Έννοια στον ορισμό ABC

Το κουτί στο οποίο a Ζωγράφισε όπου λέγεται μια ιστορία είναι γνωστό ως σύντομο χρονογράφημα. Έτσι, το σύντομο χρονογράφημα είναι ένα Μορφή της αφήγησης γραφική παράσταση στο οποίο συνδυάζονται δύο στοιχεία: η αναπαράσταση ενός σχεδίου και ένα κείμενο επεξηγηματικός. Το άτομο που δημιουργεί αυτούς τους τύπους δημιουργιών είναι γνωστό ως γελοιογράφος, αλλά χρησιμοποιούνται και άλλοι όροι, όπως γραφίστας, γελοιογράφος ή εικονογράφος.

Όσον αφορά την προέλευση του όρου, πρέπει να τοποθετηθεί στο Μεσαίωνας στη Γαλλία. Εκείνη την εποχή, αντιγράφοι και γραμματείς διακόσμησαν ορισμένα τμήματα βιβλίων με σχέδια στα οποία εμφανίστηκαν συστάδες και αμπέλια και αυτό το διακοσμητικό στοιχείο ήταν γνωστό με τη λέξη βινιέτα, που σημαίνει κουκκίδα.

Οι ιστορίες που αναφέρονται σε αυτήν τη μορφή έχουν δύο δυνατότητες

1) ένας γελοιογράφος που είναι ταυτόχρονα ο αφηγητής μιας ιστορίας και

2) ένας ξεχωριστός γελοιογράφος και αφηγητής που κάνουν κοινή δημιουργική εργασία.

Σε κάθε περίπτωση, το σύντομο χρονογράφημα πρέπει να τοποθετηθεί στο παράδοση δημοσιογραφία, καθώς και στον πολιτισμό του κόμικς.

Σε γραφικό χιούμορ

Στις περισσότερες εφημερίδες υπάρχει τουλάχιστον ένα τμήμα αφιερωμένο στο γραφικό χιούμορ. Ο δημιουργός παρουσιάζει μια μικρή ιστορία που σχετίζεται με το παρόν σε ένα καρτούν. Όσον αφορά το περιεχόμενό του, δεν πρέπει απαραίτητα να είναι χιουμοριστικό, αλλά υπάρχει συνήθως ένα στοιχείο ειρωνείας και κοινωνικής κριτικής. Είναι μια μορφή που απευθύνεται σε κοινό ενηλίκων και με την πρόθεση να προσφέρει μια άτυπη οπτική γωνία της πραγματικότητας.

Τα κινούμενα σχέδια του γραφικού χιούμορ των εφημερίδων μπορούν να έχουν άλλες προσεγγίσεις. Έτσι, μερικά από αυτά απευθύνονται σε παιδιά, άλλα έχουν πικάντικο περιεχόμενο ή σχετίζονται με το άθλημα. Ανεξάρτητα από το θέμα τους, τα δημοσιογραφικά κινούμενα σχέδια μπορούν να παρουσιαστούν σε μία εικόνα ή επίσης σε πολλές και στην τελευταία περίπτωση ονομάζονται κόμικς.

Στην κωμική κουλτούρα

Το κόμικ έχει δύο ιστορικά υπόβαθρα. Στην αρχαιότητα υπήρχαν ήδη εικόνες που έλεγαν μια μικρή ιστορία, τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά. Στον μεσαιωνικό κόσμο υπάρχει επίσης ένα άλλο προηγούμενο, τα μεσαιωνικά υψώματα. Τόσο το ένα όσο και το άλλο μπορούν να θεωρηθούν ως οι πρώτες σφαίρες.

Από τον δέκατο όγδοο αιώνα άρχισε η παράδοση του γραπτού τύπου, όπου άρχισαν να ενσωματώνονται σχέδια στα οποία αφηγήθηκαν ιστορίες για την πραγματικότητα. Τον 20ο αιώνα, μια νέα έκδοση, το κόμικ, εμφανίστηκε στην Ευρώπη και την Αμερική. Ο όρος που χρησιμοποιήθηκε αρχικά ήταν η κωμική ταινία και με την πάροδο του χρόνου έγιναν μαζικό φαινόμενο.

Αρχικά, αυτές οι δημοσιεύσεις απευθύνονταν σε παιδιά και νέους και αφορούσαν ιστορίες του υπερήρωες, αλλά λίγο-πολύ δημοσιεύσεις εμφανίζονταν για όλα τα είδη κοινού και με διαφορετικά θέματα (πολιτική, κοινωνικά, ερωτικά, κ.λπ.). Αν και το περιεχόμενο του κόμικς μπορεί να αναλυθεί από κάθε είδους προοπτική, υπάρχει ένα στοιχείο που έχει διατηρηθεί, η χρήση του σύντομου χρονογράφου.

Φωτογραφίες: Fotolia - Ratoca / macrovector