Χαρακτηριστικά της Pop Art

Η pop art είναι ένα καλλιτεχνικό κίνημα που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950, πρώτα στην Αγγλία και αργότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν μια καλλιτεχνική αντίδραση που ήταν αντίθετη με τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό, ο οποίος ήταν το κύριο ρεύμα της τέχνης εκείνη την εποχή.

Αυτό το ρεύμα βελτιώνει τις πτυχές της καθημερινής ζωής στην οποία ζουν, καθιστώντας τις αναπόσπαστα και σταθερά μέρη στα έργα τους, πτυχές όπως χαρακτήρες στην παράσταση ή πολιτική, η οποία εκείνη την εποχή μπήκε στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, καθώς και απλά και κοινά αντικείμενα, όπως κουτιά, μπουκάλια ή συσκευασίες κάποιου διάσημου προϊόντος ή διαδίδεται ευρέως, που ανήκε στον λαϊκό πολιτισμό, και στη συνεχή χρήση της διαφήμισης και των κόμικς, καθώς και διάφορα εμπνευσμένα αντικείμενα που βασίζονται στον αστικό πολιτισμό και δημοφιλή, καθιστώντας τα αναπόσπαστα μέρη πολλαπλών καλλιτεχνικών εκφράσεων, μεταξύ των οποίων ξεχώρισε μια πολύ έντονη χρήση κολάζ ως μέσο έκθεσης ιδεών ή συναισθημάτων του καλλιτέχνη.

Αυτή η τάση ξεκίνησε στην Αγγλία το 1952, χάρη σε μια ομάδα νέων καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων μέτρησαν ζωγράφους, γλύπτες, αρχιτέκτονες και συγγραφείς δυσαρεστημένους με το mainstream εκείνη την εποχή στο τέχνη. Μερικά μέλη αυτής της ομάδας καλλιτεχνών ενδιαφερόταν για τον αστικό πολιτισμό και την καθημερινή ζωή, ειδικά σε τομείς μαζικής παραγωγής, όπως η διαφήμιση, η ποπ μουσική, τα κόμικς και άλλα. πεδία, αξιοποιώντας και εμπνέοντας για τα έργα του, που αργότερα ήταν ο μεγαλύτερος εκθέτης του ο Αμερικανός καλλιτέχνης Andy Warhol (Andrew Warhola, Jr), ένας χαρακτήρας που επηρέασε διάδοση αυτού του κινήματος, ειδικά στη δεκαετία του 1960 και αργότερα, ξεπερνώντας άλλους καλλιτέχνες του κινήματος στη φήμη, όπως ο ίδιος ο Paolozzi Hamilton, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής του ίδιο. Hockney, Derek Boshier, Allen Jones, R.B. Kitaj και Peter Phillips.

Χαρακτηριστικά της pop art:

Αντιπολίτευση στα προηγούμενα κινήματα.- Αυτό το καλλιτεχνικό κίνημα αντιτίθεται σε πολλές απόψεις στα επικρατούμενα κινήματα κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, όπως ο αφηρημένος εξπρεσιονισμός και ορισμένα ρεύματα του μοντερνισμού.

Εικονική γλώσσα.- Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά είναι η χρήση εικονιστικής γλώσσας, ειδικά μέσω της χρήσης θεμάτων που αντανακλούν την καταναλωτική κοινωνία.

Υπερβολική χρήση κολάζ.- Η χρήση κολάζ είναι πολύ συχνή στα έργα αυτού του ρεύματος, συνήθως χρησιμοποιώντας αποκόμματα από περιοδικά, εφημερίδες, βιβλία, φωτογραφίες, διάφορες διαφημίσεις κ.λπ. Ένα παράδειγμα αυτού είναι το κολάζ του καλλιτέχνη Eduardo Paolozzi με τίτλο Bunk, ή το έργο του Ο Ρίτσαρντ Χάμιλτον, με τίτλο "Τι ακριβώς κάνει τα σημερινά σπίτια τόσο διαφορετικά, τόσο ελκυστικά;" ("Τι είναι αυτό που κάνει τα σημερινά σπίτια τόσο διαφορετικά, τόσο ελκυστικά;"), με το τελευταίο να είναι ένα από τα έργα αναφοράς αυτής της καλλιτεχνικής τάσης.

