις βασικές πτυχές καθεμιάς από τις ζωντανά όντα.

Μίτωση και μείωση

Μία από τις πιο γνωστές διαδικασίες κυτταρικής διαίρεσης είναι η μίτωση, η οποία λαμβάνει χώρα σε τέσσερις φάσεις διαφορετικό, επιτρέποντας σε ένα αρχικό κύτταρο να διαιρεθεί σε δύο πανομοιότυπα κύτταρα, τόσο σε γενετικό φορτίο όσο και σε λειτουργίες.

Η διαίρεση των χρωμοσωμάτων που υπάρχουν στον πυρήνα των κυττάρων πραγματοποιείται με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτρέπει την ακριβή μεταγραφή του DNA του, ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συμβούν αποτυχίες που καταλήγουν να προκαλούν μεταλλάξεις, δημιουργώντας ως συνέπεια αλλοιώσεις που δεν καθιστούν πάντα βιώσιμη την επιβίωση του μη φυσιολογικού κυττάρου, ωστόσο, σε Σε περίπτωση που θα μπορούσε να επιβιώσει παρά τις αλλαγές, και επίσης λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι αυτές δεν επηρεάζουν την ικανότητά τους να διαιρεθούν ξανά με μίτωση, τα εν λόγω κύτταρα θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει πραγματικό κίνδυνο για το άτομο στο οποίο έχει συμβεί η μετάλλαξη, όπως πρόσφατα ανακαλύφθηκε ότι συμβαίνει με τα κύτταρα καρκινογόνος

Από την άλλη πλευρά, οι μεταλλάξεις επέτρεψαν επίσης τις αλλαγές που οδήγησαν τα είδη προς το μέρος τους εξέλιξη, επομένως δεν καταλήγουν όλες οι αλλοιώσεις του DNA να γίνονται απειλητικές για τη ζωή.

Χάρη στη μίτωση, υπάρχει ακριβώς η δημιουργία ιστών - άρα και οργάνων - στους πολυκύτταρους οργανισμούς, ενώ στους μονοκύτταρους γίνεται ο μηχανισμός για την ανάπτυξη αποικιών, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση μούχλας ή για ελεύθερες μορφές οργανισμών όπως πρωτόζωα.

Αν και η κυτταρική διαίρεση με μίτωση είναι αυτό που επιτρέπει στα άτομα να αναπτυχθούν, ο τρόπος Η αναπαραγωγή σε πολυκύτταρους οργανισμούς είναι ως επί το πλείστον σεξουαλική και γι' αυτό φροντίζει ο μείωση.

Η μείωση είναι μια ακόμη πιο περίπλοκη μορφή κυτταρικής διαίρεσης, σκοπός της είναι να επιτύχει τη δημιουργία σεξουαλικά κύτταρα του οποίου το γενετικό φορτίο είναι το μισό από αυτό του αρχικού και για να επιτευχθεί αυτό οργανώνεται σε δύο διαδικασίες: το μείωση Ι και το μείωση II, υποδιαιρείται με τη σειρά του σε 4 φάσεις η καθεμία, που στην πραγματικότητα μεταφράζεται σε δύο διαδικασίες κυτταρικής διαίρεσης. Τα γενετικά λάθη κατά τη διάρκεια της μείωσης είναι αυτά που συνήθως δημιουργούν σύνδρομα συνδεδεμένα με το φύλο, μέσω της εμφάνισης μη φυσιολογικών ωαρίων ή σπερματοζωαρίων.

Τόσο η μίτωση όσο και η μείωση είναι διεργασίες κυτταρικής διαίρεσης μοναδικές για τα ευκαρυωτικά κύτταρα.

Μια άλλη μορφή κυτταρικής διαίρεσης

Από την άλλη πλευρά, τα προκαρυωτικά κύτταρα, που δεν έχουν καθορισμένο πυρήνα και διαθέτουν κυκλικό DNA, έχουν έπρεπε να βρει μια άλλη μορφή κυτταρικής διαίρεσης για να εξασφαλίσει τη συνέχεια τους είδος. Η διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης που είναι μοναδική για τα προκαρυωτικά ονομάζεται Δυαδική σχάση. Αυτό, όπως η μίτωση, δημιουργεί ως αποτέλεσμα δύο πανομοιότυπα κύτταρα από ένα, αλλά μέσω ενός πολύ πιο γρήγορου και πιο άμεσου μηχανισμού που διευκολύνει την εκθετική ανάπτυξη βακτηριακών αποικιώνΩς εκ τούτου, οι λοιμώξεις που προκαλούνται από αυτές αναπτύσσονται με τόσο επιταχυνόμενο τρόπο που συμβαίνει.