Ορισμός Επιπέδου Μέτρησης

Τα χαρακτηριστικά που μπορεί να λάβει μια μεταβλητή είναι γνωστά ως επίπεδα μέτρησης, τα οποία μπορεί να είναι τέσσερα: ονομαστική, τακτική, διάστημα και λόγος. Οι δύο πρώτες είναι γνωστές και ως κατηγορικές μεταβλητές, ενώ οι δύο τελευταίες θεωρούνται ποσοτικές μεταβλητές.

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά κάθε επιστήμης είναι η ποσοτικοποίηση των ιδιοτήτων που διαθέτουν τα αντικείμενα μελέτης. Πόση μάζα έχει ένα αντικείμενο; Πόση ποσότητα χημικής ένωσης απαιτείται για οποιοδήποτε φάρμακο; Πόσες δόσεις φαρμάκων χρειάζεται ένας ασθενής με μια συγκεκριμένη ασθένεια; Πόση δύναμη απαιτείται για να αποκτήσει ένα αντικείμενο μια ορισμένη ταχύτητα Αν και η μέτρηση των στοιχείων που περιγράφηκαν προηγουμένως είναι σχετικά απλή, αφού τείνουν Για να είναι απτά και αντικειμενικά στοιχεία, στις κοινωνικές επιστήμες τα αντικείμενα μελέτης τείνουν να είναι κάπως πιο υποκειμενικά, επομένως η μέτρησή τους μπορεί να είναι λίγο συγκρότημα; Ας σκεφτούμε ότι σε αντίθεση με έναν γιατρό που μπορεί να καθορίσει πόσες μονάδες γλυκόζης ανά λίτρο αίματος έχει ένα άτομο, ασθενής με διαβήτη, οι ψυχολόγοι δεν μπορούν να προσδιορίσουν από πόσες μονάδες κατάθλιψης ή άγχους πάσχει ένας ασθενής. πρόσωπο. Ωστόσο, και παρόλο που τα παραπάνω ακούγονται απελπιστικά για την ψυχολογική επιστήμη, είναι πραγματικά δυνατό να πραγματοποιηθεί α αντικειμενική και συστηματοποιημένη μέτρηση που βασίζεται σε μια σειρά κανόνων που χαρακτηρίζουν αυτό που είναι γνωστό ως επίπεδα του μέτρηση.

Πριν εμβαθύνουμε στα επίπεδα μέτρησης, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε την έννοια της «μέτρησης». Η μέτρηση είναι μια εγγενής και ουσιαστική διαδικασία κάθε έρευνας, ανεξάρτητα από το αν είναι ποιοτική ή ποσοτική. Είναι η διαδικασία κατά την οποία μια τιμή ή μια ιδιότητα εκχωρείται σε ένα αντικείμενο με βάση μια σειρά προκαθορισμένων κανόνων. Η μέτρηση είναι η διαδικασία εκτίμησης του μεγέθους μιας ιδιότητας που κατέχει κάποιο αντικείμενο ή υποκείμενο, μέσω της υποστήριξης ενός μετρικό σύστημα ή εργαλείο (στις κοινωνικές επιστήμες αυτά τα εργαλεία είναι συνήθως κλίμακες, απογραφές ή ερωτηματολόγια). Είναι απαραίτητο να αναφέρουμε ότι όταν μιλάμε για ιδιότητες αναφερόμαστε στις παρατηρήσιμες πτυχές ή χαρακτηριστικά του αντικειμένου μελέτης. Τέλος, η μέτρηση δεν περιορίζεται μόνο στον ποσοτικό προσδιορισμό των ιδιοτήτων, περιλαμβάνει και την αξιολόγηση αυτών, δηλαδή των ομοιοτήτων και των διαφορών που παρουσιάζει.

Ονομαστικό επίπεδο μέτρησης

Είναι το πιο βασικό επίπεδο που μπορεί να υπάρχει και περιλαμβάνει την κατηγοριοποίηση των ακινήτων σε μία ή περισσότερες ομάδες. Είναι απαραίτητο να υπάρχουν τουλάχιστον δύο κατηγορίες. Αυτές οι κατηγορίες δεν έχουν τάξη ή ιεραρχία, τοποθετούνται σε παρόμοιο επίπεδο και διαφοροποιούνται μόνο από τα κριτήρια που καθορίζονται για τη δημιουργία αυτών των κατηγοριών.

