Σημασία του Βιογεωχημικού Κύκλου

Σερένα Κουόγκι
Τίτλος Καθηγητή Βιολογίας

Ένα σύνολο σύνθετων όρων έχουν επινοηθεί σε έναν προκειμένου να είναι σε θέση να γίνει μια γρήγορη αναφορά στους χημικούς παράγοντες που, εκπληρώνοντας λειτουργίες καθώς μεταμορφώνουν τους ρόλους και τις καταστάσεις τους μέσα από τα διάφορα επίγεια περιβάλλοντα, παρέχουν τα απαραίτητα στοιχεία για την ύπαρξη ζωής, αποτελώντας μέρος των βάσεων τους μοριακός. Μέσα σε αυτό το εύρος απαιτήσεων που πρέπει να πληρούνται είναι: 1) οξυγόνο, υδρογόνο, άνθρακας, άζωτο και ακόμη και μερικά δευτερεύοντα συμμετοχή όπως ο φώσφορος, το ασβέστιο και το θείο, τα οποία είναι τα βασικά στοιχεία που με τη σειρά τους επιτρέπουν τη σύνθεση της χημείας οργανικός; και 2) το ίδιο το νερό ως ουσία, το οποίο επίσης υφίσταται μια διαδικασία συνεχών μετασχηματισμών καταστάσεων και μετατοπίσεων, από τις οποίες εξαρτάται πλήρως η ζωή.

Οι διαδικασίες αλλαγής που βιώνουν τα χημικά συστατικά της οργανικής ύλης περιλαμβάνουν κυρίως φάσεις σε διαφορετικές καταστάσεις, εκπληρώνοντας έτσι κύκλους που επιτρέπουν την επανενσωμάτωση αυτών των στοιχείων και του νερού, είτε στη φυσική πηγή προέλευσής του είτε σε οποιοδήποτε άλλο γεωγραφικό σημείο ως συνέπεια διαφόρων παράγοντες. Το να μπορούμε να μετράμε τα έμβια όντα με τους απαραίτητους πόρους για τη βιολογική τους σύσταση, είναι ένα εφικτό γεγονός χάρη στην αφθονία αυτών στον πλανήτη, αλλά αυτή η αφθονία έχει κατάφερε να συντηρηθεί με την πάροδο του χρόνου, οφείλεται αποκλειστικά στην ικανότητα αυτών των στοιχείων να επιστρέφουν από τα έμβια όντα στο περιβάλλον, ώστε να συνεχίσουν τον κύκλο της ζωτικής χρήσης τους.

Ποικιλομορφία πόρων, ποικιλομορφία ζωής

Όσο μεγαλύτερη είναι η ποικιλία και η ποσότητα των πόρων, τόσο μεγαλύτερη είναι η δυνατότητα συνδυασμών μεταξύ τους αυτά, μια μαθηματική αρχή της οποίας η εξέλιξη και η επακόλουθη βιολογική ποικιλότητα δεν θα μπορούσαν να είναι εξαίρεση. Υπό αυτή την έννοια, η ποιότητα των βιογεωχημικών κύκλων καθιστώντας τα βασικά συστατικά της οργανικής ύλης επαναχρησιμοποιήσιμα υπήρξε βασικό στοιχείο. στην ανάπτυξη, επέκταση και διατήρηση όλων των οικοσυστημάτων, γι' αυτό και αποτελούν μέρος των βασικών οικολογικών παραγόντων, αφού διαταραχή στην εκπλήρωση οποιουδήποτε από αυτούς τους κύκλους, οδηγεί άμεσα στην επίδραση όλων των γεωλογικών και βιολογικών παραγόντων που υπάρχουν Στην περιοχή.

Τα οικοσυστήματα από αυτή την προσέγγιση μπορούν στη συνέχεια να θεωρηθούν ως ένα πυραμιδικό μοντέλο, του οποίου η βάση αποτελείται από όλους τους βιογεωχημικούς κύκλους καθεμία από τις αντίστοιχες φάσεις τους, αφού από τα στοιχεία που αποτελούν τα εδάφη, όπως αυτά που μπορούν να βρεθούν να σχηματίζουν τον αέρα ή να διασκορπίζονται από αυτό, χωρίς να αφήσουμε κατά μέρος το νερό, το οποίο με τη σειρά του αντιπροσωπεύει ένα μέσο από μόνο του, και ένα όχημα για τη μεταφορά όλων των άλλων στοιχείων από το ένα μέρος στο άλλο στο πλανήτης.

