Σημασία του βάθους ως τεχνικής τέχνης και φυσικής διάστασης

Σερένα Κουόγκι
Τίτλος Καθηγητή Βιολογίας

Το βάθος, που θεωρείται ως η τρίτη διάσταση σε έναν χώρο, είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος κάθε εικαστικού καλλιτέχνη, που μπορεί να δημιουργήσει κάθε είδους ψευδαίσθηση χρησιμοποιώντας την προοπτική. ότι δίνει σε αντικείμενα μέσα σε ένα επίπεδο, από την άλλη πλευρά, η αίσθηση του βάθους περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από την απλή απόσταση στην οποία μπορούμε να εκτιμήσουμε ένα αντικείμενο, έχοντας επέτρεψε την ανάπτυξη της ικανότητας να εντοπίζουμε τον εαυτό μας στο περιβάλλον μας και να κατανοούμε την τρισδιάστατη φύση στην οποία ανήκουμε, όσον αφορά τις φυσικές διαστάσεις. Αυτή η τελευταία έννοια είναι γνωστή ως βάθος πεδίου και η σημασία της βρίσκεται πέρα ​​από το να είναι ένα οπτικό φαινόμενο.

Ως μέρος των αντιληπτικών ικανοτήτων της στερεογνωσίας, η σύλληψη του βάθους των αντικειμένων είναι μια ικανότητα που εκτελούμε επίσης μέσω της αφής, ωστόσο, η Το βάθος των διαστάσεων γίνεται μια δύναμη που συνδέεται με το υποσυνείδητο και μας επιτρέπει να προφυλαχθούμε από τον κίνδυνο, για παράδειγμα, όταν μείνουμε στο σκοτάδι για κάποιο λόγο. συσκότιση, μπορούμε να κινηθούμε σε έναν ευρέως γνωστό χώρο χάρη στο γεγονός ότι οι πληροφορίες σχετικά με την απόσταση στην οποία βρίσκονται αποθηκεύονται στον εγκέφαλό μας πράγματα.

Η τρίτη διάσταση από το αεροπλάνο

Ο όλο και πιο περίπλοκος χειρισμός του βάθους στο σχεδιασμό των εικόνων από τις εικαστικές τέχνες, τόσο σε φυσικό όσο και σε ψηφιακό επίπεδο, μας παρέχει Επί του παρόντος, τα τρισδιάστατα εφέ αποτυπώνονται σε μια επίπεδη επιφάνεια, τα οποία γίνονται μια οπτική πρόκληση για τον θεατή, προσθέτοντας γεγονός ότι στη Νέα Ψηφιακή Εποχή υπάρχει μεγάλη ποικιλία πόρων που εκμεταλλεύονται όλο και περισσότερο τη χρήση του βάθους για τη δημιουργία φανταστικών υπάρχοντα.

Ωστόσο, η χρήση του βάθους στη ζωγραφική, το σχέδιο και την εικονογράφηση δεν είναι μια νέα έννοια, το αντίθετο, είναι μια τεχνική που τελειοποιήθηκε στο πέρασμα των αιώνων. χάρη στις συνεισφορές των μεγαλύτερων δασκάλων της τέχνης, που στην αναζήτηση να εκφράσουν στο μέγιστο τα αισθητά συναισθήματα μέσα από τα έργα τους, δημιουργούσαν τα παιχνίδια του φωτός και σκιές που πολλές φορές προκαλούν την εντύπωση ότι οι χαρακτήρες του έργου ξεπηδούν από το κάδρο ή ακόμα και το αποτέλεσμα ότι τα μάτια ακολουθούν με το βλέμμα τους όσους περνούν μπροστά. του έργου

θέμα προοπτικής

Για να μπορείτε να παίξετε με το βάθος σε μια εικόνα, δεν είναι μόνο ο χειρισμός των σκιών και των φώτων, αλλά και η γνώση σχετικά με τη δημιουργία προοπτικών στα επίπεδα που έχει γίνει στοιχείο διαφοροποίησης μεταξύ των ίδιων των τεχνικών των διαφορετικών καλλιτεχνών, έχοντας τη δυνατότητα να αναγνωρίσουν τα έργα τους μέσω της διαχείρισης των προοπτικών και των βάθους που αποτυπώνουν στο παίζει. Αυτό το φαινόμενο έχει γίνει, για παράδειγμα, ένα από τα πιο αποφασιστικά στοιχεία στον κινηματογράφο κινουμένων σχεδίων.