Συχνή χρήση του ερωτισμού και του γυμνού. Είναι συνηθισμένο να βρίσκουμε στα έργα αυτού του ρεύματος, τη χρήση γυμνών ή ερωτικών σκηνών, εξεγέρσεων ή κρυμμένων μεταξύ πολλών εικόνων, Μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν αφίσες, φυλλάδια ή φωτογραφίες διαφημίσεων και διαφημίσεων, η εισαγωγή της λέξης "ποπ" είναι συχνή μεταξύ των παίζει. Μερικές φορές εμφανίζονται φωτογραφίες γυμνών ή ημιγυμνών ατόμων, μεταξύ εικόνων οικιακών ή καθημερινών συσκευών, καθώς και εικόνων από "κόμικς", ταινίες ή κινούμενα σχέδια. Όσον αφορά την έμπνευση σε κινούμενα σχέδια και κόμικς (συγκεκριμένα ιαπωνικά κόμικς που ονομάζονται Mangas), είναι πιο αισθητά σε συγγραφείς όπως οι Ιάπωνες Takashi Murakami ή Yoshitomo Nara, οι οποίοι στην πιο ενημερωμένη έκδοση της pop art, έχουν εκτυπώσει πολλά υπολείμματα αυτή η φύση, που είναι συνηθισμένη στα έργα του, (ειδικά στο πλαστικό του Takashi Murakami), ο γυμνός και ο ερωτισμός μεταφέρονται σε επίπεδα πλούσια βλάστηση.

Χρήση διαφημίσεων και καθημερινών αντικειμένων στα έργα. Είναι συχνό τόσο στη ζωγραφική όσο και στη φωτογραφία και στη γλυπτική, στην έκθεση αφισών ή διαφημίσεων, ως έκφραση της τέχνης της αστικής καθημερινής ζωής στην οποία ζει κανείς. Ένα παράδειγμα αυτού είναι το έργο του Andy Warhol "32 κουτιά σούπας Cambell" και τα διάφορα έργα στα οποία χρησιμοποιούνται καθημερινά προϊόντα και σκεύη, όπως περιοδικά, λαμπτήρες, σίδερα, προϊόντα καθαρισμού, εργαλεία, τσιγάρα, κόμικς ή μπουκάλια σόδας, καθώς και συσκευές όπως ηλεκτρικές σκούπες, ψυγεία, αυτοκίνητα, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις.

Έμπνευση από διάσημους ανθρώπους.- Μια άλλη πηγή έμπνευσης που εκμεταλλεύτηκε αυτή η τάση ήταν η χρήση της εικόνας των διάσημων ανθρώπων της εποχής στα έργα του, χαρακτήρες όπως η Μέριλιν Monroe, jone F Kennedy, Mao Tse Tung, (Mao Zedong), ή πιο πρόσφατα ο Michel Jackson, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιώντας πολύχρωμους συνδυασμούς που διασχίζονται στο εικόνες, ή συνδυάζοντας εικόνες χαρακτήρων με γνωστά έργα τέχνης, όπως η τοποθέτηση του προσώπου της Marilyn Monroe στο άγαλμα της ελευθερίας και πράγματα Παρόμοιος. Αυτή ήταν μια από τις πτυχές που χρησιμοποιείται περισσότερο από τον Andy Warhol, που είναι μερικά από τα πιο εκθετικά και γνωστά έργα ολόκληρου του κινήματος.

Pop Art σήμερα.- Η pop art κατά τη διάρκεια των πρώτων ετών της, επικράτησε σε χώρες όπως η Αγγλία και οι ΗΠΑ, αργότερα εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και σε ορισμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας, αν και σε μειωμένους τομείς. Μεταξύ των πτυχών αυτού του ρεύματος, πρέπει να επισημανθούν τα ρεύματα που έφτασαν σε χώρες όπως η Ιαπωνία, όπου έχει εμφυτευτεί η ποπ αρτ, χάρη, μεταξύ άλλων, στην ποπ μουσική. manga (ιαπωνικό κόμικ), anime και έχει πάρει τις δικές του αποχρώσεις, όπως ο συνδυασμός με συγκεκριμένα στυλ σχεδίασης και ζωγραφικής παραδοσιακής ιαπωνικής τέχνης και η άφθονη και επαναλαμβανόμενη χρήση του ορισμένοι τύποι εικόνων, όπως φαίνεται στα έργα του Takashi Murakami, όπου κυριαρχούν εικόνες από λουλούδια και κρανία που κυριαρχούν σε μια ποικιλία εικόνων. Επίσης, αυτό το ρεύμα ειδικότερα, εμπνέεται από έννοιες όπως το ιαπωνικό anime ονομάζεται hentai, σε πολλά από τα έργα του, όπως φαίνεται στα πλαστικά έργα του Μουρακάμι. Ένα παράδειγμα αυτού είναι τα πλαστικά έργα "Ο ζωηρός καουμπόη μου" και ο Χιροπάν ", όπου ο γυμνός και ο ερωτισμός είναι υπερβολικά με υπερβολικά και τραγικά ήχους.