Πάρτε, αρπάξτε και επιστρέψτε

Σε όλη τη διάρκεια των μετασχηματισμών που υφίστανται τα στοιχεία κατά τη διάρκεια αυτών των κύκλων, υπάρχουν πάντα στιγμές στις οποίες Παρουσιάζονται με μεγαλύτερη πιθανότητα να ληφθούν από ζωντανά όντα για τη μεταβολική και οργανική τους χρήση γενικά. Ένα πρακτικό παράδειγμα μπορεί να θεωρηθεί με το άζωτο, το οποίο στην απλή μοριακή του μορφή λαμβάνεται από τα φυτά, εκμεταλλευόμενοι το για την παραγωγή απαραίτητα αμινοξέα για τη σύνθεση πρωτεϊνών, μεταξύ άλλων φυσιολογικών χρησιμότητας, αργότερα, συνεχίζει να συμβάλλει στις ίδιες λειτουργίες στους οργανισμούς του φυτοφάγα ζώα αφού τραφούν με το φυτό, ακολουθώντας τη διαδρομή προς τα σαρκοφάγα μετά το αντίστοιχο συμπόσιο τους, επιστρέφοντας στο έδαφος μόλις το ζώο πεθαίνει και όλη η οργανική ύλη από την οποία αποτελείτο αποικοδομείται από τους αποσυντιθέμενους οργανισμούς, οι οποίοι τελικά επιστρέφουν το άζωτο στο πηγή πηγής.

Αυτή, ωστόσο, είναι μόνο μια πολύ απλοποιημένη εκδοχή του κύκλου του αζώτου, καθώς υπάρχουν στην πραγματικότητα αρκετοί μηχανισμοί με τους οποίους αυτό το στοιχείο επέστρεψε στη γη, εκτός από μια μεγάλη ποικιλία χημικών ουσιών στις οποίες μπορεί να συνδυαστεί, ως μέρος των διαφόρων αποβλήτων που τα ζωντανά όντα παράγουμε, μερικά από τα οποία περιλαμβάνουν ουρία και ουρικό οξύ, καθώς και αμμώνιο και διάφορα νιτρώδη, τα οποία λαμβάνονται υπόψη όταν πραγματοποιήσει τις διάφορες οικολογικές και περιβαλλοντικές μελέτες που μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε με μεγάλη ακρίβεια ποιος είναι ο βαθμός διαθεσιμότητας στον οποίο βρίσκεται παρουσιάζουν αυτόν και όλους τους άλλους απαραίτητους πόρους για τη βέλτιστη ανάπτυξη των έμβιων όντων, καθιστώντας την πιο σημαντική γνώση του σύγχρονη γεωργία.

βιβλιογραφικές αναφορές

Τελωνείο, Ρ. Ε., Βιλέλα, Μ. ρε. F., & Dos Reis Junior, F. σι. (2004). Οι μεγάλοι βιογεωχημικοί κύκλοι του πλανήτη.

Bustamante, M., Ometto, J., & Martinelli, L. ΠΡΟΣ ΤΗΝ. (2017). Βιοποικιλότητα και Βιογεωχημικοί κύκλοι. Επαναλάβετε τις κλιματικές αλλαγές, 189.

Γκαλάρντο, Τζ. F., Santa Regina, I., & Hernandez, I. (1991). Βιογεωχημικοί κύκλοι σε δασικά οικοσυστήματα: παραγωγή έναντι αποσύνθεσης. Βιολογική ποικιλία. Ίδρυμα Ramón Areces, 269-271.

Πογιανή, Φ. (1992). Αλλαγές δύο βιογεωχημικών κύκλων στα δάση. Magazine of the Forestry Institute, 4(3), 734-739.

Βίλα, Γ. (1996). Βιολογία. 8η Έκδοση. Μεξικό. McGraw-Hill.