Σημασία αμφισβήτησης της ιδέας του Ημερολογίου του Irigoyen

Ένα πιθανό ψέμα που, παρά τις αμφιβολίες, μετατράπηκε και διατηρείται ως απόλυτη αλήθεια και μεταμορφώνεται σε μεταφορική έννοια να εκφράσει το τυφλό βλέμμα των εφημερεύων πολιτικών από τους χώρους της αντιπολίτευσης. Έχει την προέλευση και τη χρήση του στη Δημοκρατία της Αργεντινής, όταν κάποιος θέλει να συνειδητοποιήσει ότι μια ψεύτικη πραγματικότητα «κατασκευάζεται» για ένα άτομο ώστε να μην εξοργίσει τον ή για να πάρει κάποιο κέρδος, παραπέμποντας σε έναν από τους μύθους γύρω από τον Hipólito Irigoyen, ο οποίος λέει ότι ο πρώην πρόεδρος ήταν γεροντικός και έλαβε μια εφημερίδα που διαστρεβλώνει τα γεγονότα που συνέβαιναν εκείνη την εποχή, κάτι που θα ήταν ένα από τα επιχειρήματα που προωθούνται για την προώθηση αυτός πραξικόπημα δεκαετία του 1930.

Κατασκευάστε ψεύτικες αλήθειες για να προστατεύσετε τη δύναμη

Ή αυτό που οι ίδιοι οι πολιτικοί ηγέτες καταλήγουν να αυτοδημιουργούν, τυφλωμένοι από τις φιλοδοξίες τους και την έλλειψη αυτοκριτικής που συχνά «αρρωσταίνει» πολλούς από τους άνδρες της εξουσίας.

Η χρήση του έχει καταλάβει το πολιτικό πεδίο και χρησιμοποιείται για να αναφέρεται όταν ένα άτομο, ο στενός κύκλος των συνεργατών του, είναι Συνθέτουν μια πολύ ευνοϊκή ιστορία, που σίγουρα δεν συμφωνεί με την πραγματικότητα, με αποστολή να μην την αντικρούσουν ή να την θεωρήσουν αληθινή. επίγνωση για το τι συμβαίνει, που φυσικά δεν είναι καθόλου ευχάριστο.

Ένας θρύλος βασισμένος στην πραγματικότητα;

Γεννήθηκε από τον θρύλο γύρω από μια από τις πιο σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες του 20ού αιώνα, όπως ο πρώην ριζοσπάστης πρόεδρος Hipólito Irigoyen. (1916-1922/1928-1930), στον οποίο οι στενότεροι σύμβουλοί του, για να μην τον ανησυχήσουν γιατί αφού ήταν ηλικιωμένος και με κακή υγεία, τον τύπωσαν. μια πλασματική εφημερίδα στην οποία τα νέα ήταν όλα ευχάριστα αλλά δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα της χώρας, που επηρεάστηκε πολύ από την οικονομική κρίση κόσμος.

Ο Irigoyen ανατράπηκε στη δεύτερη προεδρία του από το πραξικόπημα υπό τον στρατηγό Félix Uriburu, και σύμφωνα με πολλοί ιστορικοί που έχουν ερευνήσει αυτή τη θρυλική ιστορία με την οποία δεν συμφωνούν, ότι το ημερολόγιο Irigoyen ήταν ένα ψέμα που καθιέρωσαν οι πραξικοπηματίες για να δυσφημήσουν τον πρώην πρόεδρο τον οποίο ήθελαν να απομακρύνουν από την εξουσία θέση.

Οπότε, τίποτα καλύτερο από το να τον παρουσιάσουμε και να πείσουμε το κοινό ότι τη χώρα διοικούσε ένας Πρόεδρος που πλήττεται από γηρατειά, και κινήθηκε σύμφωνα με τις ιδιοτροπίες των συμβούλων του, για να τον απομακρύνει από την εξουσία.

Ηγέτες αδιάφοροι για τις κοινωνικές απαιτήσεις

Πέρα από την αλήθεια ή το ψέμα του, πρέπει να πούμε ότι από εκείνη την εποχή μέχρι σήμερα, από τις υψηλότερες σφαίρες εξουσίας και από την μεσο ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ μαζικά, είναι συνηθισμένο να σχολιάζουμε ότι πολλοί πρόεδροι κυβερνούν με το «ημερολόγιο Irigoyen» γιατί αλλιώς Αντίθετα, δεν γίνεται κατανοητό πώς δεν αναγνωρίζουν ορισμένες καταστάσεις, ή εφαρμόζουν κάποια μη εφικτά μέτρα και τίποτα αποτελεσματικός.

Είτε κάποιος παραποιεί την πραγματικότητα για έναν από τους σκοπούς που έχουν ήδη αναφερθεί, είτε άμεσα δεν το κάνει Το βλέπουν γιατί καταδέχονται μια ιδεολογική θέση που συνίσταται στο να πιστεύουν ότι τα κάνουν όλα καλά και υπέρ του πόλη.

Πολλές συμπεριφορές της άρχουσας τάξης, από τον Irigoyen μέχρι σήμερα, υποδηλώνουν ότι δεν βλέπουν τι συμβαίνει γύρω τους επειδή η αυτοαπορρόφηση των ισχυρών τους απομακρύνει από επαφή με πραγματικούς ανθρώπους, ιδιαίτερα τις πιο συγκρουσιακές και κρίσιμες συνθήκες και καταστάσεις στη χώρα όπως: φτώχεια, εκπαιδευτικά προβλήματα, διαφθορά, μεταξύ άλλων μαστίγια.

Αποσύνδεση με την πραγματικότητα

Ένα πολύ σαφές παράδειγμα αυτού που λέμε είναι οι δηλώσεις που περιφέρονται στις σελίδες του εφημερίδες, τηλεοπτικά κανάλια, διαδικτυακές πύλες και ραδιοφωνικούς σταθμούς στους οποίους πολιτικοί μέσα άσκηση της εξουσίας λένε πράγματα που είναι εντελώς αντίθετα με αυτά που ζουν και εκτιμούν οι απλοί άνθρωποι στην εποχή τους, όπως: «δεν υπάρχει οικονομική κρίση, είναι απλώς μια εξωτερική κατάσταση ότι μας επηρεάζει αλλά θα περάσει», «δεν είναι χώρα παραγωγής ναρκωτικών αλλά χώρα διέλευσης», «η ανασφάλεια είναι αίσθηση», «ο πληθωρισμός πέφτει», και τα λοιπά και τα λοιπά

Fotolia Arts: Alexander Pokusay, Drawlab19