Οι διαφορετικές οπτικές γωνίες που μπορούν να βρεθούν σε ένα έργο επιτρέπουν επίσης την οπτικοποίηση των στοιχείων του από διαφορετικές οπτικές γωνίες, γι' αυτό και η τρέχουσα τέχνη προσφέρει δυνατότητα πιο σύνθετης ανάλυσης και ερμηνείας των έργων, μέσα από έναν σαγηνευτικό δυναμισμό που υπάρχει σχεδόν εγγενώς σε όλα τα έργα τέχνης σύγχρονος. Το μεγαλύτερο παράδειγμα αυτού αντιπροσωπεύεται από την κινητική τέχνη και όλες τις δυνατότητες οπτικού παιχνιδιού που προσφέρει.

Τοποθεσία στον πραγματικό κόσμο

Πηδώντας τώρα από την καλλιτεχνική προς τη φυσική πραγματικότητα που μας περιβάλλει στα άλλα γεγονότα της ζωής, είναι χάρη στην ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε το βάθος που μπορούμε να δράσουμε στο περιβάλλον και να πραγματοποιήσουμε κάθε είδους δραστηριότητα. Από τις πιο απλές ενέργειες, όπως το να μπορούμε να υπολογίσουμε τον όγκο του καφέ που μπορούμε να ρίξουμε σε ένα φλιτζάνι, μέχρι την εκτέλεση των πιο περίπλοκων δραστηριοτήτων όπως π.χ. χειρίζεται, απολύτως τα πάντα εξαρτώνται από την ικανότητα που έχουμε να καθορίζουμε τα όρια βάθους των πραγμάτων, τόσο οπτικά όσο και μέσω αφή.

Ένα οπτικό πρόβλημα, είτε δικό του είτε δημιουργείται από κακή σύνθεση διορθωτικών φακών που μας οδηγεί σε προβλήματα με το βάθος πεδίου, Μπορεί να αντιπροσωπεύει έναν συνεχή κίνδυνο για όσους υποφέρουν από αυτή τη σύγχυση, οδηγώντας τους σε οποιοδήποτε είδος περιστατικού, ατυχίας και ακόμη μεγάλα ατυχήματα, αποτυγχάνοντας να καθορίσει σωστά τη θέση των διαφόρων μερών του σώματός του σε σχέση με τα γύρω στοιχεία στο περίπου. Υπό αυτή την έννοια, ο λάθος υπολογισμός της απόστασης στην οποία μπορεί να βρεθεί ένα βήμα θα μπορούσε να καταλήξει σε απότομη πτώση από τις σκάλες ή να μην έχει μετρηθεί με ακρίβεια ακρίβεια η απόσταση που έπρεπε να διανύσει το χέρι για να φτάσει σε κάτι στην κουζίνα μπορεί να οδηγήσει σε έγκαυμα, οπότε τελικά παρατηρώντας πώς είμαστε Η αντίληψη του βάθους μέσω των αισθήσεών μας αντιπροσωπεύει μια συνήθεια μεγάλης σημασίας, όχι μόνο να αξιολογούμε την κατάσταση της σωματικής και ψυχικής μας υγείας, αλλά και επίσης για την αποφυγή πιθανών κινδύνων, ειδικά καθώς η τρίτη ηλικία και οι νευροεκφυλιστικές ασθένειες μειώνουν την αντιληπτική και ερμηνευτική ικανότητα του τις αισθήσεις μας.

βιβλιογραφικές αναφορές

Ardila Muñoz, Ν. (2022). Το βάθος ως σύνδεση στον αρχιτεκτονικό χώρο. Καθολικό Πανεπιστήμιο της Περέιρα.

del Arco, R. ΠΡΟΣ ΤΗΝ. (2014). Γενική αναγνώριση αντικειμένων που εφαρμόζουν τη μηχανική που υπάρχουν στον ανθρώπινο οπτικό φλοιό, συγχωνεύοντας πληροφορίες από το ορατό φάσμα και το βάθος (Διδακτορική διατριβή, Πανεπιστήμιο του La Λιμνοθάλασσα).

Ballesteros, L., et al. (2003). Διαφορές φύλου στην οπτική αντίληψη του εύρους χρωμάτων και του βάθους. Κολομβιανή Βιολογική Πράξη, 8(2), 5-11.

Λόου, Δ. Μ. (1986). Ιστορία της αστικής αντίληψης. Μεξικό: Ταμείο οικονομικής κουλτούρας.