Χαρακτηριστικά χελώνας

Οι χελώνες ανήκουν στο ζωικό βασίλειο, το υπο-βασίλειο Eunmetazoa, το υποκατάστημα της διπλατερίδας, του chylata phylum, το sub-phylum των σπονδυλωτών, superclass Gnathotomata, τάξη ερπετών, υποκατηγορία Anapside, που ανήκει στην τάξη ή στην τάξη των Testudines, (ονομάζεται επίσης Chelonia, ή Quelonios), το οποίο υποδιαιρείται στα υποκείμενα των Criptodiras (οι χερσαίες χελώνες) και των Pleurodiras (οι χελώνες από νερό). Είναι ζώα που υπήρχαν για τουλάχιστον 280 εκατομμύρια χρόνια από την Τριαδική περίοδο, ως σύγχρονοι δεινόσαυροι που επέζησαν με λίγες εμφανείς εξελικτικές αλλαγές από τους αρχαίους προγόνους τους Τριασικός. Όπως τα περισσότερα ερπετά, είναι εξωθερμικά ζώα, δηλαδή λαμβάνουν τη θερμότητα τους από την ηλιακή ακτινοβολία, έχουν κλίμακες στο δέρμα τους και γεννούν αυγά.

Τα διαφορετικά είδη κατοικούν σε περιοχές τόσο μακρινές όσο η Αφρική, η Ευρώπη, η Αμερική, η Ασία και η Αυστραλία, προσαρμόζοντας τα μέσα ενημέρωσης διαμετρικά αντίθετα περιβάλλοντα, όπως έρημοι, ζούγκλες, δάση, ποτάμια, λίμνες και ωκεανοί, εξελισσόμενοι για προσαρμογή στο περιβάλλον περιβάλλον. Οι χερσαίες χελώνες έχουν τέσσερα πόδια με τα οποία κινούνται αργά. οι υδρόβιοι συγγενείς τους εξελίχθηκαν προσαρμόζοντας τη ζωή στο νερό, μετατρέποντας τα πόδια τους σε βατραχοπέδιλα με το οποίο κινούνται γρήγορα και αποτελεσματικά στο νερό, μεταναστεύοντας χιλιάδες χιλιόμετρα προς ώα ψαριών.

Κατάλογος των χαρακτηριστικών της χελώνας:

Ανατομία.- Ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά αυτού του ζώου είναι το κέλυφος του. το οποίο είναι συντηγμένο με τη σπονδυλική σας στήλη, που χρησιμεύει ως προστασία ανάλογη με τα πλευρά από άλλα ζώα, αλλά και το προστατεύουν, σε περιοχές του σώματος που δεν προστατεύονται από τα πλευρά. Η παρουσία του κελύφους αποτρέπει τη θωρακική αναπνευστική κίνηση, για τον οποίο η αναπνοή τους εξελίχθηκε έτσι ώστε οι κοιλιακοί μύες να συμμορφώνονται με την εν λόγω κίνηση επιτρέποντας την αναπνοή, η οποία είναι πνευμονική, επισημαίνοντας ότι οι χελώνες όπως οι θαλάσσιες χελώνες μπορούν να κρατήσουν την αναπνοή τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, επιτρέποντάς τους να βυθιστούν υποβρύχια και να κυνηγήσουν ψάρια και μαλάκια. Όταν αισθάνονται ότι απειλούνται τείνουν να κρύβονται μέσα στο κέλυφος. Τα περισσότερα είδη χελωνών, τόσο χερσαία, υδρόβια όσο και ημι-υδρόβια, δεν έχουν δόντια, αλλά σαγόνια με μια αιχμή με άκρα παρόμοια με ένα πριόνι και μερικές φορές ένα είδος ράμφος, με το οποίο καταστρέφουν το φαγητό που καταπιεί.

Το δέρμα τους δεν έχει γούνα ή φτερά όπως πουλιά και θηλαστικά, καθώς και ιδρώτες. Αντίθετα καλύπτεται από κλίμακες που την προστατεύουν. Οι χερσαίες χερσαίες και ημιζωικές έχουν πόδια με τα οποία κινούνται πέρα ​​από το έδαφος. Οι θαλάσσιες χελώνες εξελίχθηκαν μετατρέποντας τα πόδια τους σε βατραχοπέδιλα, με τα οποία μπορούν να κινηθούν γρήγορα στο νερό. Τα πόδια της χερσαίας και ημι-υδρόβιας χελώνας έχουν νύχια, ενώ τα άκρα των θαλάσσιων συγγενών τους τα έχουν χάσει. Οι ουρές ποικίλλουν σε μέγεθος ανάλογα με το είδος, σε μερικές είναι σχεδόν αόρατες χάρη στο κέλυφος.

Αναπαραγωγή.- Οι χελώνες, όπως και τα υπόλοιπα ερπετά, αναπαράγονται με αυγά, τοποθετώντας σε κάθε συμπλέκτη ανάλογα με το είδος κατά μέσο όρο από 20 έως 100 αυγά, με είδη που μπορούν να ξεπεράσουν τα 150 αυγά σε ένα μόνο συμπλέκτη, που εκκολάπτονται μετά από μια περίοδο επώασης περίπου 45 ημερών, αλλά αυτό εξαρτάται από το είδος και τις συνθήκες θερμοκρασίας του φωλιά. Τα αρσενικά ανταγωνίζονται για να ζευγαρώσουν με τα θηλυκά, να πολεμήσουν δίνοντας δαγκώματα και σπρέι ψάχνοντας αναποδογυρίστε τον αντίπαλο, έτσι ώστε να είναι ακινητοποιημένος, (το κέλυφος των χελωνών τους αποτρέπει ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ).

