Σημασία των Θανάσιμων Αμαρτιών

Σε όλες τις θρησκείες, εκτός από τις κατευθυντήριες γραμμές της πίστης, καθιερώνονται οδηγίες που έχουν να κάνουν με τη συμπεριφορά των πιστών και συστάσεις για το πώς να κατανοήσουμε το σύμπαν που μας περιβάλλει. Σε περίπτωση που χριστιανισμός, το ήθος και η αγνότητα ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα οι αξίες που προηγήθηκαν των άλλων και που, επομένως, ήταν πιο σημαντικές. Σε αυτό το πλαίσιο των ιδανικών, αναπτύσσεται πολύ νωρίς (αρχή του Μεσαίωνα) η έννοια των κεφαλαίων αμαρτιών, εκείνων των πράξεων που είναι εξαιρετικά επικίνδυνες και καταφρονητικές για την συνύπαρξη κοινωνίες υγιείς.

Η έννοια των θανάσιμων αμαρτιών σύμφωνα με τα μάτια της χριστιανικής θρησκείας

Πριν προσδιορίσουμε τη σημασία αυτού του τύπου έννοιας, είναι απαραίτητο να μπορούμε να την κατανοήσουμε σωστά. Σε όλες τις γραφές, τις μαρτυρίες και τα έγγραφα που έρχονται σε εμάς από τις πρώτες μέρες της χριστιανικής θρησκείας, βρίσκουμε έναν ατελείωτο αριθμό μεταφορών, αλληγοριών και σημείων που χρησιμεύουν για καθορίζουν τη συμπεριφορά μας ως καλοί χριστιανοί, με σεβασμό στις μορφές και τα δόγματα και αρκετά υπεύθυνοι ώστε να αποφεύγουμε ορισμένες συνήθειες που μπορεί να είναι επιβλαβής.

Λοιπόν, έχουμε το 10 Εντολές, μια απλή και πολύ συγκεκριμένη λίστα στάσεων για το σεβασμό. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η ιδέα των κεφαλαίων αμαρτιών, τα οποία νοούνται σύμφωνα με τη χριστιανική θρησκεία, ως τα μέγιστα αμαρτήματα που μπορεί να διαπράξει ένας άνθρωπος και που πρέπει, ταυτόχρονα, να είναι έντονα τιμωρούνται.

Για τι αμαρτίες μιλάμε;

Όπως αναφέρθηκε, η έννοια των κεφαλαίων αμαρτιών συνεπάγεται ένα πολύ πιο άμεσο και σαφές επίπεδο σοβαρότητας από άλλες αμαρτίες του ανθρώπινο ον. Είναι ενδιαφέρον να διευκρινιστεί ότι αυτή η κατηγορία αμαρτιών έχει δημιουργηθεί και καθοριστεί από αμαρτίες ή πράξεις που σε ορισμένες τη στιγμή που έγιναν αντιληπτοί ως εξαιρετικά ανήθικοι, επιβλαβείς για το καλό πνεύμα και επικίνδυνοι για τη συνύπαρξη ηθική. Αυτές οι αμαρτίες είναι επτά και είναι οι εξής: θυμός, λαιμαργία, λαγνεία, απληστία, τεμπελιά, φθόνος και υπερηφάνεια ή ματαιοδοξία. Από μόνες τους, όλες αυτές οι πράξεις συνεπάγονται στα μάτια της χριστιανικής θρησκείας σοβαρές ανήθικες συμπεριφορές που πρέπει να ελεγχθούν και επομένως να εξαλειφθούν από την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Η χρησιμότητα των αμαρτιών σε κάθε θρησκεία

Μόλις γίνει κατανοητή η έννοια των θανάσιμων αμαρτιών, μπορούμε να συνεχίσουμε να πούμε ότι όλες οι μονοθεϊστικές θρησκείες έχουν εισέλθει σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό έναν σχεδιασμό κοινωνικού ελέγχου για να οδηγήσει την κοινωνία να αναπτύξει ορισμένες συμπεριφορές έναντι άλλων.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση του Χριστιανισμού, η ανάγκη επιβολής κατευθυντήριων γραμμών ηθικής συμπεριφοράς και Η ηθική ήταν πάντα πολύ σημαντική και απαραίτητη για να εξασφαλιστεί η πιστότητα με ένα συγκεκριμένο είδος πνεύμα. Δεν είναι τυχαίο ότι όλες αυτές οι πρακτικές αναπτύχθηκαν σε μια εποχή που η Εκκλησία έλεγχε και είχε πολύ μεγαλύτερη εξουσία πάνω στους ανθρώπους, ακόμη και στην οικεία ζωή τους.

Εικόνες: iStock. Lise Gagne-vandervelden