Σημασία της Υπεύθυνης Γονείας

Η πατρότητα Προϋποθέτει, πάνω απ' όλα, μια σχέση όπου ένα άτομο αναλαμβάνει τον ρόλο του πατέρα ενός άλλου και όπου δημιουργείται επίσης μια σειρά σχέσεων. υποχρεώσεις από τη μια πλευρά στην άλλη: το «πατρικό» μέρος έχει ορισμένες υποχρεώσεις απέναντι στον γιο του αλλά και ορισμένα δικαιώματα, και Αντίστροφα, το κομμάτι «γιος» έχει ορισμένες υποχρεώσεις ως γιος -απέναντι στον πατέρα του- και σίγουρες δικαιώματα.

Αυτό ισχύει εφόσον πρόκειται για νομικά αναγνωρισμένη πατρότητα, διότι διαφορετικά, αυτές οι υποχρεώσεις ενδέχεται να μην εκπληρωθούν και τα δικαιώματα να μην αναγνωρίζονται. Στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται για υπεύθυνη πατρότητα, πέρα ​​από το γεγονός ότι μεταξύ ενός ατόμου και ενός άλλου υπάρχει βιολογικά έγκυρος δεσμός.

Όταν και τα δύο μέρη αναγνωρίζουν και εκπληρώνουν τα δικαιώματά τους και επιβάλλουν τις υποχρεώσεις τους, μιλάει ότι η πατρότητα είναι υπεύθυνη. Για παράδειγμα, από πατρότητα αναλαμβάνονται καθήκοντα όπως π.χ προστατέψτε τον γιο, προς την εξασφαλίζουν την επιβίωση και την οικονομική τους υποστήριξη με το να μην εργάζονται

(τουλάχιστον μέχρι την ηλικία των δεκαοκτώ ετών, όπως ορίζει ο νόμος), εξασφαλίζουν τη φοίτησή τους στο σχολείο για να λάβουν τη βασική και υποχρεωτική εκπαίδευση, προστατέψτε σας υγεία, μην εκθέτετε το παιδί σε πράξεις βίας σε καμία από τις μορφές της, και τα λοιπά.

Στην περίπτωση των δικαιωμάτων, μερικά από αυτά είναι (μεταξύ πολλών άλλων) λαμβάνουν οικογενειακά επιδόματα που περιλαμβάνονται στον εργατικό μισθό, προς την Να έχετε υγειονομική κάλυψη και ιατρική βοήθεια για το οικογένειακαι ειδικότερα για το παιδί σας, που είναι αυτό που μας απασχολεί εδώ (αν είστε εργαζόμενος, αν και αν δεν είστε, πρέπει να το φροντίσει το δημόσιο ή το κρατικό σύστημα), να Ανταποκριθείτε για το παιδί σας και υπερασπιστείτε το σε περιπτώσεις προβλημάτων με τις αρχές ή τις δυνάμεις ασφαλείας.

Πολλές φορές βλέπουμε περιπτώσεις που το παιδί (είτε είναι παιδί είτε έφηβος, αλλά πάντα κάτω των δεκαοκτώ ετών), δεν ζει με τη μητέρα και τον πατέρα του, επειδή δεν ζουν μαζί ή δεν έχουν συναισθηματικό δεσμό, δεν είναι ζευγάρι. Σε αυτές τις περιπτώσεις, Τις περισσότερες φορές, η θεμελίωση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων πραγματοποιείται ενώπιον νομικού συμβούλου ή δικηγόρος, που θέτει τους κανόνες για μια δίκαιη, υπεύθυνη και «υγιή» σχέση για όλα τα μέρη εμπλεγμένος. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι πολύ συνηθισμένο να απαιτείται ο καθορισμός ποσών «διατροφικής ποσόστωσης» (σε σχέση με το ύψος του μισθού του πατέρα), καθεστώτων επισκέψεων (πόσες και ποιες ημέρες το αγόρι ή έφηβος θα είναι ή θα επισκεφτεί τον πατέρα του, μεταξύ άλλων.