Έννοια στον ορισμό ABC

Σύμφωνα με τη χρήση που του δίνεται, ο όρος πράξη μπορεί να αναφέρεται σε διάφορα θέματα ...
Το γεγονός ή η ενέργεια που εκτελεί ένα άτομο, χαρακτηρίζεται ευρέως από τον όρο της πράξης, δηλαδή το Η λέξη συνδέεται στενά με τη δράση και συνεπάγεται πάντοτε το αποτέλεσμα ή το αποτέλεσμα αυτού φτιαχνω, κανω.

Και στο κοινό, καλυμμένο με πανηγύρι μέσω του οποίου γιορτάζεται κάποιο ιστορικό γεγονός ή, ελλείψει αυτού, στο οποίο γιορτάζεται κάποια κατάσταση ή κατάσταση. κατόρθωμα της υπερβατικότητας και στην οποία συνδέονται υπερβατικές προσωπικότητες, ορίζεται επίσης από τη λέξη πράξη. Οι δημόσιοι εορτασμοί μιας ιστορικής ημέρας του Εθνος και οι πολιτικοί εορτασμοί είναι ευρέως γνωστοί ως πράξεις.

Από την άλλη πλευρά, να η ελπίδα ή η συγκέντρωση του νου σε ένα συναίσθημα που εκφράζει ένα άτομο, συνήθως ορίζεται από τον όρο της πράξης.

Από την άλλη πλευρά και κατόπιν αιτήματος του σωστά, μια πράξη αναφέρεται σε μια νομική διάταξη, είτε είναι διοικητικής είτε νομικής φύσης.

Με μια άλλη έννοια και Για τη ρωμαϊκή κουλτούρα, μια πράξη ήταν αυτή η γραμμική μέτρηση που είχε μήκος περίπου 36 εκατοστά.

Επίσης, στο ο Φιλοσοφία, ο όρος πράξη έχει ένα ειδικό συμμετοχή και σημασία στο δόγμα, δεδομένου ότι η πράξη αναφέρεται στην πραγματική ύπαρξη της ύπαρξης και ότι έρχεται σε αντίθεση με την έννοια της εξουσίας.

Αλλά, αν βρεθούμε σε μια σφαίρα καλλιτεχνικός πως είναι το θέατρο, υπάρχει μια πράξη, θα είναι κάθε ένα από τα μέρη στα οποία χωρίζεται ένα καλλιτεχνικό έργο. Παραδοσιακά, η πτώση της κουρτίνας ή η μείωση του φωτισμού είναι η δείκτες χρησιμοποιείται περισσότερο στη μέση για να δείξει στον θεατή την ολοκλήρωση μιας πράξης. Μόνο τον 18ο αιώνα σχεδιάστηκε ένα έργο που δεν αποτελείται από πέντε πράξεις, αν και αργότερα Από εκείνη τη στιγμή τα έργα μιας πράξης, δύο ακόμη και τρία άρχισαν να είναι επίσης εξαιρετικά δημοφιλής.

Αν και μπορεί να υπάρχουν παραλλαγές στη δομή που θα παρουσιάσουμε παρακάτω, συνήθως, σε έργα που αποτελούνται από τρία ενεργεί, θα είναι στην πρώτη στην οποία θα εκτίθενται όλα αυτά τα εισαγωγικά και περιστατικά στοιχεία, έτσι ώστε ο θεατής να γίνει επί περιβάλλον. Εν τω μεταξύ, στη δεύτερη πράξη, το πιο παραδοσιακό είναι ότι η έμφαση τοποθετείται στους ανταγωνιστές και θεωρείται ως το πιο σκοτεινό από τα τρία. Και τέλος, στην τρίτη και τελευταία πράξη, όπου θα πραγματοποιηθεί η επιθυμητή επίλυση των συγκρούσεων, οι πρωταγωνιστές θα αποκτήσουν και πάλι εξέχουσα θέση.