Σημασία του κυκλοφορικού συστήματος

Είναι ένας από τους πιο σύνθετους και σημαντικούς μηχανισμούς που εμπλέκονται στην ανάπτυξη πολυκύτταρων οργανισμών, και παρόλο που μπορεί να θεωρήσετε ότι η λειτουργία του περιορίζεται ροή του αίματος σε όλο το σώμα, η σημασία του συνεπάγεται ένα πολύ ευρύτερο πρότυπο λειτουργιών, χωρίς το οποίο δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν όλες οι άλλες μεταβολικές διεργασίες. Ακρωτήρι.

Με την περαιτέρω ανάλυση του τι αντιπροσωπεύει βιολογικά η κυκλοφορία του αίματος, παρουσιάζεται ως το κύριο μέσο μεταφοράς για να ληφθούν όλα θρεπτικά συστατικά από το έντερο, σε καθένα από τα άλλα όργανα, έτσι ώστε διαδικασίες όπως η πρωτεϊνοσύνθεση, ο μετασχηματισμός ο υδατάνθρακες στην ενέργεια και τη χρήση των λιπιδίων στη δημιουργία κυττάρων, για να αναφέρουμε μόνο μερικά από τα πιο βασικά παραδείγματα του τι χρειάζεται το σώμα για να λειτουργήσει.

Το κυκλοφορικό σύστημα διαδραματίζει επίσης ουσιαστικό ρόλο για την απόδοση του ανοσοποιητικό σύστημα, επιτρέποντας τη ροή των λευκών αιμοσφαιρίων και άλλων κυττάρων που είναι υπεύθυνα για την άμυνα του σώματός μας έναντι των μικροοργανισμών.

Δεδομένου ότι το αίμα αποτελείται από υψηλή ποσότητα αιμοσφαιρίνης –μια πρωτεΐνη που του δίνει το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα του– και Καθώς αυτό είναι υπεύθυνο για τη μεταφορά οξυγόνου, η κύρια σημασία του κυκλοφορικού συστήματος είναι να επιτρέπει επίσης ο διανομή οξυγόνου σε όλα τα μέρη του σώματος, με αποτέλεσμα να μπορεί να αναπτύξει την παραγωγή ενέργειας σε κάθε κύτταρο του.

Δομές του κυκλοφορικού συστήματος

Σε δομικό επίπεδο, το κυκλοφορικό σύστημα αποτελείται από την καρδιά, τις φλέβες και τις αρτηρίες, οι οποίες συνδέονται με τα διάφορα όργανα και εκτείνονται στα άκρα, ωστόσο αυτά είναι μόνο τα μεγαλύτερα μέρη αυτού του συμπλέγματος Σύστημα; Σε πολύ βαθύτερο επίπεδο, στους άλλους ιστούς του σώματος, το κυκλοφορικό σύστημα επεκτείνει τη ροή του αίματος μέσω μικροσκοπικών σωληναρίων που ονομάζονται τριχοειδή αγγεία.

Αξίζει να σημειωθεί η μεγάλη σημασία που έχουν τα τριχοειδή αγγεία στη λειτουργία του κυκλοφορικού συστήματος, αφού είναι αυτά που επιτρέπουν την παροχή αίματος σε όλα τα όργανα. άλλους ιστούς, ιδιαίτερα τους μύες, τους βλεννογόνους και το δέρμα, λόγω της μεγάλης τους ανάγκης σε θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο για την εκτέλεση του κινητήρα και χημικά. Αυτή η κατάσταση του υψηλού τριχοειδούς είναι η αιτία της αιμορραγίας σχεδόν ακαριαία όταν κάνουμε τομή στο δέρμα, ακόμα κι αν δεν έχουμε πληγώσει καμία φλέβα ή αρτηρία.

