Χαρακτηριστικά της εφηβείας

Η εφηβεία είναι ένα αποκλειστικό στάδιο στον άνθρωπο, στο οποίο οριοθετούνται μεγάλες πτυχές της ανάπτυξής τους ως μελλοντικού ενήλικα.

Η λέξη και η έννοια της εφηβείας προέρχονται από τη λέξη πόνος που αντανακλά άμεσα τη μετάβαση μεταξύ της παιδικής ηλικίας και της ενηλικίωσης, καθώς και μια άμεση παραπομπή στη σειρά των προβλημάτων που προκύπτουν σε αυτό περίοδος.

Υπάρχει μια σειρά φυσικών και διανοητικών αλλαγών, η φυσική και σεξουαλική ανάπτυξη που ονομάζεται εφηβεία.

Κύριες πτυχές και χαρακτηριστικά της εφηβείας:

Η εφηβεία ξεκινά περίπου 10 ή 14 ετών, αυτό ποικίλλει πάντα σε μεμονωμένους βολβούς και κορυφώνεται περίπου 17 ή 23 ετών. Αυτό σχετίζεται πάντα με το είδος της σωματικής και ψυχικής ανάπτυξης και την οικογενειακή κουλτούρα που έλαβε στην παιδική ηλικία και το περιβάλλον που πηγαινω τριγυρω.

Εδώ ξεκινά με την ανάπτυξη (μερικές φορές πρόωρη) των σεξουαλικών χαρακτηριστικών. Αυτές οι αλλαγές συνοδεύονται από νέες εμπειρίες και έναν εμμονικό χαρακτήρα για πειραματισμό.

Σε αυτήν την περίοδο, οι σεξουαλικές, σωματικές και διανοητικές αλλαγές τον καθιστούν πολύ ευαίσθητο άτομο, προτείνεται που μπορεί να χειραγωγηθεί με κάποια ευκολία, περιορίζοντας αυτό στον πολιτισμό και την εκπαίδευση λαμβάνεις. Αυτή η ευαισθησία τον καθιστά πολύ επιρρεπή σε εθισμό στα ναρκωτικά και κοινωνικές συγκρούσεις.

Έχει επίσης μια ασυνείδητη ανάγκη να ανήκει, γεγονός που τον οδηγεί να κάνει παρέα με άτομα του ίδιου κοινωνικοπολιτισμικού επιπέδου και του ίδιου ηλικιακού εύρους, καθώς και να μπορεί να να αναπτύξει μια άμεση αγάπη για τους χαρακτήρες, τους καλλιτέχνες και τα είδωλα που μπορεί να ακολουθήσει εμψυχωτικά και εξιδανικευμένα και να αναπτύξει μια αίσθηση μίμησης που τον οδηγεί να μιμηθεί είδωλα.

Η ανάγκη τους να εισέλθουν στον κόσμο των ενηλίκων, την αίσθηση της ελευθερίας τους και την αποτροπή τους και την πρόκληση για τις αρχές, Μπορεί να οδηγήσει σε περιπέτεια σε τομείς όπως μουσικές ομάδες, αιρέσεις, κοινωνικές φυλές κ.λπ., όπου αισθάνεται πλήρως αναγνωρισθείς.

Γενικά, αυτή η περίοδος αναγνωρίζεται για την απόκτηση και διατήρηση εσωτερικού θυμού που οδηγεί σε εξέγερση χωρίς εμφανή αιτία.