Ορισμός της διοικητικής πράξης

Με διοικητική πράξη αναφέρεται σε αυτή την εθελοντική δήλωση που κάνει το κράτος ή ένας δημόσιος οργανισμός για λογαριασμό της άσκησης της δημόσιας λειτουργίας που πρέπει να εκτελεί και που θα έχει τη σαφή πρόθεση να δημιουργήσει μεμονωμένα έννομα αποτελέσματα σε ένα άμεσος. Μπορεί να έχει μόνο την προέλευσή του και το λόγο για να είναι στη διοικητική εξουσία της ημέρας, που θα είναι εκδηλωμένο, εν τω μεταξύ, θα επιβληθεί με άμεσο τρόπο όπως είπαμε, αλλά και επιτακτικό Γ μονομερής.

Από τον τελικό στόχο του Δημόσια διοίκηση από οπουδήποτε στον πλανήτη για να είναι σε θέση να ικανοποιήσει αυτά τα συλλογικά συμφέροντα, είναι ότι για αυτούς, θα υπαγορεύσει τις περιγραφόμενες διοικητικές πράξεις. Ένα θεμελιώδες χαρακτηριστικό αυτού του τύπου πράξης είναι ότι από μόνο του είναι ήδη εκτελεστικές πράξεις, διότι σε καμία περίπτωση δεν θα χρειαστεί εξουσιοδότηση από το δικαιοσύνη να είναι σε θέση να εφαρμοστεί και να εκπληρωθεί όπως κάθε άλλο κανόνας νομικός.

Οι διοικητικές πράξεις μπορούν να ταξινομηθούν σύμφωνα με διαφορετικά θέματα: προέλευση, περιεχόμενο, φόρμα, παραλήπτες, εφέ ή από τη σύνδεση με οποιονδήποτε προϋπάρχοντα κανόνα..

Ξεκινώντας με το ταξινόμηση από την προέλευσή του, μας λέει ότι μπορούμε να συναντηθούμε απλές πράξεις, που θα είναι αυτά που προέρχονται από το ίδιο σώμα και τα συγκροτήματα, που, σε αντίθεση με τα προηγούμενα, μας λένε ότι αντ 'αυτού είναι αυτά που προέρχονται ή προέρχονται από δύο ή περισσότερα όργανα.

Αν είναι το περιεχόμενο που θα τα διακρίνει, βρίσκουμε και δύο τύπους, αφενός το συστατικός που είναι εκείνοι που δημιουργούν, σβήνουν ή τροποποιούν νομικούς κανόνες ή, ελλείψει αυτού, δηλωτικός που αποδεικνύουν μια νομική κατάσταση.

Σύμφωνα με τη φόρμα, η πράξη μπορεί να είναι εξπρές, δηλαδή, εκδηλώνεται με τυπικό τρόπο, ή υποτιθεμένος, εκδηλώθηκε μέσω διοικητικής σιωπής μετά από ένα χρονικό διάστημα.

Λόγω των αποτελεσμάτων που προκαλούν, θα μπορέσουμε να βρούμε ευνοϊκές πράξεις, που δημιουργούν μια νέα νομική κατάσταση ή το αντίθετο, το δυσμενές, που περιορίζουν ένα Κληρονομία νομικός.

Η ταξινόμηση από τους παραλήπτες, από την άλλη πλευρά, θα δημιουργήσει πράξεις χαρακτήρα ενικός, που προορίζονται για ένα άτομο, ή γενικής φύσης, το οποίο θα κατευθύνεται σε ένα πλειονοψηφία ακαθόριστος. Και ανάλογα με τη σχέση που έχουν με έναν προηγούμενο κανόνα, οι διοικητικές πράξεις μπορεί να είναι ρυθμιζόμενο ή μη ρυθμισμένο. Στην πρώτη περίπτωση, το διαχείριση Εφαρμόζεται ένας κανόνας που καθορίζει το περιεχόμενο της πράξης και στη δεύτερη περίπτωση, μπορούν να επιλεγούν διάφορες λύσεις.