Ένα άλλο πολύ σημαντικό συστατικό που σήμερα θεωρείται ουσιαστικό μέρος του κυκλοφορικού συστήματος είναι το λεμφικό σύστημα, το οποίο είναι Είναι ένα κύκλωμα γαγγλίων και αγγείων ανεξάρτητα από τα αιμοφόρα αγγεία, μέσω των οποίων άλλοι τύποι ουσιών ρέουν μέσω ενός υγρού που ονομάζεται λέμφος, η οποία εκπληρώνει λειτουργίες τόσο στο κυκλοφορικό επίπεδο με τη μεταφορά πρωτεϊνών και θρεπτικών συστατικών, όσο και στο ανοσοποιητικό επίπεδο, οδηγώντας σε χωρίζει τα κύτταρα που είναι υπεύθυνα για την άμυνα του οργανισμού, μοιράζοντας με αυτόν τον τρόπο το έργο που επιτελεί το ίδιο το σύστημα και στις δύο λειτουργίες κυκλοφορικό.

Ο μυς της κυκλοφορίας

Καθώς είναι ένας ολόκληρος μηχανισμός βιολογικά σχεδιασμένος για να διατηρεί τη σταθερή κυκλοφορία ενός υγρού, να εγγυάται τη λειτουργία του α δομή που λειτουργεί ως αντλιοστάσιο και, ακριβώς, αυτή η εργασία είναι αυτή που αντιστοιχεί στην καρδιά, έναν ειδικό μυ που είναι υπεύθυνος για την έλξη σε αυτόν το αίμα από το σώμα, μέσω των φλεβών, για να το αντλήσει προς τους πνεύμονες ώστε να επιστρέψει για να οξυγονωθεί και να το λάβει ξανά για να το στείλει ολόκληρο το σώμα μέσω των αρτηριών, και όλα αυτά χάρη σε μια αρμονική δυναμική που υπάρχει μεταξύ των τεσσάρων διαμερισμάτων του: των δύο αυτιών και των δύο κοιλίες.

Ως περίεργο γεγονός διαπιστώνουμε ότι αυτή η διαμόρφωση τεσσάρων θαλάμων στην καρδιά είναι τυπική για θηλαστικά, πουλιά και μόνο μερικά από τα μεγαλύτερα ερπετά, τους κροκόδειλους, Στην περίπτωση των ψαριών, η καρδιά τους έχει μόνο έναν κόλπο και μία κοιλία, και για τα αμφίβια και τα περισσότερα ερπετά, η καρδιά χωρίζεται σε δύο κόλπους και τρεις. κοιλίες.

Όλη αυτή η διαφοροποίηση μεταξύ των διαχωρισμών που παρουσιάζουν οι καρδιές των σπονδυλωτών είναι στενά συνδεδεμένη με την αποτελεσματικότητα των αναπνευστικών συστημάτων και των πνευμόνων τους, που αποδεικνύεται σε εξελικτικό επίπεδο, ότι η Χαρακτηριστικά ενός συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις συνθήκες των άλλων, ανάλογα με το εύρος του α βέλτιστη ισορροπία για τη μέγιστη χρήση των πόρων που λαμβάνονται και παράγονται από κάθε τμήμα του οργανισμός.

βιβλιογραφικές αναφορές

Βιβλιοθήκη Salvat (1973). ο εξέλιξη του είδους. Βαρκελώνη, Ισπανία. Salvat Editors.

Du Praw, E. (1971). Κυτταρική και μοριακή βιολογία. ΑΥΤΟΣ. Βαρκελώνη, Ισπανία. Omega Editions, S.A.

Χίκμαν, Γ. et al. (1998) Integral Principles of Zoology. 11η Έκδοση Μαδρίτη, Ισπανία. McGraw-Hill Interamericana.

Lehninger, Α. (1977). Βιοχημεία. 2η Έκδοση. Πόλη της Αβάνας, Κούβα. Εκδοτική Άνθρωποι και Εκπαίδευση.

Μάθιους, Γ. et al. (2005). Βιοχημεία. 3η Έκδοση. Μαδρίτη, Ισπανία. Pearson–Addison Wesley.

Βίλα, Γ. (1996). Βιολογία. 8η Έκδοση. Μεξικό. McGraw-Hill.