Σημασία της Θεωρίας του Δαρβίνου

Ο Κάρολος Δαρβίνος είναι ένα από τα βασικά κομμάτια για να μπορέσεις να το καταλάβεις εξέλιξη βιολογικών ειδών. Έτσι, η θεωρία του Δαρβίνου είναι ουσιαστικό στον κόσμο του εξελικτικού, ένα σύνολο βιολογικών θεωριών που αποδεικνύουν ότι τα σημερινά όντα είναι το αποτέλεσμα της εξέλιξης όντων από το παρελθόν.

Ενώ ο Lamark, ένας Γάλλος φυσιοδίφης που γεννήθηκε το 1744, ήταν ο πρώτος που αμφισβήτησε το δημιουργισμός, θεωρία με την οποία τα όντα του πλανήτη μας έχουν δημιουργηθεί από ένα υπέρτατο ον, ο Δαρβίνος προχώρησε ένα βήμα παραπέρα. Εκτός από το ότι έριξε αυτές τις πεποιθήσεις στο έδαφος, διαβεβαίωσε ότι δεν ζούσαμε μόνο σε μια συνεχή εξέλιξη. Εκτός, εισήγαγε στις εξελικτικές θεωρίες τον όρο φυσική επιλογή, μια έννοια που σήμερα είναι απαραίτητη για να εξηγήσει την εξέλιξη των οργανισμών στον πλανήτη μας.

Ο Δαρβίνος έφερε επανάσταση στον κόσμο με το βιβλίο του The Origin of Species by Means of Natural Selection, το οποίο εκδόθηκε το 1859. Ήταν η πρώτη φορά που μπορέσαμε να παρατηρήσουμε τις θεωρίες του, που σχετίζονται με αυτήν την έννοια της φυσικής επιλογής.

Τι ισχύει για τη φυσική επιλογή; Σύμφωνα με τον Δαρβίνο, η φυσική επιλογή δεν είναι τίποτα άλλο από την παραλλαγή των ειδών με την πάροδο των ετών με μοναδικό σκοπό την προσαρμογή στα μέσα.

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι αυτή η παραλλαγή πρέπει να ακολουθεί ορισμένες οδηγίες. Πρέπει να είναι κληρονομικό, επομένως δεν μπορεί να είναι η αιτία οποιασδήποτε μετάλλαξης. Θα είναι απλώς χαρακτηριστικά που, όταν κατέχονται, ευνοούν την επιβίωση ενός συγκεκριμένου είδους και που αργότερα μπορούν να περάσουν από γενιά σε γενιά. Έτσι ακριβώς επιτυγχάνεται η εξέλιξη των ειδών μετά από εκατομμύρια και εκατομμύρια χρόνια.

Ένα από τα πιο διάσημα παραδείγματα του Δαρβίνου στη Θεωρία του είναι αυτό των καμηλοπαρδάλεων. Σε ένα πληθυσμός από καμηλοπαρδάλεις θα βρίσκαμε δείγματα με μακρύτερο λαιμό και πόδια. Ωστόσο, αν μας παρουσιαστεί μια περίοδος ξηρασίας, οι κοντολαιμικές καμηλοπαρδάλεις θα είναι οι πρώτες που θα πεθάνουν, αφού είναι αυτές που δεν φτάνουν στις κορυφές των δέντρων, αναγκάζοντας να μοιραστούν το κύριο τροφή με τα υπόλοιπα ζώα της περιοχής. Έτσι, οι καμηλοπαρδάλεις με μακρύ λαιμό είναι αυτές με τις μεγαλύτερες πιθανότητα Πρέπει να επιβιώσουν και όλα λέγεται ότι αναπαράγονται, έτσι ο μακρύς λαιμός και τα πόδια τους θα κληρονομηθούν στα μικρά τους.

Σήμερα βρίσκουμε πολύ ξεκάθαρα παραδείγματα. Για παράδειγμα στον κόσμο της υγείας. Δεν είναι μυστικό ότι διαφορετικοί ιοί και βακτήρια εξελίσσονται και γίνονται ανοσία στην παραδοσιακή ιατρική. Αυτό έχει να κάνει πολύ με τη φυσική επιλογή του Δαρβίνου. Εάν με τα χρόνια υπάρχουν κάποιοι ιοί ή βακτήρια που καταφέρνουν να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν, θα βρούμε στελέχη ιού που είναι πλήρως ανθεκτικά στα φάρμακα που χρησιμοποιούμε στο παρόν.