Όταν μια ονομαστική μεταβλητή έχει μόνο δύο ομάδες, ονομάζεται διχοτομική μεταβλητή και τα παραδείγματα Το πιο χαρακτηριστικό από αυτά μπορεί να είναι το φύλο που αποδόθηκε κατά τη γέννηση (αρσενικό ή θηλυκό) ή η ζωτική κατάσταση (ζωντανός ή θάνατος). Αντίθετα, αν η ονομαστική μεταβλητή έχει περισσότερες από δύο ομάδες ονομάζεται πολυτομική, τυπικά παραδείγματα είναι ο προσανατολισμός σεξουαλική (ετεροφυλόφιλη, ομοφυλόφιλη, λεσβία, αμφιφυλόφιλη ή πανσεξουαλική) ή υπαγωγή σε θρησκευτική ομάδα (καθολική, μουσουλμανική, χριστιανική ή Ινδουϊστής).

Για τη δημιουργία κατηγοριών πρέπει να ληφθούν υπόψη δύο βασικά κριτήρια:

1) Πληρότητα. Όλα τα αντικείμενα μπορούν να ταξινομηθούν σε κάποια κατηγορία

2) Αποκλειστικότητα. Κάθε αντικείμενο μπορεί να ταξινομηθεί σε μία μόνο από τις κατηγορίες.

Τακτικό επίπεδο μέτρησης

Με παρόμοιο τρόπο με το ονομαστικό επίπεδο, σε αυτό το επίπεδο υπάρχουν κατηγορίες, ωστόσο, η μεγαλύτερη διαφορά είναι ότι αυτές οι κατηγορίες έχουν μια ιεραρχία. Από αυτό το χαρακτηριστικό αποκτά το όνομά της αυτή η μεταβλητή, καθώς βοηθά στην ταξινόμηση των στοιχείων μιας μεταβλητής. Είναι απαραίτητο να αναφέρουμε ότι μια τέτοια ιεραρχία δεν χαρακτηρίζεται από αυστηρότητα, δηλαδή μεταξύ του ενός επιπέδου και του άλλου μπορεί να υπάρχει μεγάλη απόσταση, ενώ μεταξύ των άλλων δύο μπορεί να είναι ελάχιστη.

Μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτού του επιπέδου είναι το μορφωτικό επίπεδο (βασικό, μεσαίο ή ανώτερο), το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο (χαμηλό, μεσαίο-χαμηλό, μεσαίο-υψηλό, υψηλό).

Επίπεδο μέτρησης διαστήματος

Αυτό το επίπεδο είναι παρόμοιο με το τακτικό επίπεδο, καθώς επιτρέπει επίσης να ταξινομηθούν τα στοιχεία ή οι ιδιότητες της αξιολογούμενης μεταβλητής. Η διαφορά είναι ότι εδώ καθορίζονται μια σειρά από ίσα διαστήματα μεταξύ των ιδιοτήτων που αξιολογούνται. Δηλαδή, οι κατηγορίες έχουν την ίδια απόσταση μεταξύ τους που παραμένει σταθερή σε όλη τη διάρκεια της μέτρησης. Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι δεν έχει απόλυτο 0, επομένως μπορεί να έχει αρνητικές ή θετικές τιμές του χαρακτηριστικού που θα μετρηθεί.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του επιπέδου είναι τα θερμόμετρα, γιατί αν και έχουν καθορισμένα διαστήματα (μοίρες) το 0 είναι σχετικό ανάλογα με την κλίμακα που χρησιμοποιείται (Φαρενάιτ, Κελσίου ή Κέλβιν).

Επίπεδο μέτρησης αναλογίας

Είναι το πιο αυστηρό επίπεδο που πρέπει να επιτευχθεί και περιλαμβάνει τις ιδιότητες του επιπέδου μέτρησης διαστήματος, με το διαφορά στο ότι σε αυτό το επίπεδο υπάρχει ένα απόλυτο 0, το οποίο υποδηλώνει απουσία του χαρακτηριστικού to be Μετρήστε.

Το τυπικό παράδειγμα αυτού του επιπέδου είναι οι κανόνες, γιατί ανεξάρτητα από το αν είναι εκατοστά, ίντσες, πόδια ή γιάρδες, το 0 θα δείχνει πάντα ένα σημείο εκκίνησης.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε το επίπεδο μέτρησης των μεταβλητών που χρησιμοποιούνται στις μελέτες μας, αφού ανάλογα με Αυτά θα είναι δυνατό να χρησιμοποιήσουμε ορισμένες τεχνικές ανάλυσης που μας επιτρέπουν να φτάσουμε σε ερμηνείες και συμπεράσματα.

βιβλιογραφικές αναφορές

Pardo, A., Ruiz, M.A. & San Martín, R. (2009). Ανάλυση δεδομένων στις κοινωνικές επιστήμες και τις επιστήμες υγείας I. (2ο. Επιμ.) Σύνθεση.