Μέγεθος και διάρκεια ζωής.- Κατά τη γέννηση έχουν ένα μικρό μέγεθος και το μέγεθός τους στη μορφή των ενηλίκων ποικίλλει από είδος σε είδος, με μερικά να είναι ώριμα λιγότερο από 25 εκατοστά, ακόμη και μερικά που φτάνουν τα δύο μέτρα και ζυγίζουν πάνω από εκατό ή διακόσια κιλά, με περιόδους σχετικά μεγάλη διάρκεια ζωής σε σύγκριση με τα περισσότερα ζώα, έχοντας επιβεβαιώσει ότι ορισμένα έχουν ζήσει περισσότερα από 150 χρόνια. Από αυτήν την άποψη, έχουμε την υπόθεση (βασισμένη σε ευρήματα αρχαιολογικών υπολειμμάτων χελωνών προϊστορικός), με διαστάσεις μεγαλύτερη από 4,6 μ. και πιθανώς έζησε για περιόδους μεγαλύτερες από διακόσια χρόνια.

Σίτιση.- Η σίτιση των χελωνών εξαρτάται από το περιβάλλον τους. Οι χελώνες τρώνε συνήθως μια ποικιλία φυτών που βρίσκονται στη φύση, όπως γρασίδι, λαχανικά, χόρτα και φρούτα. Από την άλλη πλευρά, οι θαλάσσιες και οι υδρόβιες χελώνες έχουν σαρκοβόρα δίαιτα, καταβροχθίζοντας ψάρια και μαλάκια που κυνηγούν. Κατά την αιχμαλωσία χορηγούνται συνήθως εκτός από τρόφιμα όπως φρούτα, όσπρια και λαχανικά (σε χελώνες), ψάρια και μαλάκια (στα θαλάσσια), ορισμένα ειδικά ανόργανα και βιταμινοποιημένα τρόφιμα για να διατηρήσουν το καλό τους Υγεία.

Βιότοπο.- Τα διαφορετικά είδη έχουν προσαρμοστεί σε μια μεγάλη ποικιλία οικοτόπων, τόσο επίγειων όσο και υδρόβιων. Αρκετά είδη χελωνών ζουν σε τροπικές ζούγκλες, δάση και ακόμη και ερήμους, εξελίσσονται και προσαρμόζονται στις επικρατούσες συνθήκες όπως η ζέστη ή η ξηρασία. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η ικανότητά τους να αδρανοποιούν, την οποία κάνουν σε περιόδους ξηρασίας ή κρύου. Με τον ίδιο τρόπο, οι υδρόβιες χελώνες έχουν προσαρμοστεί στη ζωή σε ποτάμια, λίμνες και στη θάλασσα. Ένα παράδειγμα αυτού συμβαίνει με τις θαλάσσιες χελώνες που έχουν προσαρμοστεί σε αυτό το περιβάλλον τόσο πολύ που ζουν μόνο για λίγο περιόδους στην ξηρά, κατά τη γέννηση και κατά την αναπαραγωγή, που κατοικούν σε μεγάλο μέρος των ωκεανών, ειδικά σε περιοχές ζεστός. Ένα άλλο παράδειγμα της προσαρμογής τους σε αυτό το περιβάλλον είναι η ικανότητα που έχουν αποκτήσει οι πνεύμονες και τα συστήματά τους για να κρατούν την αναπνοή τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα. περιόδους κάτω από το νερό, κατά τη σίτιση, ή την υδροδυναμική του σώματός τους που τους επιτρέπει να ταξιδεύουν σε μεγάλες αποστάσεις κατά τη διάρκεια του μεταναστεύσεις.

Τροφική αλυσίδα.- Είναι το φαγητό διαφόρων αρπακτικών τόσο στο έδαφος όσο και στη θάλασσα. Τα αυγά τους και οι νέοι που εκκολάπτονται είναι εύκολο θήραμα για διάφορα είδη πουλιών, θηλαστικών και άλλων ερπετών. με τον ίδιο τρόπο, όταν είναι ενήλικες, τρώγονται συνήθως από λύκους, κογιότ, άγρια ​​σκυλιά και γάτες, καθώς και ερπετά όπως κροκόδειλοι και αλιγάτορες, και στο υδάτινο περιβάλλον από καρχαρίες μεταξύ άλλων ζώων, αλλά ίσως ο μεγαλύτερος αρπακτικός που έχει σήμερα είναι τον άνθρωπο, που τους καταναλώνει όχι μόνο για να ταΐσει τον εαυτό του, αλλά και χάρη στην κατοχή διαφόρων ιδιοτήτων (πραγματικών ή φανταστικών), αυξάνοντας κατανάλωση.

Εφαρμογές.- Εκτός από το καθημερινό φαγητό για τους ντόπιους του οικοτόπου τους, κυνηγούν για να χρησιμοποιούν τα κελύφη τους για την κατασκευή διαφόρων αντικειμένων. Μια άλλη πολύ δημοφιλής χρήση είναι αυτή του κατοικίδιου ζώου, που συλλαμβάνεται ζωντανό ή εκτρέφεται σε αιχμαλωσία για αυτό.